Vriendinnen 😔

Ach.. heb je dit ook bij hun aangegeven dat je je buiten gesloten voelt ? Misschien is dit helemaal niet de bedoeling van ze

Ik had dit ook, en toen ik met vriendin 1 al drie maanden probeerde af te spreken en vriendin 2 al 3x had afgezegd, vriendin 3 nooit meer op me reageerde was ik er klaar mee. Want samen spraken ze wel af, maar met mij kon niet meer. Vind het nog steeds soms jammer. Ook omdat ik het niet echt snap. Ze reageerden opeens alle 3 niet meer op me. 🤷 Heb nu nieuwe vriendinnen gevonden waar ik zelfs meer positiviteit uit haal.

Vast niet, maar het voelt zo. Ik heb wat gestuurd als in dat ik een leuk dagje samen lijk te hebben gemist en wacht op reactie. En 1 van hun zei van de week bij een voor mij heel belangrijk event niet te kunnen komen, terwijl wel vrij, maar dan wel helemaal daarheen. Dat maakt het gevoel ook meer.

Oh wat jammer meid! Kan je niet iets zeggen van; oh wat zag het er leuk uit! Was het gezellig? ☺️ ik vind het jammer dat jullie mij niet hebben meegevraagd, ik was graag mee gegaan zoiets? Dan hou je het ook open wat de reactie is?

Echt jammer ja. En ook het niet begrijpen waarom is dan lastig he. Gelukkig heb je al gauw nieuwe vriendinnen er bij gevonden waar je meer positiviteit uit haalt 💫

Misschien deze post naar hun sturen in afwachting van een reactie ipv hier?

Zoals onderstaand te lezen heb ik dat gedaan. Maar dit platform is ook om zulke ervaringen omtrent zwangerschap met elkaar te delen en ik ben niet de enige die dit heeft ervaren vandaar 🙂

Tuurlijk, het is soms ook even (h)erkenning vragen en je wilt soms je 🥚 kwijt. Helemaal mee eens 👍

Ik heb iets vergelijkbaars meegemaakt. Ik had altijd een vriendinnengroepje met 3 andere meiden. Zagen elkaar wekelijks met sporten en tussendoor af en toe etentjes of andere uitjes. Tijdens mijn eerste zwangerschap was het contact even iets minder, omdat ik niet meer sportte en we elkaar dus minder zagen. Na m'n zwangerschap kwam ik weer terug en na enkele maanden zag ik een berichtje online dat eentje haar vrijgezellenfeest had gehad en ik dus de enige van ons groepje was die hiervoor niet was uitgenodigd (wel voor het huwelijksfeest). Dat heeft mij destijds heel erg gekwetst en sindsdien heb ik met 2 van hen geen contact meer. Heb nog wel een bericht gestuurd hoe ik me voelde, maar daar werd m.i. niet een logische verklaring gegeven. Een vriendin was het er ook niet mee eens dat ik niet was uitgenodigd, haar zie ik nog wel regelmatig. Ik kan me je gevoel dus heel goed voorstellen en zou het ook uitspreken naar je vriendinnen toe. Wellicht is er wel een logische reden waarom ze je niet hebben uitgenodigd?

Herkenbaar. Toen ik net bevallen was van mijn oudste dochter zat ik niet lekker in mijn vel door een aantal dingen. Toen aangegeven dat ik het te vroeg vond voor kraamvisite (na 1 maand ofzo) omdat ik me niet goed voelde. Op gegeven moment was ik, ik denk 2 maanden daarna mijn dochter s’nachts aan het voeden en zat even op mijn telefoon. Toen zag ik een foto dat ze met z’n 3en wat waren wezen doen zonder mij uberhaupt gevraagd te hebben. Uberhaupt in de tussentijd niet meer geappt hoe het ging met mij/ baby. Heb toen uit woede ze alle 3 geblokkeerd overal op🙈 Daarna nooit meer wat van ze gehoord, ben ze liever kwijt dan rijk en bevalt me prima! Band werd al minder omdat ze het niet zo tof vonden dat ik toen “al” zwanger was. 🤷🏼‍♀️

Oh dit is zo naar. Het gevoel van buitengesloten worden. Het hangt denk ik helemaal van hun reactie af, hoe je hiermee om kan gaan. Zeggen ze sorry en vragen ze je de volgende keer gewoon mee, voelen ze zich schuldig, dan zou ik vriendinnen blijven. Maar als ze je gevoel helemaal niet erkennen of met stomme smoesjes komen, is dat hoe pijnlijk ook, niet wat je vriendschap kan noemen. Echt goede vriendschap is voor mijn gevoel zeldzaam, maar niet onmogelijk met wat werk en geduld. Ik kan ook niet zeggen dat mijn vriendinnen me nooit onbedoeld gekwetst hebben, maar hun reactie daarop bepaalde dan of je daarna weer close kon zijn of niet. Zelfde als dat ik vriendschappen heb laten verwateren, en denk, waarom?! Het was zo leuk en ik heb ze te kort gedaan. Lag echt niet aan die persoon.

Wat rot 😔 heb je al een reactie gehad?

Oef, pijnlijk....😕 Op je profiel zie ik dat je zwanger bent, ben jij de eerste van je vriendinnen die in verwachting is ? Vaak als je de eerste van de groep bent hebben de anderen nog heel weinig inlevingsvermogen. Ze denken je dan een plezier te doen door je niet mee te vragen terwijl het best wel pijnlijk is om overgeslagen te worden. Vaak gaan dit soort vriendschappen een beetje over daardoor. Ik heb het ook meegemaakt met mijn vriendinnen. Ze wilden elk weekend stappen en festivals bezoeken terwijl ik als moeder braaf thuis zat. Terwijl zich druk maakten over naar welke kroeg ze zouden gaan en waar ze pillen konden scoren maakte ik me druk om voedingen, slaapjes en poepluiers. Ik paste niet meer in hun plaatje en visa versa, en dat was oké. Onze levens waren gewoon te verschillend en we zijn uit elkaar gegroeid. Doet echt wel even pijn hoor maar daarna kun je nuchter naar de situatie kijken en dan kan je het accepteren.

Ook niet leuk, maar dan zou ik het nog beter begrijpen daar je met zulke andere dingen bezig bent. Nee, niet eens de eerste. 1 heeft wel geen kinderen. De ander wel.

Nee, maar wil me er ook niet meer mee bezig houden en zoals Ahoymatey zegt de positiviteit opzoeken met (andere) mensen om me heen. Dat vond ik mooi gezegd en een mooie insteek 🌟💫 Ik heb nog genoeg te doen verder ook, bv vluchttas en geboorteplan, geen negatieve afleiding nodig.

Ik was ook een vriendinnen groepje met z'n 3e. Ik sprak ook met beide 1 op 1 af en hun spraken ook weleens samen af. Ik heb daar nooit problemen mee ervaren. Inmiddels zien die 2 vriendinnen elkaar niet maar, maar ik zie ze beide wel nog maar dan 1 op 1.

Wat jammer, dat is zo pijnlijk en ik begrijp ook je gevoel helemaal… Soms denken mensen voor jou en hebben ze misschien beslist je niet mee te vragen ‘omdat je nu toch wel met andere dingen bezig bent’. Keurt hun gedrag uiteraard niet goed maar dat gebeurt helaas wel. Ik zou ook aangeven dat je teleurgesteld bent. Als ze er later dan niks mee doen en ze flikken het opnieuw dan denk ik dat je genoeg weet… Ik heb gemerkt dat ik in elke grote levensfase mensen ben verloren maar ook heb gewonnen. Zwanger zijn en moeder worden is de grootste vriendschapstest naar mijn gevoel. Soms schuilt daar meer achter, zoals mijn beste vriendin en haar nooit vervuld geraakte kinderwens. Wij zijn tot verdriet van mij geen vriendinnen meer…

Treurig voorbeeld en verhaal ook. Van je beste vriendin 💔 Sorry voor je dat je dat moest doormaken.

Ah ja ik zit nu in precies dezelfde situatie.. eerste van de groep met een kindje en onze levens zijn nu echt te verschillend. En ik woon op een uur afstand en moet altijd naar hun reizen. Doe ik wel, maar daardoor voelt de vriendschap nogal eenzijdig. Hoe heb jij dit een plekje gegeven om er nuchter mee om te gaan?

Hebben ze nog wat laten horen als reactie op jouw bericht? Ik zie nu de tijdslijn en denk dat ze er onterecht vanuit zijn gegaan dat je hoogzwanger niet mee zou willen. En hoe hebben ze gereageerd op de geboorte?