Vreselijke angst voor geesten

Heb je hier al eerder proffesionele hulp voor gezocht? Anders zou ik zeker morgen meteen de huisarts bellen want dit is geen leven zo lijkt mij! Heel veel sterkte!

Als je er niet voor open staat, dan komen ze niet. Heb die zin wel eens vaker voorbij horen/zien komen. Zoals eerder gezegd, ik denk dat je er nooit verkeerd aan doet om eens advies in te winnen bij een arts oid :-). Sterkte!

Laat je huis energetisch cleanen of met witte gedroogde salie. Dit doe ik zelf eens in de zoveel tijd en helpt enorm. Negatieve energie verdwijnt waardoor angst en stress verminderen. Probeer jezelf ook af te schermen voor spookverhalen

Ik zou eerst eens kijken waar de angst vandaan komt en daar beginnen. Met reinigen met salie e.d. bevestig je voor jezelf alleen maar dat er geesten bestaan en dat is natuurlijk onzin. Weet je zelf waar de angst vandaan komt?

Hoi! Wat vervelend dat je je zo voelt! Als ik soms onrustig ben snachts en een aanwezigheid om me heen voel, bedenk ik me dat als 'slechte' (of kwaadwillende) geesten bestaan dat automatisch ook betekent dat er 'goede' geesten bestaan. Dan bedenk ik iedereen die ik ken die overleden is (opa's, oma's, ooms, tantes, een oude buurvrouw, maar ook huisdieren ☺️) die in mijn ogen 'goede' geesten zouden zijn en mij zeker zouden beschermen. In mijn hoofd wint wit altijd van zwart, dus dan voel ik me meteen een stuk beter. Ik ben in het dagelijks leven heel rationeel hoor 😂, maar het donker maakt je soms onrustig en het is handig om daar mind tricks voor te hebben.

Ik vond deze gedachten zelf heel ontnuchterend: - dat een geest volgens de verhalen altijd iets naars in de zin heeft - hoezo?! Wat heeft een geest daarmee te winnen? - En waarom is een geest van een overledene altijd uit 1800 nog wat en nooit Whitney Houston ofzo? Deze gedachten hebben me geholpen om te beseffen dat geesten echt niet bestaan. En stelstelstel dat ze wel bestaan, wat dan? Waar ben je precies bang voor? Ga met die angst aan de slag.

Ik herken het heel erg van mijn puberteit! Had dit enorm bij mn ouders in huis. Rende dan naar de wc, omdat ik dacht dat er een geest/heks bovenaan de trap zat. Heel raar want ik weet dat het niet bestaat, maar toch... Geloof je zelf actief in spoken? Zo ja, dan weet ik niet of je wat aan mn advies hebt... Ik niet namelijk. Ik dacht wel dat er 1 zat, maar 'weet dat ze niet bestaan'. Bij mij was het 1 van de uitingen van, waarvan ik nu weet dat het waarschijnlijk is, een angst/dwangstoornis. Ik heb het niet in een erge vorm, maar dit is 1 van de manieren waarop het zich destijds uitte. Wat mij hielp is heel erg standaard: blootstellen. Dus ik dwong mezelf rustig te lopen, even te staan bij de trap. Zo kwam ik er uiteindelijk van af. Maargoed, dat is lastiger als je eigenlijk wel gelooft dat spoken bestaan lijkt me...

Wat vervelend. Zelf heb ik wel eens het idee wat een energie te voelen en als kind heb ik mijn opa wel eens gezien. Zelf ook zeker wel eens angstig maar ik ‘vraag’ dan eigenlijk altijd of ze weg willen gaan. Het klinkt misschien een beetje zweverig maar het gevoel wat ik dan heb verdwijnt en dan vind ik het ook fijner om idd in de nacht naar het toilet te gaan oid. Hopelijk kan je er wat mee! 🫶🏼

Sorry, maar Whitney Houston op de koffie?? Dat is toch wel iets om af te vinken 😆😂

Als ik je 1 ding kan aanraden is het om in ieder geval te stoppen met negatieve verhalen (zoals crime) of spirituele verhalen te luisteren. Je bent er duidelijk gevoelig voor en het gaat je echt helpen als je gewoon beslist dat dat geen ruimte krijgt in je leven. Als je angst dan blijft en je hebt er echt last van, zou je je eens wat meer kunnen verdiepen in waar dit vandaan komt. Therapie, hypnotherapie bijv. als je denkt dat het een fobie zou kunnen zijn? Het klinkt erg vervelend voor je, want je wilt je gewoon veilig voelen wanneer je thuis bent. 💛

Ik zou hiermee zelf naar de huisarts gaan, zodat je hierover kan praten met iemand die jou leert om te gaan met deze angsten.

Hoi, ik ben vroeger echt heel heel bang geweest. Ik durfde als kind niet te slapen maar ook niet mijn ouders te roepen. Ik durfde niet alleen onder de douche of de trap op. Op een keer kwam mijn moeder thuis en zat ik op een stoel in de woonkamer met mijn benen opgetrokken. Zo had ik gezeten sinds ik thuis was gekomen uit school, ik durfde niets, ook niet naar de wc. Bij mij was het angst voor geesten, angst dat er iets zou gebeuren met mijn geliefde, angst voor een inbreker. Ofwel vet veel doemscenario's. Ik ben toen een jaar bij een psychiater geweest. En moest steeds kleine stapjes doen en hadden dan mantra's opgeschreven en in mijn kamer gehangen. Ik ben er inmiddels best goed overheen. Maar soms ren ik ineens met een sprint de trap op en voel ik mij weer een klein meisje. Ik moet inderdaad ook niets kijken waar ik angst/hartkloppingen van krijg want dan is deze oude gewoonte, zo weer terug. Ik denk datvop het moment dat het jou beperkt, het heel goed is om hulp te zoeken! Ik ben echt dankbaar dat mijn ouders hebben ingegrepen.

Zeker herkenbaar hoor! Naast het feit dat ik geloof dat overledenen ons kunnen bezoeken, heb ik eveneens een rijke fantasie en een gegeneraliseerde angststoornis. Gaat niet altijd even goed samen 🤭. Ik herken me in jouw verhaal. Mij heeft het geholpen om geen spannende verhalen of films te lezen/kijken in de namiddag of avond. Wat mij ook helpt, maar dat lukt niet altijd als je op het moment heel bang bent, is relativeren en je angstgedachten verdrijven. Dat kan op de meest gekke manieren. Je angstgedachte denkbeeldig op een bootje zetten en mee laten nemen door de golven. Blijven focussen hierop en net zo lang totdat ze weg zijn. Of wat bij mij ook hielp was in me hoofd zingen: let it goo (ja, van Frozen haha. Telkens weer als de angstgedachten terug komen. Klinkt misschien gek, maar het werkt echt! Wat ik verder zelf doe tijdens de nachtvoedingen is bijvoorbeeld de rolgordijnen helemaal naar beneden (ik voed in de woonkamer). Doe ik dat niet, dan gaat me fantasie ook met me aan de haal, bang voor inbrekers. Wat betreft de geesten. Ben je dan bang voor iemand specifiek? Een dierbare? Mijn moeder is meer dan 10 jaar geleden overleden en omdat zij, haar zus, mijn nicht en ik gevoelig zijn voor contact met overledenen was ik bang mijn moeder bijvoorbeeld opeens in de spiegel te zien. Ik heb haar een brief geschreven waarin ik heb gezegd dat ik zelf aangeef wanneer ik er klaar voor ben dat ze mij mag bezoeken. Dit geeft mij veel rust. Ondanks dat ik weet dat ze bij mij is. Ik heb namelijk een reading laten doen en wat er benoemd was kon niemand anders weten. Sterkte met je angsten, weet dat je niet alleen bent hierin.

Bedankt voor al jullie lieve reacties en de goede tips! Ik heb me vanmorgen aangemeld bij een psycholoog. Ik weet helaas niet waar de angst vandaan komt. Heb wel meerdere angsten en allemaal eigenlijk al van kinds af aan. Mijn angst is dat als ik aan een overleden persoon denk, diegene dat merkt en dan naar me toe komt. Nu dus die vrouw uit die podcast. Ga inderdaad dat soort verhalen niet meer luisteren.

🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣

Vooral dit! Ik ben bang voor trappen in het duister/ donker. Waarom? Omdat ik ooit een filmpje zag van een enge geest/ man die heel griezelig de trap op kroop. Krijg dat beeld aan geen kanten meer uit mijn hoofd. Ik zou dus inderdaad stoppen met verhalen lezen en films kijken die die angst bij je aanwakkeren. Wat hier ook al geschreven werd, maar inderdaad heel goed om te bedenken dat geestverhalen bijna altijd eng zijn. Dit is natuurlijk het leukst om te verzinnen. Maar waarom zou een geest (een doodnormaal, maar overleden persoon) je bang willen maken of kwaad willen doen? Naast dat ik niet geloof dat geesten bestaan, denk ik echt niet dat ze kwaadaardig zouden zijn of in je huis rondhangen. Ik zou hier zeker hulp bij vragen! Zo lijkt me helemaal niet fijn meer voor je!

Ik geloof niet in deze onzin geesten bestaan niet alleen in horror films. Zoals Exorisme 🤣

Jezus, mevrouw kortdoordebocht is ook weer wakker. Deze dame heeft vreselijke angsten en dit is het enige wat je kunt zeggen ?? Meid, je zet jezelf echt elke keer weer vreselijk voor schut met zulke opmerkingen....

Heb je er wel is over nagedacht om dit aan te pakken? Zoals een regressie therapie of hypnose oid? Ik kan je wel zeggen dat je elke keer als je die angst voelt je tegen jezelf "stop" kunt zeggen en jezelf afvragen: maar wat is nu het ergste wat kan gebeuren? En al die angst maar in al die tijd nog nooit wat gezien, waarom nu wel? Je moet hier iig wat mee. En ja, herkenbaar en ik heb bovenstaande technieken toegepast wat werkte. Laat angst je nooit weerhouden om te leven 🩷🍀

Zoals je dit hier typt, wek je de indruk dat je gelooft dat geesten wél ook in het echt bestaan: “bestaan niet alleen in horrorfilms”. Werk aan je komma’s, meid 😂