Wat te doen met aupair

Kleine toevoeging nog: ik heb uiteraard met haar gesproken toen ik thuiskwam. Zij blijft er bij dat ze terecht boos is geworden en geen onredelijke dingen heeft gezegd. Kort gezegd vindt zij: een medewerker hoort haar baas niet naakt te zien, dat heb ik nu wel en dat is niet oké. Ik snap haar gedachtegang, en natuurlijk hoort het niet, maar het was dan ook totaal niet de bedoeling. En daarbij, ze had ook weg kunnen kijken. Ze heeft mijn man dingen voor de voeten gegooid die hij onderwijl gedaan heeft waaruit blijkt dat ze langer heeft staan kijken (benoemd het moment dat hij uit de sauna kwam, maar ook dat hij in onze slaapkamer op z'n dooie gemakkie naakt kleding heeft staan uitzoeken uit de kast). Haar oplossing is dat ze altijd vrij is als mijn man thuis is, maar dit is in onze ogen niet werkbaar. Ze moet bijvoorbeeld ook 's ochtends voor de jongste 2 zorgen als ik aan het werk ben, dan ligt mijn man vaak nog in bed.

Allereerst ik snap je gevoel richting je vriendin/werknemer/man en dat jij eigenlijk tussen alle vuren inzit. Klinkt daarom alsof een gesprek met aupair, je man en jij het beste is om mee te starten. Dan kan je hopelijk de lucht klaren. Hierbij doel ik vooral op de frustraties die jij momenteel ervaart en zij aanjaagt. Ook kan er in dit gesprek weer eens worden aangegeven wat de verwachtingen zijn richting elkaar. Dan doel ik vooral op dat ze niet zomaar binnen komt lopen. Als dit gesprek niet het gewenste resultaat heeft dan zal je toch afscheid van elkaar moeten nemen. 8 jaar voor 1 aupair is lang hoor naar mijn weten. En ondanks dat het heel fijn is, is verandering ook niet erg voor je kinderen 😉

Oh en deze toevoeging moet nog even nav die van jou: Ze klinkt wel heel preuts. Wat verwacht ze dan van iemand in zijn eigen huis? Het is je man zijn goed recht om daar naakt rond te lopen 😅

Gezien haar "oplossing" zou ik denken: helder, dit is niet werkbaar en moet stoppen. Zou met haar het gesprek aan gaan en aangeven dat het voor beide partijen niet meer werkt en haar aanmoedigen een andere baan te gaan vinden. Weet niet hoe jullie het verder formeel hebben vastgelegd als in contract e.d.? Houd rekening met dat zij ook zakelijk zal gaan worden en dat dit uiteraard invloed heeft op jullie band/vriendschap. Het zal vast pittig worden voor haar om opnieuw te beginnen maar: dat zou ook gelden bij een andere baan. Daarbij neem ik toch aan dat ze in 8 jaar een mooi potje geld heeft kunnen sparen voor een ander onderkomen? Tot slot: gezien jullie situatie lijkt me een au pair wel zo prettig.. zijn vast bemiddelingsbureaus voor?

Eens hoor! Maar: met de voordelen van een au pair heb je ook nadelen, namelijk je geeft een stuk privacy weg. Dus bij een eventueel nieuwe au pair zou ik wel rekening houden met niet naakt in huis lopen tenzij alles dicht is..

Is het niet een idee dat ze een andere woonruimte zoekt maar wel voor de kinderen blijft zorgen? Dat wordt er iets meer afstand gecreëerd, maar kan ze wel voor de kinderen blijven zorgen. Ik snap dat dit niet helemaal logisch is als au pair maar niet inwonend te zijn, maar misschien kan dit een oplossing zijn als je haar niet kwijt wil?

Ik denk, hoe heftig het voor haar ook zal zijn, dat het net voor haar het beste is dat je haar laat gaan. Ze heeft zo te lezen totaal geen leven van zichzelf en dat lijkt me heel erg ongezond. Het zal haar op de lange weg vast goed doen om een eigen leven op te gaan bouwen. Ik vind trouwens niet dat jr man iets verkeerd deed in zijn eigen huis. Ze had geeoon weg kunnen kijken? Zij is degene die jullie privé steeds komt verstoren... Krijgt ze genoeg betaald om op zichzelf te wonen? Dan kan je haar ook nog steeds vaste uren geven om te werken, maar daarbuiten gaat ze naar gaar eigen huis zoals bij een "normale" baan. Als ze dat zal willen natuurlijk...

Ik ben gastouder aan huis en woon dus niet ter plaatse. Ga gewoon eind vd middag weer naar mijn eigen huis. En toch is het weleens voorgekomen dat ik dingen heb gehoord/gezien die privé zijn… Denk aan: ouders die bepaalde spullen van de leuke avond ervoor vergeten op te ruimen, ouders die denken dat ik nog weg ben met de kinderen en boven geluiden maken, waardoor ik ongemakkelijk heel zachtjes de voordeur weer uit sluip 😂…. Er moet natuurlijk zorg voor gedragen worden dat privé dingen privé blijven, maar eerlijk gezegd snap ik het dat dat niet altijd lukt. Zéker niet als je au pair bent en daar woont. Kan gebeuren 🤷‍♀️…. Als ik weet dat de vader of moeder in de badkamer is en ik naar boven moet, roep ik altijd een grapje naar boven: “Iedereen in zijn blootje??” Ofzo. Als zij dat lastiger vindt of niet zo’n band met jullie heeft hoeft dat niet, maar ik denk toch dat hier zó over vallen, er vanuit gaande dat het idd zo ging zoals jij omschrijft, misschien dan niet helemaal past bij hoe dichtbij (letterlijk en figuurlijk) jullie staan.

Klinkt echt als een dubbele situatie waarin jouw loyaliteit naar zowel je man als je aupair/vriendin onder druk wordt gezet. Ik zou acht jaar trouwe dienst niet zomaar stopzetten, maar de randvoorwaarden mogen wat scherper neergezet worden. Ik zou een gesprek aangaan met alle partijen. Je mag van haar verwachten dat ze respect toont naar jullie privacy. Ik zou daar dan ook zeker concrete afspraken over maken. Mocht zij zich hier niet aan willen conformeren, dan is dat aan haar, maar dan draagt ze ook de consequenties. Daarnaast zal je man mogelijk ook wat moeten veranderen in zijn houding naar haar toe, maar dat vind ik wat moeilijker inschatten. Je geeft namelijk aan dat de jaloezie/afgunst meer vanuit haar komt.

Geen idee of het een houdbare situatie is maar je zou zo wel een overgangsperiode kunnen creëren. Dan huur je iemand anders in als je man alleen thuis is. Zo wennen de kinderen alvast aan een andere verzorger voor het geval jullie er niet uitkomen en tegelijkertijd geeft het even een break in de spanningen. Misschien komen jullie er uit, dat is mooi dan kan de extra kracht weer stoppen. Komen jullie er op den duur niet uit zijn de kids alvast gewend aan het idee dat iemand anders ook kan helpen in de verzorging.

Misschien een gesprek met z'n 3en om opnieuw de regels/afspraken/wensen vast te leggen? Als jullie het zo goed gescheiden houden qua werk/ privé.. Dan heeft zij na een bepaald tijdstip toch ook niks meer in jullie huis te zoeken? En als jullie teveel uit elkaar liggen qua wensen, dan houdt het helaas op en moeten jullie op zoek naar een andere aupair lijkt me. En zijn er mogelijkheden om een soort schutting/ scherm neer te zetten bij haar tiny house waardoor ze niet direct bij jullie naar binnen kijkt? Dan hebben jullie ook iets meer privacy..

Ja, eens. Ze is ook érg preuts. Maar tegelijk heb ik met haar te doen. We kennen elkaar al 17 jaar en waar ik volwassen ben geworden en 'grote mensen dingen' doe [als in; carrière maken, relatie aangaan, trouwen, kinderen krijgen etc] is zij feitelijk al die tijd stil blijven staan. Daar hadden we de laatste tijd ook al veel gesprekken over, hoe rot ze zich daar over voelt. Zij heeft voor haar gevoel nog steeds het oppasbaantje dat ze als 14-jarige ook al had. Alleen dan nu bij 1 gezin dat haar, voor haar gevoel, ook nog verzorgd. Ze heeft bij ons kost en inwoning en een salaris. Dat maakt voor haar ook weer dat ze niet weg wil, want we verzorgen haar echt wel goed. Ze krijgt dit nergens anders. En ook; wil ze weer als aupair aan de slag moet ze tegenwoordig (terecht!) eerst een passende opleiding hebben gedaan...... lastig allemaal!

Heeft aupair in die 8 jaar dat ze voor jou werkt wel een relatie gehad? Het klinkt of ze helemaal geen eigen leven meer heeft: geen eigen huis, geen relatie, geen/klein netwerk, geen eigen spullen(?) en bij ontslag ook geen inkomen. Ik ga er vanuit wanneer je in de Horeca werkt je bijna wel 24/7 bereikbaarheid hebt en ze dus ook wel heel veel tijd met de kinderen heeft doorgemaakt door weinig te kunnen investeren in zichzelf. Wanneer iemands wereldje zo klein is, dan zijn kan het zijn dat je bepaalde onderwerpen uit proportie kunt halen en groter kunt maken dan het is. Misschien is het geen verkeerd idee om voor aupair een nieuwe start te maken. Ik zou in jullie situatie eerst het gesprek aangaan met z'n drieën of met een onafhankelijk persoon erbij. Daarna wel de ruimte bieden om naar een andere woonruimte te kijken en naar werk. Hierop zou ik wel een deadline zetten van bijv. max 6 maanden en in die tussentijd haar ontlasten van bepaalde aupair taken. Dat is mijn inschatting na deze korte samenvatting. Het lijkt me een heel lastige situatie en ook heel vervelend voor de aupair. Hopelijk komen jullie er met z'n allen uit.

Ik heb haar nu inderdaad gezegd dat die oplossing niet werkbaar is. Haar 3 dagen gegeven om er over na te denken wat ze dán wil. Ondertussen ben ik natuurlijk ook met mijn man in gesprek wat hij wil en wat het beste zou zijn voor de kinderen.

Na 8 jaar kan het toch gewoon zo zijn dat het niet meer werkt? Het is nu lastig omdat privé en zakelijk door elkaar heen beginnen te lopen. Dat zou het mij niet waard zijn. Al helemaal niet als ze ook in jullie vrije tijd binnen komt lopen en eigenlijk je man niet uit kan staan. Dan zou ik kiezen voor mijn gezin en vriendschap en op zoek gaan naar een andere au pair.

In mijn ogen is dat niet werkbaar. In een hotel-restaurant werk je niet van 9-17, vandaar dat de aupair sowieso onmisbaar is. Als ik om 23:00 uur thuiskom en zij moet dan nog naar huis, maar ze moet de volgende ochtend ook om 7:00 uur weer paraat staan...... Dat lijkt voor niemand echt fijn. De oplossing van een tiny house in de tuin leek ideaal, maar ja... dan moet ze daar ook blijven als ze vrij is haha

Welke afspraken hebben jullie met elkaar op papier gezet toen ze startte? Als er sprake is van een reguliere arbeidsoverenkomst dan kan je natuurlijk niet zomaar afscheid van elkaar nemen. En wat wil zij? Als je haar wil ontslaan zou ik het wel fair vinden om een goede regeling met elkaar te treffen. Wat je al zei: ze heeft dan niets. Wat ik niet begrijp is waarom ze niet een opleiding is gaan doen naast haar werk. Dit werk is hoe dan ook bij jullie een keer eindig. Als goed werkgever hadden jullie haar een opleiding moeten aanbieden en daar een regeling voor moeten treffen, dit zou namelijk bij reguliere arbeidsrelaties waarvan bekend is dat het eindig is namelijk logisch zijn. Misschien kunnen jullie in de overbrugging nu kijken of ze een opleiding tot pedagogisch medewerker kan doen? Blijkbaar is ze super goed met kinderen en heeft ze ruim voldoende ervaring. Het is een lastige situatie. Misschien kan je het beste hulp inschakelen van een mediator?^;

Je hebt ergens ook gelijk. Misschien moet ik haar ook haar eigen leven gaan 'gunnen'. Natuurlijk doe ik dat als vriendin ook, en zijn er een heleboel factoren in deze situatie die ik nu niet benoem, in hoe zij zelf totaal geen eigenaarschap neemt om wat van haar leven te maken... Dus wie weet helpt het heel goed als ik haar dat zetje geef door de werkrelatie te verbreken. Maarrrr, zo gaat zij dat absoluut niet opvatten. Dus hoe dan ook ga ik haar ontiegelijk pijn doen als ik haar ontsla. Ze verdient goed bij ons, krijgt kost en inwoning en daarnaast een goed salaris. Dit krijgt ze ergens anders nevernooit meer, en dat beseft zij zich ook wel. Plus dat ze dan ook iets moet bewijzen, in de zin van opleiding. Wij weten dat ze goud waard is voor de kinderen.

'Bepaald tijdstip' is dan niet de juiste benaming. Maar een afspraak van 'zodra een van jullie thuis is, dan is ze vrij dus komt ze niet ongevraagd naar binnen maar kan ze even appen of bellen'.

Haha heerlijk! Zo staan wij ook meer in het leven. En persoonlijk vind ik dat je dit als 30-ers wel moet kunnen handelen, een beetje onbedoeld bloot. Iedereen snapt dat mijn man niet doelbewust naakt was tegenover haar. Hij was zich überhaupt niet bewust van haar ogen op dat moment.