6 Reacties

Wat toevallig, ik ben van de eerste ook op 34.4 bevallen door hellp en ik ben ook verpleegkundige 馃き. Ik ben na m'n verlof nog best een poosje ziekgemeld omdat ik me totaal niet kon concentreren en na elke activiteit heel erg moe was. Na een paar maanden ben ik gaan opbouwen met steeds 1 a 2 uur per dag meer en binnen 3 maanden na de start van mijn re茂ntegratie zat ik weer op mijn volledige uren (32). Nou ben ik wel wijkverpleegkundige dus dat is toch wel heel anders dan in het ziekenhuis, dat zou ik denk ik zo snel nog niet hebben gekund hoor die hectiek die je daar hebt. Succes met herstellen en bewaak je eigen grenzen goed. Ik heb wel gemerkt dat zodra er aan de buitenkant niks (meer) te zien is mensen niet meer zo goed begrijpen dat je echt nog ziek bent

vorig jaar

Reactie op Mamavaneendreumes

Wat toevallig, ik ben van de eerste ook op 34.4 bevallen door hellp en ik b ...
Dat is inderdaad wel toevallig ja! Dank voor je advies, ga er zeker mee aan de slag. Ben heel benieuwd dus hoe het gaat lopen. Is het bij jou lang geleden? Lijkt me heel lastig dat er geen begrip word getoond voor jou situatie .. Grenzen aangeven zal daar inderdaad bij helpen. Nu weten al mijn collega's wel hoe het is verlopen, maar dan is het nog de vraag of dat ze begrijpen hoe het op dat moment gaat.
Het is bij mij 3 jaar geleden. En het onbegrip kwam voornamelijk voort uit onwetendheid.

vorig jaar

Hoi hoi, hier alweer 3,5 jaar geleden dat ik het HELLP syndroom had. Ik was na de zwangerschap erg gefocust op mijn fysiek herstel als leidraad voor mijn herstel. Ik weet niet wat jij nu ervaart, maar concentratie/ prikkels en dingen onthouden waren erg lastig in het begin. Toen ik weer aan het werk ging , want dat fysieke ging de goede kant op, kwam al snel het mentale herstel om de hoek kijken. Het besef wat we hebben meegemaakt en dat een plekje geven. Mijn advies is dan ook om echt goed te luisteren naar je gevoel. Pas toen ik in de ziektewet zat ben ik me gaan verdiepen in lotgenoten groepen van de stichting HELLP. Daar bleken meer vrouwen mijn ervaringen te herkennen. De meeste, maar zeker niet allemaal, zijn ook allemaal in de ziektewet gekomen. Herstellen heeft soms gewoon lang nodig. Je lijf heeft veel moeten inleveren naast het feit dat ouderschap al een verandering op zichzelf is. Blijf dicht bij jezelf mama. Het belangrijkste is je gezinnetje de rest komt vanzelf wel

vorig jaar

Reactie op RianD89

Hoi hoi, hier alweer 3,5 jaar geleden dat ik het HELLP syndroom had. Ik was ...
Lief! Dankjewel nog voor je bericht 馃 Ben ook heel benieuwd hoe het werken straks zal gaan ja ..

vorig jaar

Olivia is geboren met 35+1 door HELLP syndroom en een groeiachterstand (geboren met 1250 gram). Zelf merk ik voor nu nog wel begrip van het werk, ik moet eigenlijk 30 oktober beginnen maar zie dit absoluut niet zitten, Olivia is nog niet eens 3kg en ik kan echt nog niet 100% genieten, en de tijd dat dat wel gaat komen zou dan net zijn als ik weer moet gaan werken. Ik heb mezelf voorgenomen me ziek te gaan melden. Ook merk ik zelf concentratieproblemen, snel afgeleid, in drukke gesprekken met meerdere mensen krijg ik het soms niet helemaal mee. Harde geluiden kan ik niet goed tegen en teveel prikkels ook niet.