Vriend betrapt, en 34 weken wat nu?

Mijn advies is kort maar krachtig: ga weg bij hem. Je bent zoveel meer waard dan dit. Sterkte!

Wat heftig. Kan je even weg? Naar je ouders of vrienden? Even een paar nachtjes daar slapen? Gewoon dat je even rust hebt. Daarna kan je nog zien wat je doet. En op lange termijn… ik heb eigenlijk geen flauw idee wat ik je moet adviseren. Je ziet hem graag hè. En jullie krijgen een kindje samen. Maar hij is duidelijk niet te vertrouwen en bedriegt jou waarschijnlijk constant. Ik weet echt niet wat ik in jouw plaats zou doen.

Wat een verhaal! Zsm vertrekken bij deze man, hij zal jou alleen maar ongelukkig maken en daarmee dus ook jouw kind. Laat je niet langer gek maken, je bent sterker zonder hem!

Ik heb zo enorm medeleven voor je. Ik ben inmiddels jaren verder, in een nieuwe en betere relatie. Maar mijn zwangerschap van mijn zoontje was heel zuur, wel anders maar ook veel twijfels en hoe je je vriend beschrijft is hoe mijn ex ook was. Je hebt de bewijzen. Mijn ex heeft dit jaar toegegeven wat hij allemaal had gedaan, na jaren ontkenning. Jij weet het antwoord, jij weet hoe hij is. En vergeet alsjeblieft niet dat je beter verdient. We horen te kunnen genieten van onze zwangerschap, en kraamtijd. Ik beloof je dat het makkelijker is om te doen alleen, dan met iemand die je zo doet voelen, onafhankelijk van jullie verleden. Heb zelf vandaag deze app gedownload dus ben ook nieuw, maar als het kan kan je mij berichten!

Waarom ben je überhaupt nog bij hem? Als hij 7 dagen per week weg is.. lieve schat, hij is geen rondje door de buurt aan het doen maar ligt bij een andere meid op de bank. Deze energie, stress en alles geef jij al weken door aan jouw kindje in de buik. Moet hij/zij in dit milieu opgroeien en denk je echt dat 'papa' over 6 weken ineens thuis blijft als de kleine er is? Hij mag zichzelf geen eens papa noemen!! Kies voor jezelf en JOU kleintje!!

Hier ook een kort advies. Ga bij hem weg. Kies voor jezelf.

Meteen weg bij hem!

Zo ongelofelijk veel red flags in jouw bericht, bijna iedere alinea heeft er wel 1 in jouw verhaal. Je kan hem nooit meer vertrouwen, je wordt op z’n zachts gezegd behandeld door oud vuil. Jij verdient zoveel beter! Ga bij hem weg..

Weggaan, maar dat had je al jaren geleden moeten doen. Maar goed het is nooit te laat, dus pak nu maar die kans

Wat een eikel. Op basis van je bericht heb ik het idee dat dit niet de eerste (en dus ook niet de laatste) keer is. En dat hij het ook nog probeert te verdraaien. Dit verdien jij niet, en niemand niet. Stel je voor dat jouw dochter dit ooit zou overkomen, dan zou je zo’n jongen toch ook het liefste door elkaar rammelen? Of als je een zoon krijgt zou je hem ook zeggen dat dit niet door de beugel kan? Je moet zelf je keuzes maken, en ik snap dat dat niet makkelijk is hoogzwanger en al 5 jaar samen, maar mijn advies zou zijn weggaan. Niet lopend maar rennend. Sterkte!

Ik vind het heel rot voor je😢 Ik zou mezelf even uit de situatie halen en ergens anders slapen of vragen of hij even ergens anders naartoe wilt gaan. Relatie therapie overwegen, als je met hem verder wilt. Maar ook niet verder willen, een pauze in lassen of op zijn beloop laten zijn opties en die keuze kan alleen jij maken. Doe wat goed voelt voor jou en denk aan jezelf en je kindje ♥️

Lieve vrouw, wat ontzettend naar... Dat hij blijkbaar al jaren vreemdgaat en jou zo behandeld, is natuurlijk absoluut niet oke! Als buitenstaander is het natuurlijk makkelijk om te zeggen, maar wat mij betreft zou dit einde verhaal zijn. Het is duidelijk dat hij 0.0 respect heeft voor jou, en het begrip voor je zwangerschap lijkt ook ver te zoeken, dat is niet normaal. Als je de mogelijkheid hebt om bij hem weg te gaan, is mijn advies: ga! Kan je bijvoorbeeld tijdelijk ergens terecht (bijv. Ouders?) tot je een plekje voor jezelf kunt krijgen? Dit is niet een man waar je mee verder wilt, laat staan een kind mee wilt opvoeden.

Daar sluit ik me volledig bij aan.

Weggaan! Gezien alles wat je schrijft had je dat 5 jaar geleden al moeten doen en heel eerlijk begrijp ik niet wat je had verwacht van hem nu met de zwangerschap en zometeen met een kindje. Ik zou als ik jou was dan ook gaan voor zelfzorg door bijvoorbeeld eens met een praktijkondersteuner te praten om te voorkomen dat je naar hem terug gaat of opnieuw zo’n relatie normaal vindt.

Vreselijk wat een rottige tijd heb je meegemaakt terwijl je zo zou moeten genieten van je zwangerschap. Je staat ook op het punt te bevallen, heb je ouders/vrienden die je kan ondersteunen in deze levensverande fase van je leven? Newborn tijd is echt geen tijd om alleen te doen helemaal als je verdriet en stress ergens van ervaart. Kies voor jezelf en voor je baby en omring je met mensen die je lief hebben en goed voor je zullen zorgen. Het is zo'n zware maar magische tijd laat hem dat je niet ontnemen. 🙏

Oprechte vraag; waarom ben je met hem? Ik zie alleen maar leugens, verdriet, verraad 😕

Ik zou relatietherapie aanraden, als het al niet als partner is dan wel voor de relatie met de vader van je kind.

Jeetje, wat heftig! Heel snel weggegaan inderdaad wat anderen ook zeggen. Geen oordeel hoor, maar oprechte nieuwsgierigheid; waarom heb je besloten om met deze man een IVF traject in te gaan en bewust te kiezen voor een kindje met hem? Aangezien dit al langer speelt als ik je verhaal zo lees

Wat een ellende. Ik zou heel snel m’n spullen pakken en wegwezen. Dit lijkt me geen gezonde situatie om een kind in op te laten groeien. Was hij van plan straks als de baby er is ook 7 avonden weg te gaan? Ik vind het sowieso bijzonder dat jullie nooit iets samen doen in de avonden. En hij altijd maar weg is. Dat zou voor mij al een no go zijn binnen een (gelijkwaardige) relatie

Liefde maakt blind en dat is volkomen normaal. Alle rode vlaggen die je eerder kon negeren of wegwuiven, negeer ze nu niet meer, want het draait niet meer alleen om jou. Kies voor jezelf, kies voor stabiliteit nu, want deze stress is niet goed voor je baby. Als alles strak rustiger is, kun je eens een goed gesprek met hem aangaan en kijken of je wel hetzelfde wil.