Verwaarlozing baby door moeder

Heel eerlijk, ik zou me er niet mee bemoeien. Die vriend zou zelf een grens moeten trekken, blijkbaar accepteert hij het. Als jullie zeggen dat zij gemeen is en hij ziet het niet zo, zijn jullie weer de slechteriken.

Daaraan wil ik toevoegen, je hoort dit van iemand en maakt het niet zelf mee. Het kan uit frustratie zo zijn dat hij alleen de negatieve dingen benoemd, wij mensen doen dat allemaal wel eens.

Zorg vooral dat je er bent voor die vriend, die lijkt het nodig te hebben. Maar probeer jouw oordeel over de vriendin niet te laten leiden en geef haar vooral geen vervelend gevoel. Voor hetzelfde geldt speelt er iets als een depressie, noem maar.

Eens. Het is een eenzijdig verhaal. Misschien zegt zij wel hetzelfde over haar partner tegen haar vrienden. Ik zou me er niet mee bemoeien. Misschien kan je het stel aanraden om in relatietherapie te gaan zodat ze inzicht krijgen in elkaars gevoelens en gedrag door een onafhankelijke deskundige.

Klinkt alsof zijn vriendin totaal niet goed in haar vel zit. Misschien eens voorzichtig peilen bij haar hoe ze zich voelt? Ik zou niet te snel oordelen…

Dat ze niks in huis doet is voor mij geen zorgelijk iets, doe ik ook niet namelijk 😅 behalve de was. Ik ben het verder eens met wat hier wordt gezegd; het kan ook prima gal spuwen zijn van die vriend. Je bent er niet bij en het is hun relatie. Zolang het kind gezond is en dus niet verwaarloosd is, kun en moet je er niks mee doen. Als je nu wel wat zou doen wordt het puur een heksenjacht op de moeder en daar wordt niemand beter van. Ze moeten het zelf uitzoeken. Hun relatie, hun leven. Hij is er zelf bij.

Toen ik depressief was kon ik ook het huishouden niet doen en was mn kind verzorgen al een heel obstakel. Moet er nog bijkomen dat iemand me daarvoor ergens gaat aangeven zeg 😵‍💫 Zou me er niet mee bemoeien..

Nou dit dus..heb het ook mee gemaakt. Het depressief zijn dan, niet dat iemand me aangaf. Maar het zou absoluut niet helpen…

Eens. En voordat er gezegd gaat worden “zij is niet depressief maar een narcist”, je ziet niet (altijd) aan iemand of ze depressief zijn. Zelfs partners snappen het niet altijd. De persoon in kwestie heeft het niet eens altijd door.

Wat een probleem zeg omdat ze niet schoonmaakt, kookt of de was doet. Ze zal vast niet de enige zijn🤣 Ben je erbij dat ze nooit iets met haar kind doet? Ik klaag ook wel eens dat mijn vriend niks doet terwijl hij 10 andere dingen heeft gedaan🤷🏻‍♀️ Je weet verder niet wat er aan de hand is met haar. Misschien aan haar vragen hoe ze zich voelt ipv anoniem ergens te gaan melden?? En anders: bemoei je niet met hun zaken..

Ik snap je zorg helemaal. Vooral wat betreft de zorg rondom het kindje. Blijf een steun voor de man en zorg dat je het kind in de gaten blijft houden. Wanneer je aan het kind gaat merken dat het niet goed is, meteen ergens aan de bel trekken. Verwaarlozing valt ook onder kindermishandeling… Vind dat er erg makkelijk gezegd wordt dat je jezelf er maar niet mee moet bemoeien… Je moet het natuurlijk wel zelf eerst ook zien voordat je er iets aan kunt doen. En inderdaad ook eens peilen of de vriendin al hulp krijgt? Mocht ze depressief zijn is daar genoeg aan te doen waardoor het weer beter kan gaan.

Het kindje word niet verwaarloosd. Ze geeft aan dat als de vader er niet was ze het gevoel heeft dat ze haar kind zou verwaarlozen. Ik denk dat daar de reacties op gebaseerd zijn om er niet mee te bemoeien.

Weet je .. als ik lees wat je allemaal typt.. zo zijn er toch tig mannen? Die niks doen in huis en met een hele diepe zucht even spelen met het kind omdat mama het vraagt? Ik keur het niet goed maar om een of andere reden lijkt het zoveel erger als een vrouw dat doet.

Dat was precies wat ik dacht! Ik vind het verhaal ook verder niet helemaal compleet, want wat doet doe vriend dan? Werkt hij ook of is hij ook meer thuis? Ik doe ook qua huishouden alleen het hoog nodige, want vind er niks aan. En ze zal niet opeens zo geworden zijn, dus die vriend zou dit toch voordat ze een vaby hebben gekregen al moeten weten? Ik zou qua officiële dingen zeker niet iets doen, die vriend is er toch nog als vader? En hij is de enige die met zijn vriendin moet bepalen hoe het thuis gaat. Ik zou vooral hem steunen, en je kan hem adviseren op dingen die hij aangeeft om eraan te werken met zijn vriendin. Maar ik zou ook niet te snel haar alals een narcist bestempelen, er kunnen zoveel anderen dingen ook zijn. Het is heel vervelend voor een kind als het niet van beide ouders aandacht krijgt. Maar zolang er geen fysiek geweld is en er 1 liefdevolle ouder is, zou ik geen buitenstaande instantie erbij halen. En zie ik hierin dat de 'liefdevolle' ouder de verantwoordelijkheid heeft om in te schatten wat de situatie is, en is die er zelf bij als die nog samen een relatie hebben.

Ik ben momenteel een soort van depressief, geloof mij het kan erg klinken maar ik kom niet verder dan de baby voeden & verzorgen en soms dwing ik mezelf om ermee te spelen. Ik doe thuis ook niks meer Heb ik geen schuldgevoelens? Heel erg! Ik zou me niet moeien en al zeker niet zomaar oordelen omdat je die persoon een narcist vind!

Ze zijn al een tijdje in relatietherapie maar dit haalt niks uit, het kind groeit niet goed en zit telkens onder de curves waardoor ze zelfs naar een kinderarts doorverwezen zijn. Ik vermoed op de dagen dat zijn vriendin thuis is met de kleine dat ze hem niet veel geeft. Een depressie zou kunnen maar lijkt me straf, die narcistische trekken heeft ze ook al sinds we haar kennen (7jaar ongeveer) ze staan ook op het punt om uit elkaar te gaan alleen houd hun kind hem tegen anders was hij al lang weg..

Maar ze moeten naar een kinderarts, oftewel die gaat het in de gaten houden. Therapeut ook. Wat wil jij nog inschakelen dan? Lijkt me toch dat een kinderarts eventuele verwaarlozing wel signaleert?

Oke, dan moet ik er niets aan doen! We zullen zowiezo een luisterend oor blijven voor de vriend dat hij ook zijn problemen kwijt kan

En waar is hij dan in dit verhaal? Ze hebben samen een kind. Niet alleen zei. En onder de Curve zitten is nogal snel gezegd. Mijn nichtje heeft Dr halve leven onder de curve gezeten en die werd echt niet verwaarloosd. Ze zitten in relatie therapie en gaan waarschijnlijk uit elkaar. Ik denk dat die vriend bij jullie kont om even z'n frustratie te delen. Iedereen heeft wel eens van die moment. Pas op met aangeven bij instanties. Je kan dit anoniem doen. Maar geef je ze dan niet juist nog meer stress... En narcistische trekjes is niet narcistische. Daar zit echt een groot verschil in. Iedereen is anders, de een is meer op zich zelf dan de ander. De een is meer egoïstisch als de ander. Je weet niet hoe het er achter gesloten deuren aan toe gaat.... Waar is de vader in dit geval? Werkt hij, net als zei? Je zal er toch samen iets aan moeten doen. En als je allebei niet gelukkig bent in een relatie dan geeft dat veel stress, en laat je snel de huishoudelijke taken liggen... Zolang het kindje geen ondergewicht heeft, en dus niet onder de curve aangezien een groot deel van de kinderen onder deze zogenaamde curve zitten. Denk ik dat je echt moet uit kijken met hier een mening over te hebben.

Maar je kent haar dus al 7 jaar, kan jij haar dan niet gewoon aanspreken en vragen van joh, hoe gaat het nou eigenlijk? We horen … van naam vriend en mochten we kunnen helpen zijn we er voor je. Geen oordeel. Puur help aanbieden. Misschien verteld ze je wel wat er speelt en kan het zomaar zijn dat het niet zo erg is als hij schetst.