Vriend vreemdgegaan

Allereerst heel veel sterkte! De keuze is natuurlijk altijd aan jou of je bij hem blijft of niet. Voor mij zal het belangrijk zijn dat hij er met mij over zal praten en het contact met die meid gaat vermijden, eventueel ander werk zoeken? Je kan ook altijd hulp vragen via de huisarts en een gesprek aanvragen bij de praktijkondersteuner. Sterkte meid en denk goed om jezelf!

Misschien samen in relatietherapie om te kijken of de vertrouwensbreuk gelijmd kan worden? Ik denk dat het ook wel afhankelijk is van zijn reactie en hoe hard hij eraan wil werken of het nog een kans van slagen heeft. Hij is een mentale grens ook van zichzelf overgegaan en de kans op herhaling is daarmee gewoonweg groter.

Als mijn man zoiets flikt zal ik hem gelijk verlaten en ook terwijl we kinderen hebben. Ik zou die persoon nooit meer kunnen vertrouwen. Ik zou ook een soatest gaan doen!

Kut he! Ik denk dat je vooral geen keuze moet maken als je het nog niet weet. Ga onderzoeken wat jij nodig hebt om tot een keuze te komen? Therapie? Iets wat je vriend kan bewijzen? De opties zijn er.

De tips van therapie of huisarts zijn nog wel een goede tussenstap. Misschien dat dat meer inzichten geeft inderdaad.

Snap je reactie heel goed hoor, dat zei ik ook altijd, tot het me nu gebeurd is… Probleem is dat ik sinds mijn bevalling vaak pijn heb bij de seks. Hierdoor hadden we minder vaak seks dan daarvoor, dus in die twee weken dat ik niks wist hebben we geen seks gehad en hoef me daar dus gelukkig geen zorgen om te maken. Dit is waarschijnlijk ook de reden geweest dat hij het ergens anders is gaan zoeken, misschien dat ik hem daardoor niet gelijk verlaten heb.

Het is NOOIT een excuus om met iemand anders naar bed te gaan omdat je vrouw niet kan voldoen aan je lusten. Zeker niet na een bevalling dus please praat het niet een soort van goed voor hem. Verder hoef je denk ik geen rigide keuze te maken maar zou ik eerst kijken of je kan praten met therapeuten en kijken wat er nodig is voor verandering. Verder zou ik woest woest woest zijn en zelf daarmee moeten dealen geloof ik.

Het schijnt dat het vertrouwen hersteld kan worden, maar dat kost wel tijd. Relatietherapie kan daar goed bij helpen. Ik zou je dat dus adviseren. Ook omdat jullie een dochter hebben samen.

Niet om vervelend te zijn, maar je geeft zelf aan dat je niet weet of het al niet eerder is gebeurd. Dus ik zou ook een soatest doen..

Het kost veel tijd en moeite om dat vertrouwen weer terug te krijgen. Als jullie er allebei voor willen gaan, dan zou ik de hulp van een relatietherapeut inschakelen. Als een van jullie die tijd en energie er niet in wil steken, dan is de keuze eigenlijk al gemaakt.

Wat ontzettend naar voor je. Voor dit gedrag is geen enkel excuus, dus ga daar ook alsjeblieft niet naar zoeken. Ik kan me inderdaad voorstellen dat voor mij de keuze zou afhangen van zijn houding en effort van de komende tijd, al weet je nooit of het genoeg gaat zijn om jouw onzekerheid weg te nemen en je vertrouwen terug te winnen. Je gevoel kun je daarin niet sturen, maar het is zo ongelofelijk belangrijk dat je daar wel goed naar luistert. Ik denk inderdaad dat relatietherapie jullie daarin kan helpen. Of het nou is om ervoor te zorgen dat het vertrouwen terugkomt en jullie samen verder kunnen, of om ervoor te zorgen dat jullie liefdevol uit elkaar gaan. Ook voor dat laatste kan relatietherapie heel waardevol in zijn en is zo belangrijk voor jullie dochter. Het is gewoon zaak dat jullie beiden woorden vinden voor wat jullie voelen, want ook hij zit duidelijk met dingen die hij niet weet te uiten. Heel veel succes met alles, en cijfer jezelf niet weg. Daar doe je jezelf én je dochter uiteindelijk tekort mee.

Om advies te geven heb je/ik iets meer info nodig denk ik. In welke vorm is hij vreemdgegaan? Bleef het bij zoenen, is er sprake geweest van seks en is er ook daadwerkelijk sprake van gevoelens tussen die twee, maw: is dit een eenmalige 'fout' of is er sprake van een affaire? In ieder geval zou ik sowieso voor relatietherapie gaan, dat is hij op zn minst verschuldigd naar jou, maar ook jullie kindje toe. Ik begrijp nooit zo goed dat er mensen zijn die meteen gaan roepen dat je hierdoor uit elkaar moet gaan. Zonder kinderen zou ik dit misschien wat meer begrijpen, maar met kinderen in het spel ben ik van mening dat je er alles aan gedaan moet hebben je kind een stabiele thuisbasis te bieden. Een (eenmalige) fout vind ik hierbij te overzien. Heel veel sterkte en als je besluit er voor te gaan: geef het tijd. Dit heeft echt aardig wat tijd nodig voordat het vertrouwen weer terug komt bij jou, en dat is pijnlijk en naar maar hopelijk uiteindelijk de moeite waard 🌸

Ja in welke vorm is mij nog niet helemaal duidelijk. Volgens het appje dat hij kreeg zou hij seks hebben gehad, hij zegt dat dit echt niet zo is, maar dat ze wel hadden gezoend en zij haar broek wel uit had getrokken en toen kwam er dus iemand die daar werkte binnen. In mijn ogen was de intentie dus seks, maar werden ze betrapt. Hij denkt dat dat echt niet gebeurd zou zijn, maar kan niet uitleggen waarom haar broek wel uit was. Gelukkig is er geen sprake tussen gevoelens en hebben ze geen contact hierna gehad samen. Althans hij zegt van niet. Wat ik nu wel en niet moet geloven vind ik lastig. Het is helaas ook niet de eerste keer dat hij dat vertrouwen gebroken heeft. Gelukkig wel de eerste keer in deze vorm (dat ik weet). Dus vertrouwen is al eerder opnieuw moeten opvouwen.

Heel erg bedankt voor al jullie reacties. De eerste stap die ik nu wil nemen is aan hem voorstellen om relatietherapie te gaan doen. Ik had hier wel aan gedacht, maar dacht dat ik dan eerst een keuze moest maken, maar juist eerst die therapie doen lijkt me inderdaad veel helpender.

Heel veel sterkte Laura. Doet hij zelf ook moeite om erover te praten? Eigenlijk moet hij zelf relatietherapie voorstellen... Laat hem maar zijn best voor je doen.

Dankje! Hij heeft het er liever niet over, maar als ik hem vragen stel beantwoord hij ze wel. Ook heeft hij bijvoorbeeld het dreigende appje wel laten lezen. En hij heeft wel aangegeven alles er voor over te hebben om nog een kans te krijgen, dus ben benieuwd. Ik zie hem vanavond.

Voor mij zou vreemdgaan absoluut einde verhaal zijn, geen twijfel over mogelijk. Ik zou zo’n vent nooit meer kunnen vertrouwen of respecteren. Dat jij pijn hebt bij de seks dat is voor jou zelf ook heel lastig en absolúút geen reden voor hem om vreemd te gaan! Je hoeft het niet voor hem op te nemen want het is gewoon vies en zwak. Uiteindelijk is het natuurlijk een hele persoonlijke keus of je bij zo iemand wil blijven… Volg je eigen gevoel. Ik wens je veel sterkte en wijsheid toe ❤️

Seks hoeft niet met penetratie.. je kunt ook aan elkaar vragen wat de ander nog meer prettig zou vinden behalve dat. Hij had je vanalles kunnen vragen als hij echt aandacht tekort kwam, van het geven van een liefdevolle massage tot pijpen - ik noem maar wat. Maar dat even terzijde. Ik zou mij vooral zorgen maken om het niet vertellen (of liegen als je het zo wilt noemen). Het vreemdgaan zelf heeft hem blijkbaar onbewogen gelaten, je hebt niets aan hem gemerkt - hij heeft mooi weer gespeeld totdat hij het wel moest vertellen. Uiteraard vind hij het nu wel heel erg allemaal want hij zou je kunnen verliezen. Ik zou 100% openheid willen over zijn gedrag vóór, tijdens én na het vreemdgaan, want dit klopt echt niet. Tijdens het uitgaan en dan ook nog in een keuken, hoe ordinair en indiscreet. De manier waarop is echt respectloos, hij heeft niet eens zijn best gedaan om het geheim te houden.

Dit wou ik ook reageren, zo denk ik ook. Moet iedereen zelf weten natuurlijk maar ik ben daar gewoon heel makkelijk in simpel dan is het meteen klaar.

Het is mij ook overkomen, met mijn ex-partner, tijdens mijn zwangerschap. Ik had het alleen meteen door, heeft nog wel een paar dagen geduurd voordat hij het durfde op te biechten. Maar zijn gedrag was dusdanig anders dat hij zelfs aan de oxazepam moest om de paniek onder controle te houden… Wij zijn toen eerst naar de POH gegaan voor gesprekken. Maar heb ook gesprekken gehad voor mijzelf, wat ik heel helpend vond om het een plek te geven! Inmiddels wel uit elkaar, maar de reden was niet het vreemdgaan. Dat konden wij wel een plek geven en weer aan het vertrouwen werken, maar ook omdat ik zag wat het met hem deed en ik daar geen relatie van 10 jaar voor wilde beëindigen. Moet ik wel zeggen dat ik op seksueel gebied sowieso wel wat meer open minded ben. Dat heeft wellicht wel meegeholpen, dat ik het makkelijker een plek kon geven. Heel veel succes en sterkte de komende periode, want het is wel heel pittig om hier mee te moeten dealen en keuzes in te maken!