Vriend vind mij minder aantrekkelijk

Ik vind mn eigen lijf ook minder aantrekkelijk dan voor 2 zwangerschappen en 3 kindjes. Dat is denk ik gewoon een feit dat je al dan niet accepteert voor wat het is. Zwanger zijn is niet bepaald leuk geweest voor mijn lijf en dat zie ik elke dag in de spiegel. Mijn vriend ziet mijn worsteling en zegt er gelukkig niets over, dat zou het alleen maar erger maken. Hoe ik mij voel in mijn lijf bepaalt namelijk in grote mate hoe aantrekkelijk ik me voel, niet per se hoe ik eruit zie. Die heupen gaan niet meer terug naar hoe het was, mijn borsten zijn wat uitgezakt. Natuurlijk kan ik wel gaan sporten om het allemaal wat strakker te krijgen, maar dat is niet wat me aantrekkelijk maakt. Je mindset wel. Misschien kan hij daarbij helpen. Hijs jezelf in mooie lingerie, accepteer dat dit nu even het lijf is wat je hebt en het met sporten alleen nog beter kan worden.

Ik vind dit echt heel erg gemeen van hem. Dit zeg je niet tegen iemand die net bevallen is. En zo gedraag je je al helemaal niet naar een vrouw die net jou kindje op de wereld gezet heeft. Hoezo kan hij weer trots naast je lopen als je afgevallen bent? Niemand maar dan ook niemand is na een bevalling meer zoals daarvoor. Tenzij je een of andere ster bent met miljoenen op de bank en genoeg geld voor operaties of trainers en oppassen om voldoende te kunnen slapen. Ik heb zelf een gruwelijke hekel aan mijn lichaam. Mijn hele leven al. Maar de laatst jaren meer omdat ik door medische fouten vreselijk veel medicatie slik en dat een naar effect heeft op mijn gewicht. Daarnaast kon ik niet zwanger worden aldus de artsen. Alleen bleek dat de beste fout die ze maakten. Ik draag nu voor de 2de keer een baby. Helaas voor mij enerzijds heel erg laag. Anderzijds is dat mijn redding omdat ik zo geen last heb van mijn longen (ernstig longpatient) en zo zelfs al maanden lucht heb terwijl ik normaal dat niet heb. Wel heb ik een hang buikje nu door die zwangerschappen die niet meer weg gaat omdat ik ook nog eens nu voor de 2de keer een keizersnede krijg en de boel doorgesneden word daar. Ik walg als ik in de spiegel kijk van mezelf en mijn lichaam. En mijn partner? Die loopt met trots naast me. Want ik heb zijn 2 kinderen gedragen en straks op de wereld gezet. Ik verzorg zijn kind(eren) dagelijks en ondanks de chronische pijn of ondanks hoe ziek ik ben met mijn longen. Kom ik elke dag mijn bed weer uit om iets van mijn en ons leven te maken terwijl ik het liefst in bed blijf liggen zodat niemand me ziet. Hij is trots op mij hoe ik naast alle pijn ook zijn kindjes er even bij draag. En hoe ik ondanks tegen advies van artsen in hem toch 2 kindjes geef. Hij zegt ik ben nooit gevallen op je lichaam. Ik viel op jou als persoon en des te meer rondingen je hebt des te meer ik heb om van te houden. En zo zou het moeten zijn. Wat je ook doet en wat er ook gebeurd. Niemand moet zijn lichaam aanpassen omdat een partner het niet mooi vind. Niet cosmetisch en al zeker niet 4 maanden na een bevalling. Het is gewoon totaal niet reëel wat hij zegt en hoe hij doet. Ik hoop dat hij dat inziet en er ook iets mee gaat doen. En ik hoop dat jij hem al deze comments laat lezen. Zodat hij ziet wat voor een naar persoon hij is. Je kunt hier iemand zo erg mee kwetsen en zelfs een depressie mee in helpen. Hij is echt egoïstisch. Wat er ook gebeuren gaat in de toekomst het ligt echt niet aan jou maar helemaal aan hem. Triest gewoon om de moeder van je kind zo te behandelen.

Oh god, dit was een leuke voor mij geweest. Ik had hem nog niet gevild denk ik. 'Eerlijk zijn',bah bah. Aantrekkelijkheid zit niet in die extra kilo's of andere verhoudingen he. Ik vind het uitermate aantrekkelijk als mijn vent me een complimentje geeft of ik hem bezig zie met onze kids. En nee dat is niet zoals vroegah dat ik hem gelijk het bed in wilde sleuren (maar hey, dat was er na een jaartje al af), maar meer trots zo van 'dat is maar mooi mijn vent'. Ik word echt woest van jouw topic, om wat je vriend zegt maar ook jouw reactie. Kom op hey, ga staan voor je eigen lichaam dat een prachtig mensje heeft gemaakt. Lief ervoor zijn en dankbaar dat het zo goed z'n werk heeft gedaan. En ga vooral het gesprek aan dat je je vriend minder aantrekkelijk vind door dit soort lelijke uitspraken. Zou je dit tegen je dochtertje laten zeggen? Nee? Waarom dan wel tegen jezelf?

Jouw laatste zin, raakt mij enorm... Word er zelfs een beetje kribbig van. Hij hoort nu al trots naast je te lopen, ipv dat je waarschijnlijk eerst moet afvallen!!! Je hebt potverdorie, zijn dochter op de wereld gezet, alleen al daarom, hoort en moet hij trots op je zijn. Ongeacht hoe jouw lichaam er op dit moment uit ziet, je bent pas 4 maanden geleden bevallen joh. Lieve mama, JE BENT MOOI! Onthoudt dat aub. Dikke knuffel ❣️

Dat hij moet wennen aan je nieuwe lichaam vind ik logisch, dat had mijn man ook bij mijn lichaam, heel eerlijk vind ik dat niet raar. Of gelijk kwetsend. En ikzelf had dat ook. Misschien nog wel meer dan mijn man Wel vind ik dat je niet hoeft af te vallen voor je man omdat hij je niet meer aantrekkelijk zou vinden. Afvallen doe je voor jezelf. En ook vind ik zoals hieronder ook al benoemd is, dat die nu al trots op je kan zijn en dat ook laten zien!! Laatste, en dit heeft niet met gewicht te maken, maar ik vind het wel belangrijk om er goed voor mijn man uit te zien qua kleding en verzorging. Maar ik vind het ook fijn dat die dat voor mij doet. Want ik loop ook liever naast een man die daar zn best voor doet.

Pff ik denk dat hij van mij maar eventjes naar de nadenk plek mocht oftewel op de bank mocht slapen. Oh en je dochter die mocht hij ook even niet knuffelen want ja die is indirect de aanstichter van het lichaam waar hij zo aan moet wennen😅 Lieve schat, jij hoeft helemaal niks. Al ga je elke dag een slagroomtaart punt eten, gewoon doen. Het is jouw lijf, en al pas je nooit meer in je broeken. Nou en? Dan haal je een grotere broek. Echt, je bent helemaal goed zoals je bent. En over een paar jaar loopt er een net zo’n prachtig meisje naast je die ontzettend trots is dat jij haar mama bent, en geloof me dat is de enige mening die dan telt💕

Je bent mooi zoals je bent en indd je hebt zijn kindje gedragen. Ik ben het eens met de reacties die gegeven zijn maar begrijp ook het gevoel dat je jezelf weer sexy wilt voelen voor je vriend. Blijf vooral goed communiceren en genieten van je wondertje want het was het waard. Hoop dat je vriend zal inzien wat er allemaal bij komt kijken en hij jou de liefde en affectie kan geven die je verdiend.

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik hierop moet zeggen, beetje vergelijkbaar met de rest van de reacties denk ik. Dat hij moet wennen aan hoe je lichaam nu is, dat snap ik. Dat jullie op dat gebied erg eerlijk tegen elkaar zijn en het uitspreken, prima. Maar hou inderdaad ook rekening met de hormonen, dan is op die manier communiceren misschien een tikkeltje te hard. Waar ik het meeste van schrok is eigenlijk dat hij je niet meer wilt knuffelen, naar mijn idee is dat een uiting van liefde en niet van seksuele aantrekkingskracht. pfff mijn vriend was juist knuffeliger na de bevalling. Tenzij je met knuffelen eigenlijk seks bedoeld, dat maakt het verhaal ietsje anders (maar eigenlijk ook weer niet?)

Ik denk dat hij met zichzelf aan de slag moet ipv jij! Tuurlijk mag hij eraan moeten wennen, maar als je samen oud wil worden dan gaat er de komende jaren nog zoveel veranderen aan je lijf. Wat dacht je van rimpels, vet, vlekken, alles wat gaat hangen... ik denk dat je lichaam inderdaad vaak blijvend veranderd na een zwangerschap. Misschien niet eens hoeveel je weegt, maar als ik naar mezelf kijk dan worden bijv je heupen jiet meer hoe het was. Iemand aantrekkelijk vinden zit 'm ij zoveel meer ❤️❤️❤️

Ik las veel behulpzame reacties en wilde daar nog aan toevoegen: is dit het voorbeeld dat je je dochter wilt meegeven? Dat ze pas 'mooi' is als ze een bepaalde maat heeft? Mijn lijf heeft het nodige te verduren gehad met twee zwangerschappen, en ja het ziet er zeker niet meer uit zoals het was. Soms kan ik daar ook onzeker van worden of van balen, maar dan denk ik "dit lijf heeft wel mooi twee kinderen gemaakt en gebaard" en daarnaast wil ik dat mn kinderen blij zijn met hun lichaam. Als ik mn kinderen mee wil geven dat ze mooi zijn zoals ze zijn, moet ik dat ook voor mezelf doen.

Ik ben echt met stomheid geslagen. Je hebt je bericht voorgelezen aan mijn partner voor een nuchtere reactie. Ik ben namelijk 33 weken zwanger van de 2e dus de hormonen schieten uit het dak bij mij. Mijn vriend vraagt zich af hoe oud jouw partner is. Hij vind hem namelijk overkomen als een jong kereltje die iets teveel porno in zijn leven heeft gekeken en niet weet hoe het lichaam van een vrouw eruit ziet. Toen ik vertelde dat hij ook niet wilde knuffelen was zijn reactie: Wat een dikke kneus 🙃!! Ikzelf wil hem overrijden met mijn Opel Corsa 🫣. Ik hoop dat hij snel bij zinnen komt want you are gorgeous girl!!! 😍😍

Oei, mn nekharen gaan echt overeind staan als ik lees: dat je natuurlijk moet afvallen zodat hij weer met trots naast je wil lopen. Als jij wilt afvallen, lekker doen, maar hij zou hoe dan ook met trots naast zn gezin moeten lopen! Dat hij moet wennen aan je lichaam na de zwangerschap dat vind ik niet heel raar, moest mijn man ook. Maar dar zou niet samen moeten gaan met niet meer knuffelen! Dat vind ik heel kortzichtig en pijnlijk voor jou. Ik hoop dat het snel verbetert. Niet omdat jij afvalt, maar doordat hij inziet dat jouw lichaam zijn kind heeft gedragen

Bedank jouw partner maar met mijn zwakke blaas heb ik zojuist in mijn broek gepiest van het lachen door zijn reactie 🤣🤣🤣 Maar hij heeft wel nog gelijk ook. Wat voor een verwachting heb je als man zijnde wel niet van een vrouwenlichaam dat je denkt dat het na 4 maanden weer helemaal terug in vorm is. Te erg gewoon dat je als persoon zo kan denken en je dan zo kan gedragen ook naar je partner toe die recent je kostbaarste bezit op de wereld gezet heeft.

Eerlijkheid is ontzettend fijn en belangrijk in een relatie, maar dat kan gebracht worden met lompheid of met tact… Niet meer met je willen knuffelen omdat je uiterlijk anders is… ik vraag me daarbij oprecht af waar hij van houdt: van jou als persoon, of van jouw uiterlijk? Want hij ziet toch wat je door hebt gemaakt en doormaakt? Je zou verwachten dat hij je alleen al daarom extra zou willen knuffelen en je steunen, ondanks je veranderde uiterlijk.

Het krijgen van een kind verandert je en je relatie, je ziet elkaar als ouders wat een heel nieuwe fase is. Ik kan me voorstellen dat je vriend het wennen vindt om jou als moeder te zien, naast vrouw en zijn vriendin. Maar alleen maar over uiterlijk kan ik eerlijk gezegd niet in komen. Ieders lichaam verandert nou eenmaal en zeker door zwangerschap. Weet hij hoe jij je voelt over jezelf en over wat hij gezegd heeft? Is het echt alleen maar uiterlijk of speelt het nieuwe ouderschap ook mee in zijn gevoel? Ik kan me niet voorstellen dat je je vriendin niet wil knuffelen vanwege het uiterlijk Ik zou wel bespreken wat het met jou doet en wat je nodig hebt. Als moeder van een jonge baby heb je zijn steun nodig, en ik kan me niet voorstellen dat hij niet trots is op jou. Persoonlijk zou ik er heel slecht op gaan als mijn vriend dit zou zeggen tegen mij en me niet zou willen knuffelen. Mijn man zegt nu nog vaker hoe trots hij is en hoe mooi hij mij vindt. Dat zegt hij ook omdat hij weet dat ik onzeker ben. Ik heb zijn steun daarin ook echt nodig. Zeker om me af en toe ook vrouw te voelen, die moederrol is moeilijk om uit te zetten.

Wat een hork 🫢 Mijn lijf is ook enorm veranderd na twee zwangerschappen. De jongste is nu 7 maanden. Maar mijn vriend is ook wel minder gespierd en iets meer vet sinds hij vader is. We hebben gewoonweg beide veel minder tijd voor sporten 🤷🏼‍♀️ maar we zouden nooit maar dan ook nooit tegen elkaar zeggen dat we de ander niet mooi vinden of elkaar minder knuffelen/liefhebben. Mijn vriend en ik moedigen elkaar vooral aan gezond te leven. Als een team. Zorgen dat het beide lukt om minstens 1 keer per week te sporten. Door gezonde boodschappen te doen. De focus ligt hier niet op onze oude lichamen terug krijgen. Maar op samen gezond zijn. En dan komen die lijven wel weer. Of niet, ook prima. We worden ook elk jaar ouder 🤷🏼‍♀️ Ik vind het dus niet normaal wat jouw vriend doet en zegt. Het is niet supportive. Samen voor fit zijn gaan is wat mij betreft wel supportive.

Ik denk dat er genoeg gezegd is over het feit dat het op zijn zachts gezegd oppervlakkig en kortzichtig is dat je vriend zo naar jouw lichaam kijkt nadat je zijn kind 9 maanden hebt gedragen. Waar ik vooral van schrik is dat hij het moeilijk vind om nog affectie te tonen en te voelen, door niet meer te knuffelen. Fijn dat jullie zo open met elkaar kunnen praten. Is het een idee om affectie in een ander licht proberen te plaatsen voor hem? Niet alleen van sexy vrouw, maar ook van sterke vrouw, zorgzame vrouw, moeder van jouw kindje, jouw vlees en bloed. Als de lichamelijk aantrekkingskracht voor een fase in jullie leven mist voor hem, kan hij wellicht wel bewondering en liefde voelen voor het lichaam wat zijn kindje heeft gegroeid, gedragen en gebaard. Is dit iets wat jullie samen zouden kunnen bespreken? Ik vind het naar voor je dat dit gevoel van trots en liefde niet vanzelf bij hem opkomt. Maar ik begrijp ook dat het voor hem ook een hele ingrijpende periode is, met vermoeidheid, wat heel verwarrend kan zijn voor je emoties en gedachtes. Hopelijk groeien jullie weer snel tot elkaar 🫶

Poeh, ik schrik van je laatste zin. Echt, het laatste wat je moet doen is afvallen voor een ander. Voor jezelf prima natuurlijk, maar niet alleen voor zijn plezier. Je kunt ook niet je lichaam jong houden voor zijn plezier (en hij kan dat ook niet trouwens). Als dit zo'n grote factor in zijn liefde is voor jou, dan gaat dit nog een groot probleem worden vrees ik... mijn man zou het niet moeten flikken in ieder geval. Ik zou hem maar eens vragen wat hij ervan zou vinden als jij zoiets tegen hem zou zeggen.

Jeetje hoe ziet hij het voor zich als jullie straks 80+ zijn? Wil hij dan ook niet meer knuffelen. Je laatste zin vind ik echt zo enorm pijnlijk, afvallen zodat hij weer trots naast je loopt? Hij zou nu pas trots naast je moeten lopen nu jullie samen een kindje op de wereld hebben gezet!!

Ik lees dit topic dus ook steeds mee met verbijstering. Het enige wat ik kan bedenken is... Dit is de reactie van een jongetje en niet van een man. Ik menstrueerde de eerste 11 maanden nog niet eens en mijn haaruitval kwam pas na 4 maanden. Je bent net bevallen, hou van jezelf en wees trots op je prestaties. Dat is pas sexy 💕 doe jezelf niet tekort!