Zelf als enig kind: aantal kids willen

Niet opgevoed als enigs kind. Maar opgegroeit met een zusje en toen ik 11 was met halfzusje(nu broertje) en met 22 nog een halfbroertje erbij gekregen. Ik moet zeggen dat ik het fijn vind en ook regelmatig contact met ze zoek. Het is toch altijd die ene persoon die alles van je weet en nooit zal beoordelen. Wij kiezen er alleen zelf voor om 1 kind te krijgen. Als kind had ik vaak ruzie met mn zusje en snapte ik echt niet waarom mn ouders een 2e wouden. Maar nu ik volwassen ben hou ik ontzettend veel van hun allemaal

Ik ben enig kind en heb 5 jaar lang ook maar 1 kind gehad, maar ineens kreeg ik de behoefte om voor een tweede te proberen. Omdat het me ook zo leuk leek voor haar, omdat ik zo graag weer een baby wilde, een gezin van 4 zijn. Nu zie ik hoe sterk hun band is, ook al is de baby nog maar 6 maanden, dat is écht prachtig en daarom ben ik zo blij dat we het hebben gedaan! 👧🏼👶🏻

Ik ben ook enig kind en heb eigenlijk niet echt iets gemist. Ik ben altijd vrij makkelijk en sociaal geweest. Op vakantie stapte ik bijvoorbeeld op een groepje kinderen af. Nu ik zelf een kind heb denk ik daar eigenlijk niet anders over. We hebben het leuk met z’n drieën en veel vrienden met kinderen (man ook enig kind dus kleine familie). Ik ben er nog niet over uit of we ooit nog een kindje zouden willen. Voor nu niet… Mijn mening is wel dat als je voor nog een kindje wil gaan, je dat doet omdat jullie dat zelf heel graag willen. Niet omdat het zielig/of goed is voor het andere kind.

Ik ben zelf enig kind en heb dit ook als best eenzaam ervaren. Ik woonde alleen met mijn moeder en die werkte veel, ik weet dat ik als kind best vaak bij m’n moeder om een broertje of zusje heb gevraagd. Ook toen mijn moeder overleed toen ik jong was heb ik een broer of zus erg gemist. Ik moest alles alleen doen en regelen. Dit heeft voor ons persoonlijk wel meegeteld dat we graag een broertje of zusje voor onze dochter wilde. Ook omdat ze amper nichtjes/neefjes heeft omdat ik dus geen broers of zussen heb. Mijn man heeft een broertje en die zijn super close. Dit hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn, maar dat zijn onze ervaringen.

Ik ben ook enig kind en heb dat niet heel erg als storend ervaren. Ik had wel momenten dat ik een broer/zus miste. Gewoon iemand waarmee je samen dingen kon doen. Nu heb ik zelf 3 kinderen en de 4e komt eraan. Ze hebben wel wat leeftijdsverschil, maar de manier waarop ze met elkaar zijn/omgaan, vind ik geweldig om te zien. Het is nooit saai thuis, altijd leven. Dit heb ik dus wel gemist als kind zijnde en zou het niet anders willen voor mijn kids.

Yes, hier ✋ Enig kind en een prima jeugd gehad, maar soms wel veel op mezelf aangewezen. En ook in praktische zin zou ik graag een broer/zus hebben gehad; bv. als er zorgen zijn rondom je ouders etc. Ik moet dat alleen (nouja, met partner natuurlijk) opvangen. Ik gun onze kinderen om elkaars steun en support daarin te hebben, en waar nodig eens lekker bij elkaar te kunnen klagen over ons als ouders ;)

Ik ben ook enig kind. Ik heb dit ook als zeer eenzaam ervaren. Zeker door de thuissituatie waar ik op dat moment in zat en de verschillende dingen die zijn gebeurd. Niemand om mee te praten of die je begreep wat er gebeurde. Wel ben ik op mijn 13e uit huis gegaan. Toen had ik ineens twee ‘broertjes’. Dit voelen voor mij ook echt als mn broertjes. Tuurlijk er was wel eens ruzie maar ook veel gezelligheid, het was tenminste nooit stil in huis. Dit alles heeft er zeker voor gezorgd dat ik een sterke wens heb voor veel kinderen. Nu we een zoontje hebben weet ik dat helemaal zeker. Ik vind het ook geweldig om moeder te zijn en kan niet wachten om ons gezin verder uit te breiden.

Ik ben ook enig kind en zou er inderdaad ook 2 willen.

Mijn man is enigskind en heeft niks gemist als kind, nu nog steeds niet. Hij heeft juist een betere band met zijn ouders dan de meeste kinderen met broers of zussen die ik ken. Ik heb 2 broers en niet echt een band met ze. Ik heb juist vooral zorgen om (vooral 1) broer. Ben soms juist jaloers op enigskinderen. Ook de zorg voor mijn ouders zal ik alleen moeten doen. Dus daarvoor zou ik echt geen 2e "nemen". Als ik zie hoeveel broers/zussen geen of een slechte band hebben met elkaar.. ik vind het soms juist een last, dat je continu het gevoel hebt dat je de band MOET onderhouden omdat het nou eenmaal familie is. Vermoeiend is die gedachten, want ik heb vrienden die belangrijker voor me zijn dan mijn broers. Soms zou ik juist willen dat ik enigskind was geweest. En ik denk ook dat veel enigskinderen een veel te rooskleurig beeld hebben van een broer of zus. Ik denk soms ook even: had ik maar een zus, dan konden we overal over praten, winkelen dagjes weg. Maar wie weet vecht je elkaar elke dag de tent uit. Zoveel gezien, vooral met zussen onderling en ruzies. 🙈 no thnx. Dus doe het aub voor jezelf als ouders omdat jullie nog een kind willen. Niet voor jullie kind.

Ik ben ook enig kind heb natuurlijk momenten gehad dat ik het raar vond dat iedereen een broertje of zusje had en ik niet. Dit was tot een jaar of 8 wel eens moeilijk ook wisten mijn ouders dat ik het lastig vond soms. Op oudere leeftijd vond ik het echt heerlijk alle aandacht ging naar mij en hoefde nooit iets te delen. Mijn man heeft wel een broertje maar dat kan je beter geen familie noemen dus of een broer en zus soms een verrijking is? Zelf willen wij wel meer dan 1 niet vanwege engist kind maar omdat we altijd al een groot gezin willen hebben.

Ik ben enig kind omdat mijn ouders verder geen kinderen konden krijgen. Heel fijne jeugd gehad, heel close met mijn ouders. Ook niet echt eenzaam geweest maar weinig ervaring met conflictsituaties, en daar heb ik later wel last van gehad. Verder tijdens mijn jeugd vrij sociaal ongemakkelijk naar andere kinderen... ik kon soms echt onaardig zijn terwijl ik dat niet zo bedoelde. Ik weet niet of dat toe te schrijven is aan enig kind zijn, maar mijn man is toevallig ook enig kind en herkent zich er erg in... en dezelfde gedragingen die ik vroeger had zie ik terug in mijn nichtje van 10 die ook enig kind is. Al die redenen hebben meegespeeld in onze keuze om voor 2 kinderen te gaan (en gelukkig is ons dat gegeven, ben nu zwanger van de tweede). Keerzijde is dat in dit dure klimaat het niet niks is om meerdere kinderen op de wereld te zetten. Ik ken een stel die het niet breed heeft en wel graag een tweede kindje zouden willen, maar dat financieel nu niet kunnen opbrengen. Ook kan het zo zijn dat het niet lukt om zwanger te raken van een tweede... hoe dan ook, het is geen drama om enig kind te zijn 😊 maar ons meisje gunnen we een broertje/ zusje om mee op te groeien.

Ik ben ook enig kind en zou er graag 2 krijgen. Ik heb een hele fijne jeugd gehad en een hele goede band met mijn ouders maar dit met iemand kunnen delen lijkt mij erg fijn.

Ik ben enig kind, maar ik had geen broer/zus willen hebben in mijn nare thuissituatie. Ik heb ook geen neven/nichten waar ik contact mee heb. Mijn man heeft geen contact met zijn broer en verdere neven/nichten dus we hebben een kleine familie. Maar ik neem geen 2e kind zodat ze niet alleen is. Broer/zus is geen garantie voor levenslang gezelschap/band.

Ik ben mijn broertje helaas verloren, dus ik weet hoe het voelt om wel een broer te hebben en om enig kind te zijn. Ook omdat mijn schoonzus geen kinderen heeft en niet meer de leeftijd om ze te krijgen, waardoor mijn dochter dus geen broertje/ zusje en ook geen neefjes of nichtjes zou krijgen mochten we het bij één kind laten. Dit was voor mij één van de voornaamste redenen om voor een tweede kindje te gaan.

Hier ook bewust gekozen voor twee kinderen. Ik ben enig kind en heb het toch wel als eenzaam ervaren. En nog vind ik het jammer dat ik geen broers of zussen heb waar ik dingen mee kan delen. Mijn man is van drie en die vond eentje ook prima en zegt dat ik het mooier maak dan het is 😄 Maar ik was onvermurwbaar en ben nu blij dat onze tweede er bijna is. Onze dochter is ook helemaal trots dat ze grote zus wordt. 😊

Hier enig kind en heb het niet als storend of vervelend ervaren. Nu is onze situatie ook anders, want ons oudste kind is gehandicapt. Dus dat de band broer/zus zal hierdoor al heel anders zijn en voor het samen zijn hoefde wij het niet te doen. Maar wij hebben dus wel besloten voor een 2e te gaan, meer omdat we ons gewoon niet compleet voelde.

Ik denk dat je man gelijk heeft, je maakt het mooier dan het is. Wij waren met z'n 3en en ik deel bijna niks met ze. En zo zijn er velen met mij.

🖐🖐 we hebben er nu twee en een derde is niet uitgesloten. Sterker nog, heel graag. Ik vond het vreselijk en nu nog steeds.

Dank iedereen voor de reacties! Conclusie: ik denk dat die er niet uit komt omdat iedereen wel een reden heeft om wel of niet iets te doen! Ik blijf dan ook erbij dat ik graag een 2e kindje wil. En als ik het wil doen voor hem en niet voor mezelf dan is dat altijd nog onze eigen keuze 😊 Hij is zo blij met andere kindjes. Dus we gaan er gewoon voor en hopelijk lukt het!

Succes! En ik hoop dat het jullie gegund word! Je moet lekker doen waar jij en je partner zich goed bij voelen 😁