Zwanger & eetstoornis

Nu, waar ik momenteel tegenaan loop is een combinatie van dingen. - Ik heb best wat tegenslagen gehad de afgelopen 4 maanden maar de blijdschap van m’n zwangerschap overheerste dat. Nu, in combi met hormonen, overspoeld het me een beetje en weet ik niet zo goed wat ik ermee moet. Controle zoeken in eten is op zulke momenten altijd mijn eerste neiging geweest. - Mijn honger/verzadiging gevoel en cravings veranderen enorm. Waardoor ik heel anders eet dan normaal en daar wordt ik onrustig van. - In de avond heb ik zo’n vol gevoel en dat in combi met meer ongezonde dingen eten maakt dat ik een enorme neiging heb tot braken om van dat volle gevoel af te zijn. Dit is nu 2x daadwerkelijk fout gegaan en dat is voor mij de reden geweest dit topic aan te maken. Wat ik ga proberen te doen is: - Vanaf morgen toch proberen te eten van een eetlijst. Ik leg m’n hoofdmaaltijd dan vast waardoor ik, ondanks m’n hoeveelheid energie, moet koken. Snacks mogen maar ik leg wel vast hoeveel en welke portie ongezonde snacks op een dag mogen. - Deze app om te motiveren - Ik twijfel of ik het moet benoemen bij VK/psycholoog - Na de bevalling (sept) gaat m’n weegschaal de deur uit want dan wil ik niet in een afvalrace belanden. Ik schaam me er enorm voor dat ik er zo bewust keuzes in moet maken en hoe sterk dat ES stemmetje soms nog zeurt. Probeer er tegenover te zetten dat het stemmetje mag zeuren zolang ik de (gezonde) keuzes maar blijf maken.

Goed dat je dit bij jezelf herkent en vraagtekens durft te zetten bij je relatie met eten. Prioriteit nummer 1 is de gezondheid van je kindje. Je hebt een manier gevonden om volwaardig te eten in een niet-zwangere situatie. Dat is super goed. Nu ben je zwanger en zou je huidige eetpatroon onvoldoende kunnen zijn. Ik zou dit dan ook zeker met een deskundige bespreekbaar maken om te kijken waar een eetlijst zoal aan moet voldoen voor een zwangere vrouw. Deze eventuele nieuwe eetlijst zou gevolgen kunnen hebben voor je gewicht. Je omschrijft dat de weegschaal na de bevalling de deur uit kan. Is het een optie om deze nu al de deur uit te doen? Heel veel succes bij het vinden van deze nieuwe manier waarbij een goede ontwikkeling van je kind samen gaat met het lekker in je vel zitten🍀

Dankjewel voor het meedenken 😊. Ik heb denk ik nog geen hulp van buitenaf nodig. Ik weet wat gezond is, ook nu ik zwanger ben. Er verandert (in deze fase) van de zwangerschap niet heel veel behalve dat ik bijvoorbeeld wel de keuze maak voor zuivel i.p.v. vervanging. Mijn struggle zit hem meer in m’n veranderende lichaams signalen betreft eten (aangezien ik eerder geen honger signalen at). Echter als ik mega ik die signalen eet ik dus eerder te veel wat ik dan weer wil purgeren. Het volgen van een eetlijst kan mij daarin genoeg rust bieden voor nu. De weegschaal geeft ook juist rust. Zien dat ik aankom is fijn op dit moment (alleen na de bevalling “moet” het er natuurlijk ook vanaf en daar wil ik juist geen focus opleggen) 😉

Fijn dat je aanvoelt geen hulp nodig te hebben! Toch zou ik het alsnog benoemen. Ze kunnen er beter maar van op de hoogte zijn. ook kan je er dan bij benoemen dat je voor nu nog heel goed weet wat wel een geen gezonde keus is en je daarom echt hulp nog niet nodig hebt. maar dan is je verloskundige wel op de hoogte dat je hier mee bekend bent.

Hoi hoi! Hier ook iemand die in de zwangerschap en zeker in de bv periode flink last had van een terug klap na jaren. Dus ik zou zeker even aan de bel trekken voor laagdrempelige hulp op dit moment. Ook voor na de bevalling. Dat je wilt afspreken met jezelf hoeveel ongezond je mag snacken op een dag vol hormonen zegt dat je er eigenlijk al teveel mee bezig bent he. En je weet nu wat gezond eten is en zal dat voor je kindje doen. Maar de meeste zoals wij proberen ( ook vaak onbewust )toch altijd iets minder te eten dan de bedoeling is. Dus iemand even laten meekijken of om je zorgen uit te spreken kan al best een opluchting zijn.

O wat naar dat je het herkend! Ik heb gelukkig al laagdrempelige hulp waar ik direct terecht kan zodra dit nodig is. Ik bel ook elke maand even standaard met ze om een vinger aan de pols te houden en mijn VK vraagt elke afspraak even hoe het gaat. Dat is heel fijn en tot dusver gebeuren er gelukkig ook geen hele rare dingen behalve dan dat ik nu een nieuw balans moet zoeken in m’n eetritme omdat m’n cravings, hongergevoel & lichaam (sneller volzetten) veranderd. Verder ben ik op dit moment ook absoluut niet meer bezig met minder eten. Ik snap dat dit voor sommige een struggle kan zijn. Lijkt me heel naar om daar tijdens de zwangerschap of borstvoeding last van te hebben. Bij mij zit, zoals ik omschreef, het issue hem meer in het opeens hebben van heel veel cravings (waar ik ook gewoon heerlijk aan toe gegeven heb). Alleen dit slaat nu een beetje door waardoor ik me lichamelijk dus niet lekker ga voelen. Ik denk dat twee zakken snoep op een avond ook als je zwanger bent niet de beste keuze is om je energiek te voelen 😅😂. Mijn lichaam reageert in elk geval niet heel tof op zoveel suiker. Vandaar dat ik met mezelf een beetje een afspraak maak nu hoeveel ik ongezond mag snacken want mijn enige craving is look-o-look snoep 🙈😂. Dat iets vaker vervangen lijkt me niet heel erg haha. Weet je nog hoe het kwam dat je in de BV periode juist een terugklap kreeg? Mij lijkt die periode ook het meest spannend! Hoe ben je er toen uitgekomen?

Lieve Olijfje, Wat sta je hier al dapper in zeg en wat probeer je het goed aan te pakken! Respect hiervoor hoor. Ik heb namelijk het idee dat je denkt dat je bepaalde keuzes moet verdedigen. Ik zou willen dat ik er instond zoals jij. Ik ben momenteel ruim 38 weken zwanger en echt middenin mijn eetstoornis. Hier zijn ook echt wel zorgen over hoewel de baby geweldif groeit en het super goed doet. Mooi dat jij dit topic hebt geopend voor zwangeren die minder ver zijn en hier echt nog wat aan kunnen hebben. Het is ook niet gek dat er weer bepaalde gedachtes bij je opkomen omdat je lichaam aan het veranderen is, maar ook door hormonen je stabiele basis kan gaan wankelen. Ik kan er nog zoveel meer over zeggen, maar dan wordt het zo'n lang verhaal ☺️

Aah lieve An, je bent er bijna! ❤️ Wat dapper dat je dit hier deelt. Een eetstoornis en zwanger zijn (en ongetwijfeld strakjes ook met borstvoeding en het goede voorbeeld geven) is ontzettend lastig. Waar zitten de zorgen hem op dit moment in bij jouw en de zwangerschap? En heb je wel steun om je heen? Hopelijk kunnen we hier een veilig plekje creëren waar je inderdaad even mag spuien als het allemaal lastig en stom is zodat we daarna voor onze kleintjes weer door kunnen gaan. Ik snap wel dat het woord eetstoornis gelijk ideeën oproept hoe dit zich dan uit. Ik had ook een beetje het gevoel me te moeten verdedigen. Anderzijds ben ik gelukkig zelfverzekerd genoeg in m’n herstel dat ik weet waar ik sta, wat ik nodig heb, wanneer ik aan de bel moet trekken, wat voor mij gezond/ongezond is etc. Als ik in de rest van m’n leven nou ook zo zelfverzekerd was 😂😂😂.

Heb vandaag goed kunnen praten met m’n behandelaar hierover. Zij wilde toch het liefst een POP-poli betrekken omdat haar expertise hier niet ligt. Ik twijfel, apart topic voor geopend: https://community.24baby.nl/forum/mama-jij/pop-poli-haga-aXOQDQ?utm_source=24Baby&utm_medium=app Ben benieuwd naar jullie ervaringen hierin? Het gaat nu wel gewoon goed met eten hoor. Eet gezond, gevarieerd en ook genoeg lekkers haha. Het is meer dat die ES in m’n hoofd zit te blaten wat de mogelijkheden zijn na de bevalling….

Hi mensen! Fijn dat hier een topic over is. Ik ben zelf nu bijna 9 weken zwanger en heb in het verleden anorexia gehad. Inmiddels wel al 6 jaar 'hersteld' (moment dat ik uit behandeling ging). Het gaat de afgelopen jaren eigenlijk heel goed, ES neemt weinig ruimte meer in. Maar ik merk nu mijn lichaam begint te veranderen dat ik het wel heel spannend vind allemaal, het voelt heel erg alsof ik alle controle ga kwijtraken. Mijn gewicht is al zo'n 3 jaar stabiel en gezond en het idee dat daar verandering in komt kan me bij vlagen echt aangrijpen. Het leidt er niet toe dat ik mijn eten verander. Ben overigens wel een klein beetje afgevallen tot nu toe wegens misselijk/minder eetlust, maar dat was wel normaal volgens de VK. Stiemem vind de ES dit natuurlijk wel fijn. Ergens is er wel een gedachte dat ik beter zo min mogelijk kan aankomen. Maar tot nu toe zijn het echt alleen gedachten en eet ik voldoende en luister ik ook goed naar mijn hongergevoel. Anyhow, zou het fijn vinden om hierover te kletsen met mensen die zo'n zelfde hoofd hebben 😂 Benieuwd ook hoe het met jullie gaat nu jullie wat verder zijn in de zwangerschap (of inmiddels al bevallen?!)

Gefeliciteerd met je zwangerschap ❤️. Sowieso een hele spannende tijd die gaat komen nog los van het eten en gewicht maar ik hoop dat je je goed voelt en er van kan genieten? Ik ben inmiddels 28 weken en flink aangekomen ondanks dat ik aan het begin afviel. De VK geeft aan dat het keurig is al heb ik vaak echt het gevoel boven aan de richtlijn te zitten. Moet soms echt even slikken en sta steeds minder op de weegschaal. Maar weet je, dan voel je je kindje bewegen en dan is alle onzekerheid omtrent mijn lichaam weer weg. Je kindje voelen is toch wel zoiets bijzonders 😍. Ik vind de kraamtijd wel nog steeds heel spannend Maargoed we gaan het zien. Heb je wel mensen die je hierin steunen en een beetje snappen?

Het komt goed dames! Er komen waarschijnlijk echt nog wel wat lastige momenten. (Hier blijven ze ook opploppen ) Maarrrr we kennen onze eigen valkuilen en als we sterk genoeg zijn die te herkennen/erkennen en om hulp durven vragen en er sowieso open over blijven praten komt het goed. Het is sowieso al niet niks om zwanger te zijn en de verantwoordelijkheid voor een kleintje te hebben. Wees lief voor jezelf en ga proberen te genieten en dat lijf tja er is een kleintje in wezen groeien! Hoe bijzonder is dat.. Ik had het nooit verwacht maar ik mis die mega grote zwangere buik!

Dankje! Ik voel me over het algemeen goed. Wel wat vermoeid en veel last van mijn darmen. Maar de vermoeidheid lijkt wel wat minder te worden de afgelopen dagen. Ik verheug me er ook zo op om de baby te voelen! Lijkt me mega bijzonder ❤️ Ik kan er zeker goed over praten. Tot nu toe vooral met mijn partner, die is ook nauw betrokken geweest bij mijn ES behandeling en ondanks dat ie mijn hoofd niet altijd begrijpt doet ie wel z'n best. Twijfel nog of ik de VK ook ga vertellen dat dit speelt. Ze weet wel van m'n verleden maar hebben in principe afgesproken dat zij er niet steeds naar vraagt. Wil er eigenlijk ook niet te veel een ding van maken. En het liefst zo ver mogelijk bij dit hokje vandaan blijven, haha. Herkennen jullie dat? En hebben jullie genoeg steun vanuit de omgeving?

Fijn dat je het kan bespreken met je partner! En ook dat hij al zo intensief bij je behandeling betrokken is geweest. Dan kennen jullie elkaar nu ook door en door. Ik heb het wel aangekaart. Niet omdat ik nou zat te wachten op dat hokje maar ik vind een preventief plan maken wel fijn. Naast de eetstoornis speelt er ook een stukje trauma wat ik tijdens de bevalling wel eng vind als mensen me zo kwetsbaar zien en misschien ook aan me moeten zitten en zo. Ik ben alleenstaand (bewust mama) en de kraamperiode duurt natuurlijk langer dan een week dus na die week sta ik er echt alleen voor. Een plan qua structuur, wat gaat mijn lichaam nodig hebben etc. is dan wel prettig. Omdat ik uit die es cirkel ben gestapt door “gewoon” te stoppen met afvallen. Maargoed, dalijk “moet” ik natuurlijk wel afvallen dus een preventief plan vind ik dan wel fijn 😊

Heb het toevallig vandaag met m’n VK gehad over de kraamperiode als je borstvoeding wilt geven. Zij gaf aan dat je dan 800 - 1000 kcal extra moet eten. Plus vooral volle producten. Kreeg hier wel een beetje zenuwen van want dat is echt wel een enorme hoeveelheid extra eten en heb niet snel “honger”. Heb nu maar zelf even een afspraak gemaakt bij een diëtiste die ik nog ken zodat zij mij even kan helpen met een plannetje wat goede eetschema’s zijn in het algemeen waarop ik terug kan vallen 🙈

Wow, dat is inderdaad echt veel! Veel meer dan tijdens de zwangerschap toch? Maar ja, je lichaam moet natuurlijk ook flink produceren. Fijn als je wat hulp van een diëtist kan inschakelen :)

Hi! Ik heb ook een eetstoornis gehad en ben nu zwanger. Het gaat vooralsnog goed. Ben al wat aangekomen en kan mij wel druk maken of dit niet te veel is, dat ga ik deze week voorleggen bij mijn verloskundige. Ik maak mij wel zorgen over hoe het met mijn mentale gezondheid gaat als ik ben bevallen. Je weet niet hoe je lichaam en gewicht dan gaan zijn.. Hebben jullie al ideeën of een plan voor na de bevalling?

Gefeliciteerd met je zwangerschap ❤️. Wat fijn dat het nu goed gaat. Ik ben inmiddels 30 weken en zit iets over het advies wat ik op Google lees wat ik aan zou mogen komen. Maar VK zegt dat het hartstikke normaal is dus inderdaad vooral checken en dan aannemen wat zij zegt. Ik snap helemaal je angst voor de kraamtijd. Ik ga binnenkort even met een diëtiste praten. Wil je borstvoeding geven? Dan kan ik hier haar advies wel even delen als je dat fijn vindt ❤️

Ik heb een ernstige eetstoornis gehad en heb nu een baby van 9 maanden. Ik heb vooraf een goed plan gemaakt door op te schrijven wat voor mij alarmsignalen zijn (voor een terugval in mijn eetstoornis, terugval in depressie en verslechtering van cptss wat ik nog steeds heb). En dan ook welke acties we zouden ondernemen. Dat plan heb ik gedeeld met kraamzorg en mijn verloskundige. Uiteindelijk is het bij mij psychisch vanaf het begin heel goed gegaan. Het enige uit het plan dat we hebben moeten uitvoeren, is vrij snel stoppen met borstvoeding, omdat er (cptss)alarmsignalen kwamen. Verder is het juist allemaal heel goed gegaan en nu nog steeds.

Dankjewel! Hoe voel je je tijdens je zwangerschap? Heb je het als pittig ervaren tot nu toe icm je eetstoornis achtergrond? Ik probeer me er ook maar aan vast te houden dat de gewichten die genoemd worden maar een gemiddelde zijn. Als de VK tevreden is dan is er niks aan de hand lijkt me! Ik wil waarschijnlijk wel borstvoeding gaan geven, maar heb wel bedacht dat als dit ten koste gaat van mijn mentale welzijn dat ik daar al vrij snel mee stop. Bijvoorbeeld als ik te weinig ga eten/niet kan luisteren naar hongergevoel tijdens borstvoeding, want het vraagt natuurlijk veel energie van je. Mocht je bruikbare tips hebben dan graag! ❤️