Zwanger van 2e man helpt niet met het huishouden.

Ik herken het,we hebben 1 zoontje maar ook mijn vriend helpt niet in het huishouden. Ik heb 'm al meerdere malen uitgelegd maar hij helpt niet mee. Ik doe het groot en deels alleen. Ik heb geen zin in poppenkleertjes of aangebrand eten. Ik werk dan wel wat minder dan hem maar alsnog. Het is een eindeloze discussie hier. 'Ik werk 40 uur en dus hoef ik na werk niet thuis ook nog aan het werk' zucht. Maar soms lijkt het ook alsof die de dingen echt niet ziet. De was, de vieze vloer...☹

Ze zien het denk ik echt niet. Zou het helpen om een specifieke klus te geven? Bijv stofzuigen of de was in de droogkast doen etc?! De mijne doet het ook niet uit zichzelf, maar op mijn vraag doet hij alles.

Ja… mannen… ik heb er ook zo een thuis en erger me af en toe echt kapot. Ik heb wel geleerd dat klagen/zeiken/continu herhalen averechts werkt (ondanks t feit dat je dat natuurlijk niet hoeft te doen als hij een keer wat uit zichzelf zou doen). Om antwoord te geven op je vraag: nee hij ziet het niet, hij stoort zich er niet aan en in zijn ogen zou jij ook prima kunnen gaan zitten en doe jij het jezelf allemaal aan (onzin natuurlijk). Hij gaat ook nooit veranderen, dat is nou eenmaal zijn persoonlijkheid (heel frustrerend ik weet het). Wat wel helpt is om bijv begin van de week/dag/avond wat dan ook te gaan zitten. Een lijstje te maken met dingen die er moeten gebeuren die week/dag/avond en dan te bespreken wie wat gaat doen. Tenminste dat werkt hier redelijk al probeert hij alsnog vaak onder dingen uit te komen. En bij bepaalde dingen heb ik gezegd: ok deze dingen moeten gebeuren. Als je het niet wilt doen ook goed maar dan moet je er iemand voor betalen. Zo simpel is het. Iemand moet het doen en ik kan het niet allemaal alleen. Voor wat betreft koken kreeg ik eerst als antwoord: kan ik niet. Gezegd: ok nou dan doen we het eerst samen en dan ruimen we ook samen op. En moedig hem aan als het goed gaat. Klinkt heel kinderachtig maar zorgt wel voor verandering. Verwacht niet een complete omslag maar kleine stapjes…

Hè meis wat zwaar! Logisch dat je dat zat bent. Zo heb je gewoon al 2 kinderen om voor te zorgen… 🤭 Goed dat je hem aanspreekt! Ik voer soms zelf wel een stille strijd; gooit hij zijn was niet in de wasmand? Dan was ik het ook niet. Leegt hij de prullenbak op zijn studeerkamer niet? Zit hij in de troep. Hij merkt het gauw genoeg en ruimt dan zelf zijn troep op. Meestal stofzuigt hij dan daarna het hele huis of zet een volle wasmachine (met spullen van ons alle drie) aan. Toen we net gingen samenwonen was het wat lastig en hebben we er wel eens ruzie over gehad. Ik heb toen ook echt een keer gezegd dat ik zijn moeder niet ben en zij hem te verwend heeft (zegt ze zelf ook, haha!). We kunnen er tegenwoordig beter over praten. Meestal zeg ik dan dat ik ‘A’ doe en vraag dan of hij ‘B’ doet. Dat werkt ook prima. Ik doe nog steeds meer dan hij maar hij doet zijn best. En soms, als we geen visite verwachten en ik ben moe, doe ik ook lekker niks! 🤷🏼‍♀️

Mijn man doet ook niks. Enige wat hij doet is katten voeren en afvalcontainer 1 keer in de week buiten zetten. Wij zijn inmiddels bijna 3 jaar samen en veel ruzie's gehad hierom. Ik ben nu 3 maanden werkloos en omdat ik niet werk maak ik er ook niet een heel groot probleem meer van. Maar ik nodig zijn ouders of familie véél minder uit bij ons. Omdat hij niet helpt heeft dat dus consequenties voor hem.

De meeste mannen zijn denk ik wel zo. Het boeit ze niet en ze zien het niet. Scheelt ook wel eens als ze een tijdje op zichzelf hebben gewoond, dan weten ze iig wel wat er allemaal zou moeten gebeuren. Als ik hier het gevoel heb veel zelf te moeten doen dan zeg ik het gewoon, als ik iets vraag word het wel gedaan gelukkig. En sinds er een kleine is doet hij ook wel meer uit zichzelf. Hij werkt meer, dus ik doe meer in huis en dat vind ik meer dan normaal. We hebben beide zo onze taken, zonder het afgesproken te hebben en dat werkt wel voor ons. Als ik echt alles alleen zou moeten doen dan zou ik daar toch wel een hartig woordje over babbelen. Je hebt samen een huis en samen gekozen voor kinderen, niet fair als je er dan alleen voor staat.

Het is alsof ik over mijn eigen man lees.. ik heb het opgegeven...

Nope ze zien het echt niet, hij doet alles wat ik hem vraag, (wel na drie keer vragen maar ach) dan gebeurt het niet altijd op mijn manier, maar goed dat probeer ik dan los te laten 😋 Dat je bij het stofzuigen ook even overal onder of achter langs moet, nee dat ziet hij niet, maar dan ben ik al blij dat hij stofzuigt. Koken, afwassen en de was doet hij gelukkig wel als hij tijd heeft. Maar wel veel half, daar kan ik dan weer niet tegen, als je afwast maak dan ook even het fornuis schoon en het aanrecht droog 🤷🏼‍♀️ Nu vind ik het nog niet zo erg, omdat hij veel 6 dagen werkt en minstens 11 uur op een dag… maar straks als ik ook werk en hij wat meer vrij is, is het wel de bedoeling dat hij wat meer oppakt met alles en de kleine erbij. Ik probeer hem nu gewoon alvast te leren hoe handig het is als je het gewoon achter je kont aan opruimt of niet met lege handen lopen…

Mijn vriend doet ook niet veel in huis hoor. Hij werkt ongeveer 5 dagen in de week vaak nachtdiensten/avonddiensten. In de middag slaapt hij. En als hij weg is ga ik het hele huis schoonmaken. Hij stelt soms wel voor om iets schoon te maken maar dan is het na 2 weken nog niet gedaan. Ik begrijp je frustratie heel goed wat bij mij helpt is dat ik soms de dingen waar hij meeste gebruik van maakt gewoon expres niet opruim. Dan gaat hij zich er zo erg aan irriteren en dat gaat hij het opruimen of plan gewoon lekker een weekend voor jezelf of met vriendinnen ga lekker weg en laat hem maar even voelen wat je allemaal doet.

Wat super vervelend zeg! Thuis hebben wij een klein whiteboard waarop ik elke week een aantal dingen schrijf die moeten gebeuren. Zit zijn veelal klusjes die mijn man op moet knappen maar vaak vergeet (badkamer schoonmaken bijv.). Er zijn ook een aantal klusjes die hij als vaste klus heeft, zoals de kattenbak, ochtendwandeling met de hond etc. Dat helpt ook. Hij ziet dingen die moeten gebeuren echt niet. Toen ik tijd ziek was en in het ziekenhuis gelegen had kwam ik thuis en op het oog was het netjes, maar de wasmand stroomde bijvoorbeeld over. Ook het voorbeeld van de keuken is herkenbaar, dan wel de afwas doen maar het aanrecht niet schoonmaken, of, beter nog, alleen de rechterkant van het aanrecht schoonmaken. Echt frustrerend soms. Maar opschrijven en in zicht zetten heeft hem wat structuur en herinnert hem eraan dat de dag niet klaar is wanneer hij thuis is van werk

En de stille strijd doe ik inderdaad ook wel eens. Gaat zijn werkkleding bijvoorbeeld niet in de wasmand? Dan heeft hij de week erna niks om te dragen. Spaart hij zijn gedragen onderbroeken op op de vloer? Dan mag hij commando gaan etc.

Ik denk dat 90% van alle vrouwen op dit forum dit denkt 😂😂

Hier snel afgeleerd, ruim alles van je zelf op! Dus : was zijn was niet, ruim zijn vaat niet op etc. Dan merkt hij snel genoeg dat hij niet goed bezig is

Nee, hij ziet het inderdaad niet. De prioriteiten liggen anders. In mijn geval wil ik het ook allemaal netter en georganiseerder dan hij het noodzakelijk vind (zeker tijdens mijn zwangerschap). Bij man man is het zeker geen onwil, hij ziet het gewoon echt niet. De suggesties die gegeven worden vind ik eerlijk gezegd behoorlijk passief agressief en werkt in mijn huishouden zeker niet. Ik erger me er dan alleen maar aan dat hij het na een paar dagen nog niet heeft gezien en fok me alleen maar meer op. En als hij het dan toch eindelijk doet, dan is het maar eenmalig en kan ik daarna weer wachten. Zorgt mijns insziens alleen maar voor onnodige spanningen en irritaties tussen ons. Vraag gewoon of hij een bepaalde taak doet! Voorkomt spanning en het werk wordt gedaan. Oftewel communiceer met elkaar wat je van elkaar verwacht en blijf dit ook doen.

Tja, lastig. Ik denk dat hij het echt niet ziet. Hier is het net andersom. Mijn vriend maakt alles schoon. Soms doe ik de afwas en wast hij alles opnieuw af 😂 dan zegt hij ook “het is toch niet schoon. Je ziet dat gewoon echt niet hè” uuuhhhh nee.. ik vond het echt schoon 🙈 Nu doet hij dus eigenlijk alles. hij stoort zich er ook meer aan dan ik. Hij gaat dweilen op z’n knieën met een doek. Dan zeg ik “we hebben toch een dweilstok” maar dat vind hij dus niet schoon genoeg worden. Ik zou prima die dweilstok pakken. Wordt het toch ook schoon 🙈 Eigenlijk doe ik alleen de was en droog ik af. Vind het wel een prima verdeling. Hij gelukkig omdat het schooner is dan wanneer ik het doe en met de was kan ik niks fout doen…. … denk ik 😂 Hier kwam er alleen maar meer frustratie bij mij opborrelen doordat ik probeerde het naar zijn standaarden schoon te krijgen. Dat lukt mij gewoon niet. Stille strijd zou hier niet werken. Omdat ik het gewoon niet zie. Hoe kan je strijd met iemand voeren die het niet door heeft. Heb je alleen jezelf mee denk ik dan ook. Want jij irriteert je rot aan dat shirt wat niet in de wasmand ligt en hij ruikt er een keer aan en denkt “kan nog wel een dagje” Momenteel heb ik momenten dat ik denk “oh dat kan eigenlijk wel schoner. Laat ik even de badkamer uitdoen met schoonmaakazijn” maar dat komt denk ik omdat ik nesteldrang heb 😅 waarschijnlijk is dat na de zwangerschap niet meer het geval. Waar ik mij wel rot aan irriteer is mannen die dan zeiken over dat iets vies is. Als je als vrouw zijnde schoon maakt dan hè. Weet niet of hij dat doet. Ik ken dus dames waarvan de man soms commentaar heeft dat de ramen vies zijn of het stoffig is.. maar zelf doen, ho maar. Dan denk ik “als je vrouw alles doet en je loopt te zeiken dat het niet schoon is dan moet je zelf van je luie gat af komen” Ik zou dus ook echt nooit tegen mijn vriend zeggen “moet je niet even gaan schoonmaken” terwijl ik het niet doe. Dan zou ik mijzelf echt kapot schamen.

Hier hebben wij ook allebei andere prioriteiten. Maar er zijn ook dingen die hij wel ziet en ik dan weer niet. Wat hier helpt is dingen meenemen in de avondroutine en bijna iedere dag hetzelfde. Sinds wij 2 kinderen hebben (nu 6 maanden en 27 maanden) is dat voor ons het beste. En ook dingen loslaten. Wat wij doen: De wasmachine stel ik bijvoorbeeld zo in dat die klaar is als ik thuis kom uit mijn werk en gooi ik in de droger. Na het eten laat ik mijn man een half uur spelen met de kinderen dan kan ik de keuken aan kant maken. Ik ga de jongens wassen en douchen. Mijn man maakt dan de toiletten en wastafel schoon. Na het douchen gaat hij met de jongens Sesamstraat kijken op ons bed. Baby krijgt dan ook de fles. Ik vouw dan de was op, leg kleren en tassen klaar. Snachts als wij naar bed gaan zetten wij de robotzuiger aan. Voor de grote klussen hebben wij ook routine. Maar als wij iedere avond dit doen hebben wij een opgeruimd huis, rust in het hoofd en zitten wij rond kwart voor 8 samen op de bank met een kop koffie/thee. Bijhouden en routine was hier de oplossing. Eerste maand was het nog veel vragen en aan het werk zetten (hij ook mij aan het werk zetten) en nu hebben wij beide onze weg er in gevonden. Misschien als je een vast ritme hebt dat het voor beide duidelijk is wat er gedaan moet worden en wanneer.

Hier net zo gedaan en dat werkt perfect. Hij doet boodschappen en stofzuigen standaard, als zijnde zijn taken. Als.ik wil dat ie helpt met andere dingen dan schrijf ik het specifiek op het lijstje (ik heb altijd to do lijstjes 😂). Minder frustratie vanuit beide kanten. Daarnaast, overweeg een poetsvrouw :)

Jeetje wat een verhaal, wat vervelend voor je! Ik vind het persoonlijk nogal een slap excuus “ze zien het niet”. Elke man kan zichzelf bedenken als een wasmand overstroomd dat het in de wasmachine gewassen moet worden, denk dat het ook een kwestie van willen is. Als je beide full time werkt en lange diensten maakt, kan niet alles alleen op jou terecht komen. Zijn kleding dan niet wassen lost weinig op, als zijn instelling toch al zo is. Ik wil niet negatief overkomen, maar na de eerste 16 weken zelf non-stop overgegeven te hebben en mijn partner deed ook echt niks om te ontlasten, dan moet je toch een beslissing maken voor jezelf en je kleine. Succes ermee !

Ik zou hier echt even een goed gesprek over aangaan. Aangeven wat je echt niet accepteert en ook echt naar hem luisteren. En waarschijnlijk: voor een deel loslaten daarna. Dan is je huis maar wat meer een troep. Dat heb ik ook gedaan... En eens in de week komt er iemand 2 uurtjes de grote dingen doen. Resultaat: wat rommeliger huis, maar meer relaxtijd met zijn tweeën op de bank. En die vieze onderbroeken (en eigenlijk alle was) van hem op de grond? Sorry haha maar die ruim ik nooit op, ik ben je moeder niet XD. Hij wast daarom altijd zijn eigen kleding en is regelmatig geïrriteerd (niet naar mij per se) dat er geen schone was voor hem is. Kut voor je joh, succes met je dag verder. Jouw probleem. Daar denk ik nou verder echt nóóit over na. Laat het lossssssss. Jouw me-time is minstens net zo belangrijk als die van hem

Tijd om even orde op zaken te stellen thuis als het niet loopt 😁. Wat hier hielp was neus op de feiten drukken (ook gebeurd toen ik zwanger was van nr 2). We zijn een keer gaan zitten en hebben in gemoedelijke toestand opgeschreven wat we deden in het huis. Ook ontdekte ik daardoor dingen waarvan ik niet wist dat hij dat deed. Die vond ik weer niet belangrijk maar hij wel 🙈. Je bent nu eenmaal verschillend. Uiteindelijk bleek ik wel meer fysiek werk te doen dus daar nam hij wat van over omdat ik zwanger was. Bijv wc's schoonmaken. Deed hij het dan hetzelfde als ik? nee, loslaten en niet over piepen moest ik tegen mezelf zeggen. Hij gaf ook aan dat ik altijd om hulp moet vragen, dus dat doe ik nu beter. Het zijn wel vriendelijke commando's, maar het werkt. Dus ik vraag of hij de was opvouwd en dan doet hij dat. (Tip, niet teveel tegelijk vragen van ze 😉) Ook hebben wij nu een vaste kookdagen ritme. Hij kookt op 2 dagen vast en ik altijd op maandag, woensdag en donderdag. Dan zijn er nog 2 dagen over en die wisselen we af. Hij moet op die dagen koken. Kan me niet schelen wat er op tafel komt. Al besteld hij pizza, maar hij regelt het eten! Ik kon het daardoor echt loslaten. We zijn gewoon verschillend. Als ik kook ontploft de keuken vaak en dat vind mijn man weer irritant 😁. Maar hé, ik maak veel zelf en gebruik veel kruiden. Dan heb je ruimte nodig 🤷‍♀️🙈. Blijf communiceren. Neem ook de tijd voor dit gesprek. Je eerste kind leid je dan snel af. Dus in de avond is makkelijker. Waar ikzelf vind dat ik wel wat van mijn vriend mag overnemen. Meer aan mezelf denken 😁. Hij kan echt even gaan zitten en zijn rust nemen. Dat probeer ik nu ook meer te doen. Geniet van je zwangerschap! 💋