Was mijn partner misschien toch niet klaar voor het vaderschap?

Ah joh, wat ontzettend verdrietig… Het klinkt alsof hij een beetje aan het vluchten is. Misschien valt zijn rol als vader hem zwaar, en/of vindt hij het lastig een balans te vinden tussen het behouden van zijn vrijheid en oude leven en het nieuwe. Hebben jullie het hier al eens met elkaar over gehad? Nu is niet het goede moment, gezien zijn staat van zijn, maar ik zou er echt even met elkaar voor gaan zitten. Met goede afspraken onderling is veel mogelijk en als ik het zo lees ben jij de moeilijkste niet en treft hij het met hoe je er in staat en mee omgaat. Ik hoop dat hij tot inkeer komt en inziet dat het zo niet kan. Succes voor jullie!

Ooh wat vervelend zeg.. ik ken je situatie maar al te goed, alleen is de kleine er bij ons nog niet.. mijn vriend heeft in hetzelfde pakket gezeten een paar jaar geleden. Hij deed ook alles lang leven de lol en vergat mij totaal. Ik kon er op gegeven moment niet meer tegen en heb hem een keuze gegeven. Of ik pak mijn tas of je gaat nu mee naar je ouders( die wisten niks en het was mijn laatste hoop) nadat hij flink op zijn plek werd gezet hebben we hem gedwongen om naar de huisarts te gaan voor hulp.. dit heeft hij gedaan en is uiteindelijk van de drugs af(ook coke) nu is hij alleen de laatste tijd terug aan het vallen in zijn alcohol gebruik en hebben we steeds ruzie omdat ik het niet meer trek en we bijna ouders worden. Ik ben vorige week 4 dagen weg gegaan en heb hem die tijd niet gesproken, had wel een brief achter gelaten met al mijn gevoel erin en weer zijn moeder erbij gehaald voor een gesprek met hem en zonder mij.. dit heeft al iets geholpen.. Ik denk dat een relatietherapie niet de goeie stap is, omdat het probleem bij hem zit. Praat met iemand erover die misschien tot hem door kan dringen of geef hem een keuze, want eerlijk ik zie mijn verleden voorbij flitsen bij dit verhaal en jij hebt er nog een kind bij zitten. Denk goed aan jezelf en je kindje en de keuzes die je nu zult maken zijn zwaar en niet leuk, maar denk goed erover na hoe je verder wilt in jullie belang❤

Lieve mama, wat akelig dat je dit hebt moeten meemaken. Dit is natuurlijk niet hoe jij je gezinnetje voor je hebt gezien. Ik raad je aan op een rustig moment het gesprek met hem aan te gaan en duidelijke afspraken te maken. Allicht kan je hem laten inzien dat het niet wenselijk is dat hij onder invloed thuiskomt nu hij vader is, dat dit simpelweg niet past bij het vaderschap. En dat wil niet zeggen dat het nooit meer mag, maar in ieder geval niet wanneer jullie dochter er ook is/bijvoorbeeld enkel op een festival incidenteel?. Wat hielp bij mijn vriend (die er ook echt aan moest wennen dat het leven niet meer was als pre-baby) was dat ik hem heb laten zien dat het écht niet helemaal klaar hoeft te zijn met feestjes vieren/een keer schandalig dronken worden met vrienden etc, het moet nu echter wel gematigder. Er is een baby die niet alleen haar moeder, maar ook haar vader nodig heeft. Allicht zou het ook kunnen helpen als jij eens een nachtje weggaat en de volgende middag pas terug komt, zodat hij kan zien en ervaren hoe t is om die verantwoordelijkheid zo’n lange tijd in je eentje te dragen? Heel veel succes en t komt vast goed allemaal 😊

Hey wat vervelend je situatie. Ik snap dat je je verhaal wilde delen. Persoonlijk vind ik het een beetje gek als er één persoon uit het gezin “een druk privéleven heeft”. Tuurlijk ben je niet alleen moeder of vader en ben je ook nog lekker jezelf, maar je gezin is er ook en gaat naar mijn mening voor. Verder lijk je me een erg lief persoon, te lief kan dat kloppen? Mijn vriend heeft ook weleens een kater. Tja, dat doet hij toch echt zelf. Dat betekent niet dat hij de rest van de dag een vrijbrief heeft. De eerste fles doe ik altijd. Voor de volgende maak ik hem wakker. We lunchen dan om 12 uur gezamenlijk en iedereen zit aan tafel. Rond 13 uur is iedereen gedoucht en aangekleed en doen we iets als gezin (dit geldt voor zaterdag en zondag) en dat is met of zonder kater. Ik hoop dat het je een beetje inzicht geeft in hoe het ook kan in een gezin. Verder vind ik dat je vriend gewoon een keer de wind van voren hoort te krijgen. Ik krijg niet het gevoel dat het een gelijkwaardige relatie is (sorry). Hij doet eigenlijk gewoon wat hij wilt en de gevolgen/consequenties daarvan boeien hem dus totaal niet. Dat jij het hele weekend niets aan hem hebt en zijn kindje ook niet? Geeft niks hij had iig een leuk avondje. Nee sorry dat gaat er bij mij niet in. Ik wil je heel veel succes wensen en hoop dat jullie er middels een goed gesprek uit gaan komen. Ik zou vooral vragen wat hij ervan zou vinden als jij eens ff lekker aan de keta ging en hij niets had aan jou het hele weekend. En waarom hij niet denkt aan zijn gezin? Niets in overleg doet? En zich gedraagt alsof hij alleenstaand is zonder verantwoordelijkheden thuis voor kind en partner.

Ah, wat een pijnlijke en verdrietige situatie. Ik begrijp hoe je je voelt. Er zal zeker iets moeten veranderen aan zijn gedrag en invullen van zijn vader- en partnerrol. Een tip: schrijf dit verhaal op en geef het aan hem of lees het voor op een rustig moment wanneer je met zn tweeën bent. Ga samen het gesprek aan en zorg dat er verandering komt. Sterkte!

Mischien een idee om beide een brief te maken. Hij met waarom hij het nodig vind zo laat dronken/high thuis te komen. Wat hij voelt en hoe hij de toekomst van jullie gezin ziet en jij waarom het je zo verdrietig maakt dat hij zo thuis komt en je gevoel en hoe jij de toekomst van je gezin ziet. Door een brief te schrijven vergeet je niet de helft te zeggen omdat je elkaar onderbreekt. Je hebt ook even tijd on het te laten bezinken en er dan rustig over te praten. Mischien dat je elkaar dan snapt en er dan samen uitkomt dat dit weer goed komt en hij dit hopelijk niet meer (of een stuk minder wat alchol betreft) nodig heeft of doet. Heel veel sterkte. En hoop echt dat je eruit komt met elkaar

Of hij toe is aan het vaderschapsverlof weet ik niet. Maar hij heeft wel een andere prioritering dan jij. Jullie hebben dit vooraf doorgesproken. Wat weerhield je er van om hem de deur uit te zetten of een vriend te bellen on hem op te halen? Wat maakt dat je gekozen hebt voor het welzijn van je man en niet van jezelf en jullie relatie?

Hey schat, ik herken het heel erg! Mijn vriend deed dit ook eerst. Hij ging nog heel laat bij vrienden chillen en daar blowen en drinken alsof ie 0 verantwoordelijkheden had. Als ik dan een zware gebroken nacht had gehad kon ik hem niet vragen om ons kindje even over te nemen zodat ik even kon rusten omdat hij 'te moe' was van het uitgaan.. Hij speelde alleen ff met haar overdag en verder deed ie zn eigen ding. Alsof ie helemaal geen vader was. Kon daar ook zo boos om worden. Ik ben toen een keer rustig met hem het gesprek aangegaan, zonder verwijten zoals 'jij doet dit niet goed' maar ik heb gewoon aangegeven wat mij kwetst en wat ik vervelend vind. En daar hebben we een goed gesprek over kunnen hebben en sindsdien is er echt wat veranderd! Hij neemt meer verantwoordelijkheid en als ie dan eens uit wil gaan dan vraagt hij hoe ik me daarbij voel en maakt hij het niet meer zo laat als eerst. Ik hoop dat je hier wat aan hebt want communicatie is echt zo belangrijk ♥️ succes mama 😘