Vriend extreem betweterig en ik depressie?

Heb je het gevoel alsof je je het zelfde begint te voelen als toen je depressief was?

Sorry, maar je mag geen hulp vragen? Pardon? Dit klinkt echt niet oké een als zeer controlerend vanuit je vriend. Als ik 1 tip mag geven: zoek hulp.

Ik denk niet dat je depressief bent maar dat je man je gewoon ontzettend onzeker maakt. Misschien moet je je zelf afvragen of je nier beter af bent zonder hem. Zo kleineren is je niet gegund

Als de baby je teveel word zou ik indd hulp gaan zoeken, en niks om voor te schamen!! Iedereen is weleens down, en om er wat aan te doen zoals hulp zoeken is alleen maar goed voor je innerlijke rust. Ik loop ook bij een psycholoog geheel normaal. Wat betreft Je vriend heb je aangegeven hoe je je voelt? En dat zijn gedrag niet acceptabel is?

Ik zou zeggen pech voor hem als jij het gevoel hebt dat je hulp nodig hebt zeker doen. Stel je voor er loopt iets mis.. dat wil niemand toch zou ik denken. Als het een depressie is dan is het niet gewoon 'doorbijten' zo werkt het jammer genoeg niet :(

Ik zou wel hulp gaan zoeken als ik jou was , ga gewoon naar de HA en zeg tegen je vriend dat je ergens anders voor heen moet

Poeh nou dit inderdaad.. Krijg behoorlijk nare gevoelens van de tekst als ik dit lees. Mijn ex was ook zo, zonder baby.. Heel narcistisch dit. Godzijdank ben ik weg bij hem en krijg ik mijn kindje van een goede man..

Haar vriend speelt indd ook een rol maar ze geeft duidelijk aan dat de baby haar te veel word! Met een depressief verleden en dat wat ze aangeeft heeft ze zelf ook hulp nodig. Het is niet zo dat als je je vriend verlaat dat dat over gaat. Jou situatie is waarschijnlijk heel anders als die van haar.

Dat zeg ik ook niet; maar denk dat haar partner een gigantische rol hierin speelt en dat daardoor bepaalde dingen ook opgelost kunnen zijn als hij zich normaal gedraagt 😉 Maar dat er hulp nodig is binnen dit gezin, is een ding wat zeker is.

Ahh ik vind het fijn om te horen dat je nu gelukkig bent🥰

Wat vervelend om te lezen! Ik heb me een maand na de bevalling ontzettend slecht gevoeld. Alleen hd ik het “geluk” dat mijn man mij ontzettend steunt. Ik heb de huisarts gebeld en ben naar een vrouwencoach geweest. Niemand (ook je vriend niet) heeft het recht je te zeggen dat je geen hulp mag zoeken en moet doorbijten. Wat ik hier lees klink niet gezond. Ga alsjeblieft met iemand praten, vraag eventueel een vriendin of familielid om hulp. Sterkte!

Lief! Dankje 💙

Nou ik snap dat je even moet luchten, wat moet dat vreselijk onzeker en alleen voelen in een al super kwetsbare en emotioneel heftige tijd. Hebben jullie oppas of iemand die even een uurtje voor je zoon kan zorgen zodat je dit met je vriend rustig kan bespreken? Als hij dan nog niet bij zinnen komt dan raad ik je aan je huisarts te bellen om te overleggen, want dit klink niet gezond voor jou, je baby en ook niet voor je man. Hang in there, dit is hopelijk je diepste punt, dan kan het vanaf hier alleen maar beter worden.

Wowww... welk rol heeft hij in de verzorging van de baby? Helpt hij je wel? Zoek alsjeblieft hulp! Ook de meest ervaren moeders kunnen wel eens hulp gebruiken of ernaar snakken. Je bent vast een geweldige moeder❤️ Dus twijfel alsjeblieft niet aan jezelf.

We kunnen natuurlijk niet weten hoe de situatie is en of je toch naar de huisarts kan. Mocht je vriend je daarin tegenhouden.. en misschien denk ik nu veel te ver door.. maar wil je toch laten weten dat er voor huiselijk geweld in coronatijd een codewoord bestaat om te noemen bij de apotheek. Dat is Masker 19. Zelf kom ik ook uit een slechte relatie waar geestelijke mishandeling plaatsvond. En dan ga je aan alles twijfelen, vooral aan jezelf. Maar het ligt dan toch echt aan je partner. Misschien vinden mensen dit wel een veel te heftige reactie, maar dat je geen hulp ‘mag’ zoeken.. dat is niet ok! Denk dat het verstandig is om dat juist wel te doen.

Even een gekke vraag... Gaat het wel goed met hem? Heeft hij soms het gevoel het allemaal niet onder controle te hebben, dat hij zo moet doen? Veel mensen gaan niet goed om met stress, ik denk dat jullie allebei niet zo lekker gaan nu (maar dat jij de enige bent die dit toegeeft). Ik zou blijven aankaarten wat hij met jou doet (‘als je zo binnenkomt meteen met kritiek op hoe ik het doe, word ik heel ongelukkig.’ of: ‘Ik krijg het gevoel dat ik op mijn tenen moet lopen bij jou omdat je zo reageert.’ Of evt: ‘gaat alles wel goed met jou? Ik merk dat je er vaak zo bovenop zit. Volgens mij moeten we het allebei nog leren.’). Een POH (bij de huisarts) kan je helpen met bepalen waarom je je nu zo knudde voelt en wat je nu op dit moment nodig hebt. Daar is geen schande in en daar hoeft ook niet meteen een labeltje ‘depressie’ op. Misschien ook wel, en dat is ook geen schande!! Punt is dat een blije moeder veel beter voor haar kindje kan zorgen en dat het goed is dat je voor jezelf gaat zorgen. Voor wat betreft je vriend en dat je geen hulp mag zoeken... daar gaat hij toch niet over? Mocht je verwachten dat hij heel erg moeilijk gaat doen, dan ga je gewoon zonder iets te zeggen tegen hem. Baby mee in kinderwagen, even een blokje om. Zo’n onafhankelijke daad zal je misschien goed doen. Sterkte!!

Lieve mama ❤️ Ik verwacht mijn 4 de kindje, zelf ik sta soms met mijn handen in het haar . Een kindje komt niet met een handleiding. Je doet het hartstikke goed 😊 In 2018 heb ik ook in een depressie gezeten en daar had ik echt wel hulp bij nodig ! Een schande is het echt niet . We zijn geen robotten die je even aan en uit kan zetten . Je man mag het anders eens allemaal doen wat jij doet . Dan zal hij wel anders piepen ! Wat hij nu doet is echt niet ok . Ik zou dit toch eens bespreken met de HA daar hoeft je man niet bij te Zijn . Of als je nog op na controle moet bij je vk daar je verhaal eens doen ( werkt heel opluchtend iemand die gewoon even luistert ) Niet wachten tot je in een dieper dal terecht komt mama en zoek hulp ❤️ En ik zou je man eens precies vertellen hoe je u voelt bij zijn gedrag ! Je bent een prima mama ❤️ Laat je niet kleineren door een steenezel die denkt beter te weten ❤️

Zoek hulp! Echt waar, als je dit op tijd doet doe je jezelf (en je baby!) een enorm plezier. Hoe eerder je hulp zoekt hoe beter, zo kan je voorkomen dat het erger wordt. Je vriend heeft niks te zeggen over of jij hulp zoekt of niet. Ga naar de huisarts/POH en geef dit aan! Er zijn heel veel mama’s die het zwaar vinden en hulp nodig hebben, daar is echt helemaal niks mee. ❤️

Niemand kan voor jou uitmaken of je depri bent of niet. Wanneer je al een voorgeschiedenis op dit gebied hebt, wil ik je aanraden naar je gevoel te luisteren. Jij weet dit zelf het beste. En zeker niet door je vriend laten vertellen dat je maar even moet doorbijten. Jij hebt controle over jezelf en wat je moet doen om gezond te blijven. Je kind heeft niets aan jou wanneer je wel erg depri raakt. En het gedrag van je vriend is ook niet erg ondersteundend voor je psyche. Zorg voor jezelf en laat niemand anders beslissen over je eigen welzijn. Toi Toi toi!

Jij met je lieve en goede reacties altijd ❤️❤️