Wens voor een derde kindje

Heel herkenbaar verhaal. Ik denk dat de wens vanuit gevoel meer bij een vrouw aanwezig is dan bij een man. Mijn man heeft dat ook niet zo. Voor hem is het prima zo, maar ziet hoe diep de wens bij mij is en wil daardoor toch voor een derde gaan mits alle voorwaarden er zijn. En die zijn er, dus wij gaan vanaf juni/juli voor een derde. Tuurlijk hebben wij ook wel eens de praktische bezwaren, maar de meesten zijn op te lossen of tijdelijk. Het moet een beetje groeien denk ik! Op wat voor termijn zou je voor een derde gaan?

Ik denk na de zomervakantie zoiets mocht het allemaal lukken natuurlijk. Ik denk soms wel mocht hij het echt niet willen dat is hij ook wel wat veiliger. Ik kan ook niet goed tegen het woord "misschien" haha dan heb ik liever een duidelijk antwoord met wel of niet.

Ja dat snap ik heel goed. Dan weet je waar je aantoe bent. Uiteindelijk is het het beste als zowel jij als je partner er echt 100% achter staan en het niet per ongeluk is gegaan. Dat verdient jullie kindje ❤️

Herkenbaar verhaal. Mijn droom was altijd 3 kinderen, mijn man vond het na onze 2 jongens wel genoeg. Ik bleef altijd de wens houden. Mijn man gaf 2 jaar geleden aan dat het er ws. niet meer in ging zitten. Ik heb hem toen dus ook gevraagd om mij dan ook tijd te geven om dit voor mezelf een plekje te geven. We hebben het er toen ook niet meer over gehad. Vorig jaar met moederdag kreeg ik een kaartje van hem, waarin stond dat hij toch voor een derde wilde gaan. Momenteel ben ik ook al 32 weken zwanger van ons 3e wondertje. De jongens zijn inmiddels al 9 en bijna 6, maar dit leeftijdsverschil vind ik niet erg. Ze zijn er zo bewust mee bezig en verheugen zich er ook erg op. Bij mijn man was het dus loslaten(vanuit mijn kant) en hem zelf laten nadenken wat hij nu precies wil.

Ik heb een dochter van (bijna) 15 en een zoontje met mn huidige partner van (bijna) 2 Heb er altijd wel graag 3 willen hebben en partner zelf zou een tweede (van hemzelf) wel zien zitten. Maar ben nu 37 en vind het wel goed zo, als ik het zwanger zijn kon overslaan en jonger was dan ja 😂

Naast dat ik mezelf te "oud" vind kreeg ik dat overigens ook al te horen elke controle bij de verloskundige.. zwaar irritant dat "je bent ook niet meer de jongste natuurlijk" elke afspraak aan te moeten horen. Alsof je al met 1 been in je graf staat 😒 Ik vind juist dat ik nu veel rustiger ben en er veel meer van (kan) genieten dan toen met 22 ....

Lief al jullie verhalen 🫶. Nou wat een onzin zeg en ook om dat als verloskundige zo te zeggen steeds😮. Ik ben nu 32, voel mezelf nog niet oud haha.

Hier precies zo, ik heb echt de wens voor een 3e. Maar we hebben geen kamers meer over. Dus hij vind dat dat we eerst moeten verhuizen. Ik word dit jaar 34 dus voelt alsof de tijd gaat dringen. Ik heb ook nog eens pcos...

Super herkenbaar verhaal.. het was hier net zo. Mijn man heeft wel echt lang getwijfeld maar toen onze dochters 3 en 5 waren toch de knoop doorgehakt… hij heeft echt wel lang tijd nodig gehad. Helaas steeds snel zwanger maar volgden er toen 3 spontane miskramen en een latere missed abortion. Ik ben nu 34 weken zwanger. Onze jongste wordt bijna 5 en de oudste wordt in september 7. En oooh ik kan niet wachten tot hij geboren wordt! Zijn zussen zijn er ook zo mee bezig en alle praktische bezwaren zijn allemaal op te lossen. Je bent ook 9 maanden zwanger hè dus er is dan zoveel tijd om nog te wennen aan de situatie en te werken aan de praktische kanten

Hier precies hetzelfde. Ik ben nu 32 en m’n oudste wordt in september 7 en de jongste is net 4. Ik had al heel lang de wens voor een 3e en mijn man vond het goed zo en zag veel hobbels, maar hield de deur steeds nog wel een beetje open. Uiteindelijk na veel overleg besloten er toch voor te gaan en nu 14 weken zwanger van ons 3e kindje. De kinderen kijken er enorm naar uit! 🥰

Ik ben 35 en afgelopen januari bevallen van mijn derde kindje. Mijn andere twee kindjes zijn 4 en 3. Mijn partner en ik hadden beide een sterke wens voor een derde. Uiteindelijk was mijn leeftijd de reden waarom we er voor zijn gegaan. Nu voelen we ons wel compleet.

Hart vs verstand is altijd een dingetje met een keuze als deze. Bij ons is dat ook echt zeker een jaar geweest voor we definitief de keuze maakten. Veel dingen afwegen en als je een oplossing kunt vinden voor de praktische dingen dan volg je vaak daarna je gevoel. Onze kids zijn 4 en 2 en momenteel bijna 12 weken zwanger van nummer 3. Het is sowieso belangrijk dat jullie het allebei willen en soms is daar tijd voor nodig om goed over na te denken! Het beide zeker weten en er dan voor gaan is natuurlijk het allerbeste 😊 Alle praktische zaken worden hier tijdens de zwangerschap opgelost.

Hier ook een enorme twijfel voor een derde kindje. Ik zie veel praktische bezwaren, zoals dat we een extra slaapkamer moeten maken op zolder. En wie gaat er dan op zolder slapen etc. Bang dat ik mn andere kinderen tekort doe. Ik ben ook al 36. Straks gaat t niet goed. Is jet leeftijdsverschil niet te groot? Dochters zijn 3 en 5. Daarnaast hoeft het van mn man echt niet. Hij is tevreden met 2 en ziet best weer op tegen de baby en dreumesfase. Maar hij laat de deur wel op een kier.... Ik twijfel dus veel, maar mn hart zegt ja. Is dat dan voldoende?

Mijn hart zegt ook ja en is ook nog groot genoeg voor nog een kindje, dus snap je helemaal. Wij zitten inderdaad ook met een extra kamer moeten of vinden die oudste het voor nu (niet voor later haha) het niet super leuk om nu samen te slapen. Ik denk vooral in oplossingen en mijn man vooral in hobbels haha, wel fijn dat je dan ergens in het midden uit gaat komen. De tijd zal het uitwijzen maar de onzekerheid vind ik niet mega fijn maar goed alles op zijn tijd.💜