Vriend krijgt hem niet meer omhoog

Awh geen lotgenoot! Ik hoop dat hier dames zittwn waarmee je kunt kletsen! Rot om te horen dit.. 😔 hoop dat het goed komt 🥰

Oef! Wat vervelend! Ik probeer even met je mee te denken maar heb er niet zo veel verstand van… Misschien krijgt hij ‘m niet omhoog en wil bij daarom geen intimiteit? Omdat hij zich schaamt en bang is dat het niet lukt? Of misschien is het te veel druk voor hem om te kunnen presteren na een lange tijd geen seks? Ik zou het niet weten… je zou een gesprek bij een seksuologe of de huisarts kunnen aanvragen. Er zou ook iets medisch aan de hand kunnen zijn… Succes in elk geval 💕

Ik ben geen lotgenoot,maar heb je het hier met hem over gehad? Snap dat dit voor mannen een gevoelig onderwerp is, maar ik kan me heel goed voorstellen dat dit jou ook gewoon onzeker en verdrietig maakt. Heb je zelf een idee wat het zou kunnen zijn? Voelt jullie relatie zelf nog wel goed? Een kus,knuffel of soms een liefdevolle blik bijvoorbeeld. Het kan bijvoorbeeld door extreme vermoeidheid komen of doordat hij misschien toch met de baby in zijn hoofd zit die ieder moment kan gaan huilen ?

Hoi.....mijn man heeft dit ook even gehad...probleem is dat je in een vicueuze cirkel komt,angst dat het weer gebeurd.Bij mijn man werd hij wel hard maar zodra hij naar binnen wilde was het weg weest.Bij ons was het in een periode dat we elkaar helemaal kwijt waren.Steun je partner hierin want het is echt bijzonder slecht voor hun zelfvertrouwen.....hier gaat het nu al een jaar weer als vanouds...we hebben elkaar weer gevonden...en de seks langzaam weer opgepakt...niet altijd het echte werk,maar neem tijd om elkaar te strelen,te voelen,te proeven ......hij kan altijd naar de huisarts...mijn man heeft ook tijdelijk testosteron zalf gehad....en nogmaals..wees begripvol naar hem..voor jou is het niet leuk..voor hem is het erger.

Ik snap dat dit heel frusterend is hoor. Ik denk alleen dat even verder moet kijken naar mogelijke oorzaken. Het klinkt nu alsof je in Het 'slachtofferrol' zit. Probeer het vanuit je partner te bekijken, misschien spelen er andere dingen en zou je hem juist kunnen helpen en ondersteunen ipv jouw eigen frustraties laten meespelen

Klinkt allemaal heel logisch wat jullie zeggen. Vooral over die vicieuze cirkel en het zelfmedelijden. Deze gebrek-aan-intimiteit-fase duurt nu al twee jaar. Dat doet gewoon pijn. Mezelf in hem verplaatsen wordt daarom steeds moeilijker.

Verplaatste hij zich maar wat vaker in mij. 😜 (Slechte grap, maar het moest).

Zelfmedelijden is een verkeerd woord in deze.Zolang jij hem onbewust de schuld blijft geven zal het niet beter worden....en idd slechte grap....ik denk dat..als jij dat wilt een eerste stap de huisarts is..als jullie serieus verder willen....iets wat jullie eigenlijk al eerder hadden moeten doen....sterkte in ieder geval.

Haha🙈🙈

Ik merk aardig wat frustratie in je bericht. Je moet niet vergeten dat het voor mannen ook een hele beleving is en hun hormoonhuishouding ook verandert. Enige tip die wij kunnen geven, is communicatie.

Staat ie open voor contact met zn huisarts? Misschien ervaart ie (onbewust) veel stress of zit ie niet lekker in zn vel.

Aardig doen tegen hem. Lief praten goed voor hem zorgen en vooral geen druk op hem leggen of beschuldigen. Het lijkt wel tussen zijn oren te zitten. Veel succes meid.

Veel wordt al gezegd natuurlijk, nog iets wat in me op komt: misschien is dit iets wat helpt: hij begrip voor jou en jij begrip voor hem. Emotionele verbondenheid krijgen. Ken je EFT van Sue Johnson? Daar gaat de communicatie niet om 'acties en gesprekken' maar om onderliggende gevoelens, waardoor mensen (volgens deze theorie) niet tegenover elkaar staan: Persoon 1: 'ik vind dat je altijd dit doet, dat is niet leuk' Persoon 2: 'Ja maar jij doet toch precies hetzelfde' maar elkaar meer gaan begrijpen. Ik heb zelf ooit het boek 'hou me vast' gelezen, hier staat ook een korte samenvatting: https://www.bol.com/nl/nl/f/houd-me-vast/9200000005399519/ En ik opper dit, omdat het gaat om je veilig voelen bij elkaar. En als je je veilig voelt, dan verdwijnt denk ik ook het erectieprobleem...

Hier precies hetzelfde! Idd, uit angst dat het weer gebeurt. En soms ging het ineens een paar keer goed, en dan weer heeelemaal niet! En ik “ voelde” al alshij er last van had, dat hij “ afwezig was” Erg geduldig zijn, niet boos worden ( vond ik op een gegeven moment ook moeilijk omdat wij in een traject zaten om Zwanger te raken) en er luchtig over blijven en een beetje “ grapjes” over maken zodat de druk er voor hem een beetje af is ..