Wanneer wordt het beter te doen?

Meid Gun jezelf wat tijd. Je bent 4 weken geleden bevallen en zit nog volle bak met je hormonen. En daarbij is 1 kind van 1.5 jaar al pittig, laat staan ook een kleine er weer bij. Niemand kan je zeggen wanneer alles beter wordt, daar is elke situatie teveel afhankelijk van factoren voor. Maaar leg vooral de lat niet te hoog, laat jezelf vooral tijd hebben voor je kids en verwacht niet teveel op een dag.. Elke dag er even uit, al is het een korte wandeling, zorgt ook voor een break in evt sleur

Ik herken je gevoel en gedachtes heel erg. Ik heb ook 2 kinderen met 1,5 jaar leeftijdsverschil. Ik ben nu alleen een half jaar verder dan jij, de oudste is net 2 en de jongste bijna 7 maanden. Ik vind het nu al makkelijker dan 6 maanden geleden. Je raakt gewend aan wat het van je vraagt, je krijgt meer routine in hoe je de dag aanpakt, wat werkt en wat niet werkt. Mijn oudste is er nu aan gewend geraakt dat ik op mijn mama-dagen een paar keer naar boven moet om de baby in bed te leggen/te voeden en blijft dan rustig zelf beneden spelen. Dat was in het begin echt niet zo! Het wordt echt makkelijker dus. Gedeeltelijk omdat je kinderen ouder en zelfstandiger/voorspelbaarder worden, gedeeltelijk omdat je eraan went, en gedeeltelijk omdat je zelf maniertjes ontdekt en routine krijgt. Overigens: ik blijf het wel pittig en druk vinden hoor, niet dat nu ineens alles hallelujah wordt ofzo.

Hier twee kindjes met hetzelfde leeftijdsverschil (ongeveer). De jongste is bijna 1.5 en de oudste 2.5. En het wordt in ieder geval echt beter (en ook fantastisch en hilarisch en zwaar en leuk en lief en mooi en intens) en alles gaat in fases. Je vindt echt je handigheidjes en soort van je ritme (wat die kleintjes dan ook weer in fases omgooien). Geef jezelf tijd en ruimte om tot jezelf te komen. Fysiek en mentaal is het echt een rollercoaster het herstellen na een bevalling (en dat herstellen gaat dan terwijl je ineens voor twee kleintjes moet zorgen). Als het ergens nog kan (met 2 is dat dus de uitdaging of ze überhaupt nog een dutje doen en of ze dat dan ook tegelijk doen) om bij te tanken, zelf te dutten. Misschien dat iemand af en toe een uurtje wil opletten zodat jij even bij kan slapen/rustig douchen. Of als je partner in het weekend thuis is jij echt even een dagdeel eruit kan gaan. Ik ging in mijn verlof tijd soms met een boek (als ik kon lezen) naar een terras (of koffietentje) toe om daar in alle rust even te lezen (of mensen te kjjken). In het begin voelde ik me bezwaard. Maar die momenten waren (voor mij iig) broodnodig. En ik heb vriendinnen in dezelfde tropenjaren zogezegd en wij vinden het heerlijk om af en toe lotgenotencontact te hebben waarin we even met elkaar ventileren (ook wel klagen, mopperen, zeuren en lekker zeiken;-)) als er zo'n zware fase is.

Ik zit momenteel precies in dezelfde fase, zoontje van 19 maanden en zoontje van 11 weken! En eerlijk js eerlijk, ik geniet heus wel elke dag maar holy moly wat is het soms zwaar. Daarbij zit onze dreumes sinds een week in een slaapregressie net als de baby eindelijk beter slaapt.. Mijn vriend voetbalt vrij hoog en is dus vaak weg en dan ben ik alleen, eerst zag ik daar tegen op maar dat gevoel is al een stuk minder!! Het wordt wel echt elke week iets “makkelijker” merk ik! Dus ik ga ervan uit dat als de baby bijv 4 maanden is het nog iets makkelijker voelt! Maaaaar ik snap je helemaal! Je mag me ook een berichtje sturen hoor als je je ei kwijt wilt!!

Hoi, ten eerste super vervelend dat je je zo voelt en goed dat je er al mee bezig bent dmv hulp vragen en medicatie. Helaas herken ik je verhaal heel erg. Situatie iets anders: leeftijdsverschil groter, geen medicatie, huilbaby. Maar ik vind het ook heel erg heftig. Spijt durf ik niet te zeggen maar als ik dit wist had ik het bij een gehouden. Ik werkt ook niet want wilde fijn thuis zijn bij de kindjes tot alles “rustig” werd. Maar heel eerlijk, het is nooit rustig geworden. We blijven maar tobben. Jongste slaapt slecht s’nachts en heeft altijd iets. Ik raakte ook steeds dieper en depri.. Mijn zoon is nu 13 maanden en sinds een maand werk ik weer… zag er enorm tegen op!! Ik wilde zo graag thuis zijn voor ze. Maar het brengt mij zoveel rust. Heerlijk even weg thuis. Heerlijk om de zorg over te dragen. Heerlijk om een paar uurtjes weer mijzelf te zijn. Ik laad er enorm van op. Jouw bevalling is nog kort geleden en waarschijnlijk spelen hormonen ook nog een grote rol. Vraag hulp waar je kan en probeer tijd te pakken voor jezelf. Lekker alleen even wandelen buiten of iets met vrienden doen zonder kinderen

Dankjewel voor jullie reacties ❤️ het is fijn om herkenning te lezen en hoop dat dingen weer stabieler worden!

Nog meer ervaringen?🥲

Ik heb een zoon van 13 maanden en een zoon die net 3 geworden is. Ik vind het nog steeds heel pittig. Oa door de slechte nachten weer op moment. De oudste is nooit een goede slaper geweest en de jongste zit in een ontwikkelsprong, waardoor hij uren 's nachts wakker is. Onze jongste is erg aanhankelijk en hangt de hele dag aan mijn been. Hij kan nog niet zelfstandig lopen, dus ik moet hem ook telkens tillen. Daarentegen kunnen ze soms heel leuk al samen spelen en stoeien, zie je hoe close ze zijn, hoe snel het allemaal gaat.. Ja het is pittig, maar sommige dingen worden iik makkelijker. Onze oudste kan nu bijv zelf zijn sokken of jas aan doen. De jongste houdt zelf zijn fles vast en eet zelfstandig zijn avondeten. Kleine stapjes naar meer rust

Ik heb ook 2 kinderen met 1,5 jaar verschil er tussen. Ik vond de eerste maanden ook heel pittig. Ik vond het makkelijker worden toen de jongste zo’n 10 maanden was en zichzelf goed kon voortbewegen etc. Moet wel erbij zeggend dat onze jongste last had van koemelkallergie en reflux en dat ze het heel lastig vond om een baby te zijn. Zodra ze vast voedsel ging eten en zichzelf kon voortbewegen werd het een stuk makkelijker! Nu zijn de kindjes 2 en 3,5. Het is 9:30, wij liggen nog in bed en zij zijn samen beneden aan het knutselen. Dat regelt zichzelf helemaal!

Oh als je trouwens tips wilt, gewoon om simpele dingen wat makkelijker te kunnen aanpakken etc, stuur gerust een berichtje!

Hoe gaat het?