Woningnood, piekeren

Ik heb deze zorgen ook. Wij huren ook, prima opzich maar ik zie ons ook echt niet aan een koophuis komen deze tijd. Ik bedenk me maar dat een eigen huis ook hoge lasten en veel zorgen met zich mee kan brengen alhoewel ik het liefst zelf ook een huis zou willen voor ons gezin en ons zoontje later

Een oplossing heb ik ook niet. Ik geloof wel in een golfbeweging altijd dus het gaat ook een keer veranderen, daar ben ik van overtuigd en dan is het onze beurt

Wij hebben ook een huurhuis, en verwachten ergens in de aankomende weken ons eerste kindje. Natuurlijk is een koophuis leuk, maar ook daar zitten nadelen aan! Nou moet ik zeggen dat in mijn omgeving meer mensen een gezin hebben en een huurhuis, dus bij ons is het al minder ‘gek’ Maar snap wel wat je bedoeld met hoe de maatschappij tegen huren vs kopen aankijkt. Al merk ik wel een verandering daarin. Volgens mij beginnen veel mensen nu wel door te krijgen dat kopen er gewoon niet in zin voor velen, en dat huren dan een prima alternatief is 🤷🏼‍♀️ Tuurlijk dromen ook wij nog wel van een koophuis, maar zolang we hier wonen is dat eigenlijk ook prima. De maandelijkse kosten voor een hypotheek zijn tegenwoordig niet heel veel lager meer dan de huur voor een huis 🙈

Ik begrijp je wel al zit ik niet in dezelfde situatie. Wij hebben een koopwoning maar deze begint echt wel te klein te worden. Een groter huis kunnen we in principe betalen, maar doordat er zo bizar veel wordt overboden grijpen we ook constant mis. Je wordt er moedeloos van. Het wordt tijd dat er serieus ingegrepen wordt om wat aan de problemen te doen, dit kan niet zo door blijven gaan

Wij wachten ook al jaaaren op die golf, maar tor dusver gaat deze alleen maar omhoog, een soort tsunami 😭 En hoorde dat dit jaar de vraagprijzen weer hoger worden. Het is echt im gek van te worden, niet tussen te komen zo 😒

Wij hebben 2 maanden geleden ons eerste koophuis gekocht (45 en 35 jaar oud) dus hebben heel lang gewacht maar uiteindelijk is het gelukt daarvoor wel continue gevoelens zoals jij die nu ook hebt angst dat je dan de boot mist of nooit groter kan gaan wonen (hebben nu eengezinswoning rijtjeshuis met tuin en voelen ons nu koning te rijk zo schandalig groot is het ook weer niet ;)) we wilden dit graag omdat grotere huurwoningen gewoon niet te doen waren in onze regio, ik vind het wel schandalig dat normale mensen met een dienstverlenende baan geen normaal huis meer kunnen vinden voor hun gezin

Wij zouden ook wel graag willen kopen, maar met een studieschuld en de huizenmarkt zie ik dat de komende jaren niet gebeuren. Wij zouden het heel leuk vinden om een tuintje te hebben en de woonkamer is nu echt wel klein. Aan de ene kant is huren fijn omdat je geen verlies lijdt als je een loodgieter nodig hebt of als er iets mis is. Maar het wordt ieder jaar duurder.... terwijl met kopen het goedkoper kan worden. Wij betalen echt wel veel voor ons huis, terwijl de lasten met kopen minder zijn. Dus huren voor mislukten zien vind ik kort door de bocht. Helemaal mee eens dat de huizenmarkt schandalig is. Normaal zijn het golfbewegingen, maar nu is het al heel lang niet te doen. Kopen en huren, je komt gewoon niet makkelijk aan een huis

Exact dezelfde situatie. We hebben ons leven vooral niet op stil gezet door ruimte tekort en huren maar balen doen we wel. Waar ik me dan zo enorm aan erger is adviezen van hypotheekverstrekkers etc om voor je 35e een huis te kopen zodat je geen overdrachtsbelasting hoeft te betalen. Lijkt toch écht onmogelijk te worden ondertussen! De huizenprijzen gaan alleen maar omhoog. Ik zie ons mogelijk verder weg van ons werk gaan wonen om toch iets te kunnen kopen. Maar voor nu huren we dan maar wat langer

Het is inderdaad een vreemde situatie waarin er ons bevinden als samenleving.. Ik ben zelf opgegroeid in een koopwoning, in een wijk waar een mix was van koop- en huurwoningen. Heb daar als kind niets van gemerkt en speelde gewoon met alle kindjes. Pas later viel me op dat alle kozijnen en deuren dezelfde kleur waren in sommige straten 😜 Zelf heb ik ooit gekocht, toen sociaal gehuurd, toen particulier gehoord en nu weer gekocht. Alles is helemaal dikke prima: je kleintjes doen het overal goed zo lang er maar voldoende liefde en aandacht voor ze is. En als je nu kijkt naar de huizenmarkt ten opzichte van die van 18 jaar geleden, dan kunnen we toch niet al te veel zeggen over de toekomst. Ook (hoe hard dit ook klinkt) zijn de babyboomers dan waarschijnlijk met bosjes neer aan het vallen 🥲 wat ook weer meer ruimte zal bieden in de sociale huur en koopwoningen. Misschien willen je kids wel op een studentenkamer, naar het buitenland, gaan ze sociaal huren of kopen ze samen met een liefde iets. Je kids vinden hun weg wel, net als wij dat doen en dat is ook al weer anders dan hoe onze ouders het deden. Dat je je er zorgen om maakt lijkt me alleen maar een goed teken dat je het beste wilt voor je kleintjes 🫶🏻

Wij hebben afgelopen zomer ons 1e koophuis gekocht nieuwbouw (30/35). Jeetje wat een gedoe is dat zeg!. Ze maken het bij de bank ook niet bepaald makkelijk om een hypotheek aan te vragen. Wij huren nu een appartement maar dat is echt te klein voor ons 3, aangezien we nog willen gaan voor een 2e kindje kwam het koophuis voor ons op het goede moment op ons pad.. we moeten alleen nog wachten tot het huis af is voor we erin kunnen. Hier willen we vooral weg omdat de buurt hier achteruit gaat.

Wij waren ook al 3 jaar op zoek naar een huis. Ook al boden we 25-30k over, we werden het niet. Toen zonk de moed me echt in de schoenen, zo frustrerend dat je er totaal geen zeggenschap of invloed op kunt uitoefenen. Wij geloven wel in leiding en dat er vanzelf iets op je pad komt wat voor jou bestemd is, maar het was toentertijd erg lastig om erin te blijven geloven. Toen ik zwanger werd van nummer 1, redden we het nog wel in ons huurhuisje van 70m2. Toen ik 34 weken zwanger was, werden we opeens tóch ingeloot voor het nieuwbouwproject 3 minuten bij ons toenmalige huis vandaan. Dat zou toen nog bijna 1,5 jaar duren voordat het klaar was. Toen we de sleutel van het nieuwbouwhuis (hoekwoning van 118 m2, tuin + oprit) was ik 21 weken zwanger van de tweeling. Dus toen had het écht niet gepast. Ik zou zeggen: geef de moed niet op!

Herkenbaar! Om moedeloos van te worden hoe duur huizen zijn. Ook al weet je er 1 te bemachtigen dan is de hypotheek zo duur dat je echt een probleem hebt mocht bijvoorbeeld 1 van de twee uitvallen met werk. Wij huren een flat met 2 kinderen, opzich best een ruime met 3 slaapkamers. Krijgen veel negatieve reacties als mensen horen dat het een flat is. Altijd weer de opmerking ben je niet opzoek naar iets met een tuin?

Ik zou graag een appartement willen met 3 slaapkamers met een ruim balkon ipv een rijtjeshuis met tuin 🫢

Hahaha ruilen? Maar in snap je! het heeft echt veel voordelen hoor gelijkvloers met kleine kinderen. En een tuin gebruik je toch ook niet als het 3/4 jaar regent.

Oh hier ook. Net een jaren 30 woning gekocht. Een kluswoning, dus echt alles moet gestript worden. Een andere keuze hadden we niet want dan wordt het weer te duur. Nu hebben we wel het geluk dat het echt een hele goeie buurt is en op steenworp afstand van het kdv en scholen. Wonen op t moment ook in een appartement. Ouders hadden het gekocht en wij huurden het weer van hen. Anders was het ook zeker niet makkelijk een huurwoning te bemachtigen. Maar nu met een kleintje in een appartementencomplex vol met studenten die huren en waarbij boven ons tot diep in de nacht (zelfs tot in de ochtend) hard gefeest wordt duurt me hier nu echt elke dag te lang!

Huizenmarkt is inderdaad echt belachelijk! Wij wonen in koophuis maar hebben 1700 euro per maand aan rente. In tegenstelling tot paar jaar geleden is rente nu fors hoger en dus, in combinatie met hoge huizenprijzen, echt flink. Die rente kan je volgens mij gewoon vergelijken met huur? Het is weggegooid geld…. Wij denken ook regelmatig: hadden we dit huis 2 jaar eerder kunnen kopen was het stuk goedkoper geweest. Maar goed, niemand heeft glazen bol.

Wij wonen nu in een studio van 32m2. En verwachten onze eerste deze zomer. Zijn ook volop op zoek naar een ruimere huurwoning waar we in ieder geval een apparte slaapkamer hebben. En niet iets op de zoveelste verdieping en zonder lift wat zie dat echt niet zitten met een kleine. Maar we weten nu al dat het lastig vinden zal zijn. Dus we zijn ook al aan het bedenken hoe we het in de huidige woning haalbaar kunnen maken maar ideaal is anders.

Wij zijn maar geemigreerd 3 jaar geleden 😅 zelfs met 2 boven gemiddeld betaalde banen, een spaarrerening vam 80.000 en bizar over bieden kwamen we er (toen al) niet tussen in en rondom de randstad. We zagen de prijzen gigantisch stijgen, en we moesten steeds meer inleveren van ons wensenlijstje. Tijdens corona werdwn we echt gek met zn 2en op 45 m2 en zwangerschap, zonder uitzicht op een grotere woning, de buurt was verschrikkelijk achteruit gegaan in de tijd dat we er woonden, en we waren hard aan het sparen voor een koopwoning.. ik ben zo blij dat we zijn geemigreerd 😅

Waar zijn jullie naartoe gegaan?

Ik heb spijt als haren op mijn hoofd dat wij jaren geleden niet gekocht hebben. Ik durfde het gewoon niet aan, wij zijn jong samen gaan wonen en toen raakte mijn man zijn baan kwijt. Omdat hij toen nog niet lang werkte had hij maar kort recht op ww. Hij had opzich best snel weer een baan maar we hebben echt geldzorgen gehad toen. De jaren daarna zijn wij beiden een aantal keer van baan gewisseld en we durfden het zonder vast contract niet aan. Achteraf hebben we altijd een stabiel inkomen gehad dus het had prima gekund... Inmiddels hebben we kinderen, werk ik een stuk minder (bewuste keuze overigens), maar nu is een koopwoning gewoon echt niet te betalen tenzij we ieder dubbeltje omdraaien. En dat willen we niet, het leven moet ook leuk blijven. Dus we hebben het goed nu hoor, komen niks te kort maar het knaagt wel. We voelen ons inmiddels ook best oud met onze 37 en 40 jaar. Huren superscheef (sociale huur, want tja, toen wij gingen samenwonen hadden we daar gewoon recht op) en ik zou met liefde verhuizen, maar hoe dan?! Ik kan alleen maar hopen dat er ooit iets veranderd en de huizenmarkt op zijn gat valt, hoe lullig dat ook is voor heel veel mensen. Maar dat lijkt onze enige mogelijkheid nu.