Zijn er hier vrouwen met autisme?

Ja, ik heb autisme. Maar mijn man en ik gaan pas in december/januari voor het eerst proberen dus met de rest van je vragen kan ik je niet helpen. Ik ben ook heel benieuwd hoe het allemaal gaat lopen vooral als we straks een baby hebben en ik weer fulltime moet gaan werken.

Ja idd, vooral het combineren met werk. Dat is ook mijn grootste zorg.

+1 zwanger en autisme. Al ben ik wel huisvrouw, dus kindje + huishouden niet vergeten is mijn zorg. En echtgenoot niet vergeten... Deze is van maanden geleden dus als OP hem nog leest: hoe is het met baby?

Heey Ik ben een mama van 25 met mcdd een vorm van autisme Ook heb ik een depressie Ik slik hier ook medicatie voor waardoor ik rustig blijf. Mijn zwangerschap verlipe niet zonder slag of stoten. Veel ziekenhuisopnames. Liep ook bij de pop poli, dat was erg fijn hele goede begeleiding gehad. Op dit moment spreek ik mijn psycholoog 1x in de 2 weken, hier heb ik op dit moment genoeg aan. Verder ben ik een huismama kan niet werken door mijn ASS. Als ik te veel stress heb sluit mijn lichaam zich af en raak ik tijdelijk verlamd (conversie stoornis). Op dit moment ben ik ook zwanger van nummer 2 zwangerschap nummer 4. De 5de de eerste echo hopen dat dit x wel alles goed gaat.

Ik duim voor je! Hoe ver ben je? Ik 11+3, ik mag morgen voor termijnecho!

Ik ben nu naar mijn berekening 7.3 weken en dus 8.3 weken met de eerste echo

Ik ben met de echo 6 dagen vooruit gezet, dus nu ben ik 12+4, er gebeurt net iets te veel aan bloedprikken/kraamzorg regelen/toch maar aangeven dat ik in ieder geval de huisarts wil spreken over autisme+zwangerschap/baby en dan ook nog op vakantie, nieuwe kast uitzoeken, naar de andere slaapkamer, dus tja, overprikkeld, en mis mijn terugval therapeuten in Enschede wel een beetje, moet hier opnieuw beginnen (als ik al therapie nodig heb, ik twijfel nog) Zwanger van de 2e zei je, hoe combineert dat met zorg voor je eerste kindje? En hoe ging dat in eerste instantie. Ik vind het allemaal erg spannend wat het is nieuw.

Hoi meiden, kennen jullie de "Leidraad aanstaand ouderschap en autisme?" Als je die op Google intypt kun je die gratis downloaden. Is echt heel fijn om te lezen!

Dat vind ik dus totaal niet. Vind het een heel denigrerend stuk wat op mij overkomt als of we kleine kinderen zijn en dat we vooral nog 100x onszelf af moeten vragen of we überhaupt wel kinderen willen. Werd gewoon boos na het lezen ervan. Grappig hoe iedereen dat anders leest.

Hier een mede-autist! Nu 23+1 dagen zwanger en erg benieuwd hoe moederschap met autisme gaat zijn. Helaas zit ik al 3,5 jaar in een burn out en is mijn energieniveau laag. Ik heb net een werkervaringsplek omdat we zouden kijken hoe veel uur ik zou kunnen werken en waar ik tegen aan loop met mijn autisme op de werkplek. Heb namelijk pas 1,5 jaar mijn diagnose (na veel onderzoeken). Door de extra vermoeidheid van een baby maken gaat het uren opbouwen niet en gaan we straks weer stoppen met de werkervaringsplek. De extra vermoeidheid is eigenlijk het enige wat ik echt merk van de zwangerschap. Geen cravings, geen misselijkheid, geen stemmingswisselingen.. Het grappige is dat ik dit op instagram wel van meer zwangere vrouwen met autisme heb gehoord. Ik ben van mijzelf al intenser in mijn emoties en ben een emotie-eter dus misschien voelt dit voor mij gewoon normaal? Wat ik wel van verschillende vrouwen heb gehoord is dat zij moederschap en werk heel moeilijk of eigenlijk niet te combineren vinden. Door overprikkeling en vermoeidheid. Mijn plan was echt om te kijken of ik na de baby kon herstellen van mijn burn out en te kijken of ik 20 uur kan gaan werken. Want ik wil na 3,5 jaar zo graag aan het werk. Maar na de verhalen van de moeders gelezen te hebben en mijn huidige staat van vermoeidheid denk ik dat het voor mij de eerste jaren er niet in zal zitten. En dat vind ik nog steeds erg moeilijk en heb ik soms echt een inzinking over. Gelukkig is mijn vriend echt een schat en steunt mij enorm.

Yup, mijn mening was gemixt: fijn dat heel veel er heel duidelijk en expliciet in stond, maar jeetje, ik ben echt niet achterlijk en ga heus niet vergeten te checken of mijn baby te warm of te koud is 😑

Ik zit na 2 burnouts, meerdere depressies en het niet kunnen afronden van mijn studie (2007 studeren, 2015 gediagnosticeerd, 2015 gestopt met studie) al langer in het huisvrouw leven, en ben soms zelfs bang dat ik niet genoeg kan opbouwen om überhaupt fatsoenlijk voor een baby te zorgen. Het kostte heel veel jaren en heel veel moeite om me neer te leggen bij: studie niet gelukt, werken gaat voorlopig niet lukken (nog van alles geprobeerd in de jaren voor ik trouwde in 2019) Wat mij hielp was (face2face) andere autistische *vrouwen* leren kennen. Via zo'n auticafé die er was in Enschede en via de opleiding voor autisten in de ICT (ITvitae Learning), daar heb ik nog 2 vrienden aan over gehouden (een man en een vrouw, die toevallig een relatie zijn begonnen ☺️) Zo begreep ik dat autisme voor iedere persoon anders is en autistische vrouwen wel dingen gemeenschappelijk hebben, maar dat dat meer samenhangt met leeftijd/hobby's/intelligentieniveau dan hun autisme. Het maakt ook nogal uit welke 'versie' van autisme ze hebben, in ieder geval voor of je tegen dezelfde dingen aanloopt. Ik heb er bijvoorbeeld last van dat ik redelijk communicatief en welbespraakt ben... Maar alleen áls ik niet zwaar overprikkeld ben, want dan klap ik dicht en moet mijn echtgenoot op basis van geluidjes/halve woorden/gebaren maar begrijpen wat ik nodig heb en helpen. En dat kan hij meestal fantastisch, maar soms ook niet 🙈 en ik hoop heel erg dat hij het kan tijdens de bevalling want anders heb ik een probleem. Ik heb aangegeven dat het toch niet helemaal zelf lukt bij de verloskundige en ik ga nu vrijdag naar de huisarts om de boel te bespreken. Ik hoop dat het voldoende helpt want ik heb geen zin in nog eens 10 jaar therapie! (waarvan 6 jaar redelijk zinloos omdat ik niet durfde aangeven dat de therapeut niet bij mij paste)

Hoe was de eerste echo?

Het was helaas niet goed. Er was geen baby te bekennen. Ze snapte er zelf niks van. Als ik over 3 weken nog een positieve test heb weer een echo en anders naar de dokter.

Och jeetje 🙁 Al die weken ook geen bloedverlies? Pijn aan één kant? Ik vind het als autist altijd zo'n risico: je kan over- maar ook *onder*gevoelig reageren, sommige 'zou erg zeer moeten doen' voel ik gewoon niet en soms streelt mijn echtgenoot over mijn rug en doet het gewoon zeer 🙄 Ik was zelf bang voor buitenbaarmoederlijk, of simpelweg geen baby, kon allemaal, want ja, geen garantie dat ik het 'correct' voel. 3 weken vind ik wel lang om je te laten wachten, trouwens. Probeer een bodyscan of zo, om wat meer in je lijf te komen en hopelijk wat te ontspannen. Heel veel sterkte.

Nee al 2 maanden geen bloed gehad of pijn. Gewoon zwangerschapsymtomen. Gewoon heel raar allemaal. Schakelen is dan lastig. Dacht 4 weken lang ik krijg een baby en dan opeens niks. Weer onzekerheid kan ik slecht tegen.

Idem! Schakelen is sowieso een crime (tja, autist 🙈) en dan met hormonen erbij is het helemaal rampzalig. Ik heb me door laten verwijzen naar de POH-GGZ, hopelijk is het voldoende en hoef ik niet helemaal naar de GGZ 😖 ze zijn heel fijn, hoor, maar wennen aan een nieuw persoon is niet mijn favoriete bezigheid. Ga je nu vaker naar de psycholoog of is het nog goed te doen met eens in de 2 weken? Ik weet ook niet zo goed wat nou het beste is om voor je te hopen: wel baby, niet baby? Wat heb je zelf graag? Duidelijkheid waarschijnlijk... Dan help ik gewoon hopen op duidelijkheid ☺️

Ik vraag me af of er autistische moeders groepen zijn. Iemand zoiets ooit tegengekomen?

Oeh wat heftig, hopelijk komen ze er snel achter wat er is. De onzekerheid lijkt me lastig.

Ik heb 3 jaar geleden de diagnose gehad, maar pas vorig jaar psycho educatie. Ik werk gelukkig wel thuis, dat is fijn want ik ben regelmatig erg moe en misselijk. Ik ben nu 9 weken. Ik merk juist elke kleine verandering van m'n lichaam, erg intens. Ik vond de leidraad trouwens wel fijn om te lezen, maar volgens mij heb ik dan ook over de dingen heengelezen die ik niet toepassing vond. Ik ben benieuwd hoe het werken straks gaat als de kleine er is. Lijkt me vooralsnog er zwaar.