We redden het niet😞

Lieve mama, het klinkt inderdaad als een onhoudbare situatie. Wat ontzettend verdrietig en alleen zal jij je voelen! Knuffel ❤️💛 Als ik je stuk lees, heb je zelf al de keuze gemaakt wat goed voor jou (en dus ook voor je kind en gezin) is. Ik wens je veel sterkte toe 🍀

Een co-ouderschap met een gelukkige moeder, is altijd nog beter dan een ongezonde gezinssituatie. Ook voor je kindje.

Ach lieverd wat vervelend. Natuurlijk wil je jouw kindje geen gebroken gezin "geven". Maar een gelukkige thuissituatie is zo veel meer waard, in welke vorm dat dan ook is (met of zonder papa). Ik wens je veel liefde en wijsheid toe! Vertrouw vooral op jouw gevoel.

Jij wil vechten voor iemand die zijn pc boven zijn gezin verkiest? Niet doen. Je doet je kind een groter plezier door verder te gaan als alleenstaande moeder in plaats van samen blijven maar steeds ruzie maken en ongelukkig zijn.

Wat vreselijk om te horen, mama. Echt heel erg naar😣. Mijn persoonlijke mening: Ik zou zelf niet samen met iemand kunnen zijn die 6-10 uur per dag aan het gamen is (echt groei op en ga iets nuttigs doen met je tijd en draag iets bij aan de samenleving/je gezin). Zijn prioriteit is duidelijk niet zijn kind en niet zijn relatie. En zal, mijns inziens niet zich vastleggen aan therapie maar je kan dat altijd nog aan hem voorstellen. Je kan dus zeggen: jij wil deze relatie redden? Dan gaan wij in therapie of het is voorbij. Maar kies wat jij in je hart voelt, mama. Ik wens je veel kracht toe de komende tijd 😘

Wat heftig. Heel eerlijk, je zegt dat je je kind geen gebroken gezin wil geven, maar dat is beter dan de huidige situatie met ongelukkige/ruziënde ouders. Je man klinkt onwijs verslaafd. Ik kan niet diagnosticeren, maar voor mij zou dit aanleiding zijn tot een gesprek op een rustig moment en hem proberen aan te sporen tot het aanpakken van dit gedrag. Maar dat is makkelijk gezegd als buitenstaander. Als hij voor zijn pc kiest, dan zegt dat eigenlijk genoeg... een gebroken gezin is echt soms beter. Want papa kiest voor zijn pc ipv voor zijn kind.

Het klinkt als een grote verslaving waar hij van moet afkicken. Als hij dat niet doet en het gamen boven zn gezin blijft verkiezen dan lijkt t me voor jou onhoudbaar. Sterkte en kracht voor jou. Moet enorm pittig zijn 🧡

Ja hij is enorm verslaafd.. Het lijkt ook op gedrag dat bij verslavingen hoort. Alles omdraaien, mij laten nadenken hoe ik breng bij hem dat hij dat ding uit moet zetten. Dat ik hem maar niet begrijp hoe belangrijk zijn computer is. Het nooit genoeg is als hij zich aanpast. Het is zoooo uitputtend maar ik probeer steeds te denken dat het is wat het is om ons samen te houden. Dat ik zo’n tik heb gekregen van zijn oude vieze gedrag op dat ding helpt niet mee, word vaak heel verdrietig of boos.. 😞

Maar wat maakt dat je per se bij elkaar wil blijven? Voor je kind? Wat heeft je kind aan deze situatie van samen zijn?

Klinkt als gaslighting wat hij doet.. Als hij zijn verslaving niet onder ogen ziet kan je weinig behalve voor jezelf en je kind kiezen. Wellicht is dat ook wel het enige wat hem doet inzien dat hij verkeerd bezig is.

Ik heb je een vriendenverzoek gestuurd, ik heb in dezelfde situatie gezeten!

Ik denk voor de momenten dat we samen lachen, spelen, op pad zijn en een gezin vormen. Ik vind het idee van een gebroken gezin voelen alsof ik gefaald heb. Een kind op de wereld heb gezet en een jaar later gebroken. Maar ik kan ook m’n verdriet van de eerste 7 maanden niet wegstoppen en de irritatie is vaak aanwezig. Probeer te denken dat ik misschien overdrijf en ‘mannen gamen’

Nee. 'Mannen gamen' raakt kant noch wal. 1. Dit is geen geslachtskwestie, dit is verslavingsgedrag. 2. Een man die staat voor zijn gezin, voor zijn partner en kind, houdt rekening met trauma's van zijn partner, besteedt tijd aan zijn gezin ipv 6-10 uur per dag (🫨) gamen en kiest voor zijn gezin als hij voor de keuze tussen pc en gezin krijgt. Mensen gamen, zeker, maar niet ten koste van alles. Je faalt niet als je nu afscheid neemt van deze man. Waar haalt hij de tijd vandaan ook. Werkt hij niet?

Lieve ts, onthoud: je faalt NOOIT als je kiest in belang van jezelf/kind.

Ja en het ergste vind ik dat ik door hem die klachten heb gekregen. Hij probeert er rekening mee te houden door een half uur/uur na mij naar bed te komen. Maar dan heb ik al 7 paniekaanvallen gehad. Hij werkt thuis dus gamed dan ook door 😅

Wow. Als ik daar als baas achter zou komen...

Zo herkenbaar mbt computergedrag. Hier ook jarenlang vreselijk geweest, het is echter ineens gestopt. Ik durf niet te vragen waarom hij er ineens wel mee kon stoppen, zelf denk ik dat het feit dat ik niet meer kwaad werd en juist tegenovergestelde ging doen van ertegenin gaan... juist zo had hij geen weerwoord, kon het niet op mij schuiven maar dacht er schijnbaar toch over na. Ik heb nog 1 keer verteld wat het met mij deed en hoe ik mij voelde, maar dat ging vn over contacten die hij had tijdens pc games. Hij noemde dat echt zijn vrienden, compleet onbekende Amerikanen. Ik schaamde mij ook echt dat ik jaloers was op de band die hij kreeg met 1 zo'n vrouw.. hij geloofde alles wat zij zei. Heb eigen account gemaakt zodat ik haar kon berichten, daarin gevraagd of ze ermee kon stoppen want als ze echt vrienden waren dan zou ze zijn leven niet helpen verwoesten. Ze mocht nog best contact houden maar dan niet als ik thuis ben, ik werk avonddiensten dus daarom heb ik er toch niet altijd last van. Heb bij dit bericht het ook echt bij mijzelf gehouden ondanks ik ze het liefst helemaal kapot had gemaakt maar je begint gewoon niks tegen die computerwereld.iig Nooit antwoord gehad en het stopte helaas niet. Heb mijn vriend 3mnd geleden dat bericht laten lezen en hij was eerst heel boos, vond dat ik hem voor schud had gezet. Daarover samen gesproken en heeft sindsdien (denk ik) geen contact meer. Als je vriend ook echt pc kiest op een moment dat het "goed" gaat tussen jullie, dan zou ik in jouw geval vertrekken. Maar anders op een of andere manier hem laten voelen wat jij voelt, of hoe het voelt als jij en je kind weg zijn(zonder veel woorden en met een geen idee hoelang). Word hij dan gelukkig met z'n computer of mist hij jullie... ben je zo achter

Het klinkt alsof je vriend behoorlijk verslaafd is en zijn verslaving jullie relatie, zijn werk en zijn vaderschap in de weg staat. Daar moet inderdaad iets aan gedaan worden. Maar dan moet hij wel willen. Misschien kunnen jullie samen over dit probleem praten met de huisarts? Mijn vriend houdt ook erg van gamen en baalt er soms ook van dat er overdag vrijwel geen tijd is om dat te doen. Maar dat heb je met kinderen; als ze slapen en je het huishouden hebt gedaan is er soms 1 of 2 uurtjes over; daar heb je het dan gewoon mee te doen. Hier is het de prioriteit: de kinderen en huis op orde houden komen eerst, hobby’s van papa en mama gaan als de kinderen slapen en niet ten koste van hen

Ik denk ook wel eens, als je niet gamed ga je tijd maken voor andere dingen. Zoals ‘zullen we is de laatste klusjes in huis aanpakken’ Of joh we gaan lekker samen in bed liggen. Nu gaat alle tijd naar de pc en lijken onze avonden serie kijken meer een verplichting 😮‍💨

Mijn ouders hebben gewacht met scheiden totdat wij het huis uit waren puur zodat wij geen gebroken gezin zouden zijn. En ik moet zeggen dat het vreselijk was, altijd thuis komen in een huis vol met spanning en ruzies. Het is echt niet fijn om zo te leven. Belangrijkste voor je kind is dat mama rust heeft en vrolijk is. En als een man een achterlijke pc boven zijn gezin kiest.... wat voor een voorbeeld geeft hij je kind. Het is misschien moeilijk maar je bent beter af zonder. Nooit bij iemand blijven die jou ptss heeft gegeven, je verdient veel meer dan dat.