Zwanger zijn minder “leuk” als ik dacht?

Heel herkenbaar hoor! Net bevallen van de tweede, en beide keren vond ik er geen klap aan, dat hele zwanger zijn. Geen tips, behalve accepteren dat het is wat het is. Het is helemaal oké om het gewoon eigenlijk niet zo leuk te vinden, en zegt niets over hoe dankbaar en blij je er mee bent. Ik was gewoon niet degene die ik altijd was, en duurde even voordat ik dat kon accepteren. Een mensje groeien is veel werk. Sterkte!

Herkenbaar hoor! Ik was ongepland zwanger, dus had weinig verwachtingen. Maar zwanger zijn is niet bepaald mijn hobby. Veel moe, bekkeninstabiliteit, misselijk, weinig kunnen eten en dan nog de kopzorgen, ik was medisch. Laat je niet gek maken door de ‘wacht maar tot..’ want zwanger zijn is ook niet top. Het resultaat ervan wel😉.

Ik heb zeer veel moeite moeten doen voor deze zwangerschap (ICSI) en ik vind het hele zwanger zijn absoluut vreselijk. De eerste 15 weken alleen maar ziek en misselijk, nu eindelijk een beginnend buikje en af en toe een schop van onze zoon. Maar het eeuwige weeïge gevoel, de slechte eetlust en nog steeds dagen te misselijk om te functioneren maken gewoon dat ik het echt niet zo leuk en genieten vind. En dat klinkt heel ondankbaar maar het is nu eenmaal wat het is.

Als ik terugdenk aan mn zwangerschap dan maak ik er vaak toch weer een romantisch beeld van. Het voelen van je kindje, je buik die zo mooi groeit, het idee wat je had dat er echt een kindje in je groeit. En echt die momenten voelde ook magisch en prachtig. Maar… heb ook de eerste weken me constant misselijk gevoeld. De hele zwangerschap werd ik misselijk van bepaalde geuren en eten. Veel krampen en last van mn bekken. Niet lekker kunnen zitten, liggen, lopen, bukken. Maagzuur wat constant maar omhoog komt. Vocht vasthouden in mn hele lichaam. En verschrikkelijk moe, constant. Helaas allemaal dingen die er bij horen, maar niet allemaal leuk. Dus herken jou gevoel heel goed hoor. Tuurlijk ben je super dankbaar en zijn er ook echt momenten dat je geniet van de zwangerschap. Maar met al die vervelende symptomen is het af en toe ook best pittig. Geen goede tips, behalve accepteren en je rust pakken waar het kan. Het is het uiteindelijk allemaal dubbel en dwars waard. Maar voel je vooral geen aansteller, een zwangerschap is echt een aanslag op je lijf.

Ik denk ook niet dat iemand zwanger raakt voor het zwanger zijn. Iedereen, ongeacht of het in 1 x raak is of jaaaaren aan ziekenhuis aan vooraf gaat, doet het toch voor het kindje? Gefeliciteerd!🥰

Nee zwanger zijn is naar. Mijn energie kwam rond 20 weken terug, en rond 23 weken had ik zo erg last van mijn bekkenbodem dat ik een dag minder ben gaan werken. Ik weet niet wie zei dat zwanger zijn leuk moet zijn maar diegene loog. Het scheelt wel, dit is mijn tweede, de zwangerschap is zwaarder dan bij de eerste, maar ik weet ook nog hoe snel ik daar niet meer mee bezig was toen mijn oudste was geboren. En wat betreft de wacht maar tot... Tot je het vast kan houden, Het je de eerste keer echt terug knuffelt Het je zelf een kus komt brengen Het heel hard "mama!!" Roept als het je ziet als je ergens komt binnenlopen Niet om te zeggen "het is het waard", want met beter onderzoek zou zwanger zijn een stuk makkelijker moeten kunnen worden gemaakt- maar het weegt wel tegen elkaar op. Heel veel sterkte mama, je doet het super!

Hey lieve Nienke, Je bent niet de enige. Ik voel me elke zwangerschap heel erg naar. Ik zeg altijd: bevallen is peanuts voor mij, maar de zwangerschappen een hel. Goed van je dat je dit uitspreekt. Niet alle zwangerschappen zijn rozengeur en maneschijn. En toch: ik ben zwanger van m'n 6de. Dus je overleeft het echt, grapje hé. Als je straks de kleine in je armen hebt, ben je alles vergeten. ❤️

Is er al bloedgeprikt, ik heb helaas tot 25 weken me.enorm.belabberd gevoeld, bleek ik ijzer tekort te hebben. Ferritine , hematocriet en hb prikken Heb een ijzerinfuus gehad en toen opgeknapt mbt vermoeidheid

Ik vond zwanger zijn beide keren niks aan 🫣 de eerste keer vond ik het een paar weken in het tweede trimester wel leuk. Toen had ik even energie en ging het goed. De tweede zwangerschap was negen maanden bijna alleen maar ellendig 🫢 ik ben drie weken geleden bevallen en zooooo opgelucht dat ik niet meer zwanger ben. Het enige echt leuke vind ik de bewegingen voelen. Daar genoot ik beide zwangerschappen wel echt van. En het is dat het me twee leuke kinderen heeft opgeleverd. Maar anders had zwanger zijn van mij niet gehoeven 🫣

Absoluut waar! Doel voor ogen houden en er het beste van maken. En hopen dat het gauw augustus is ;) dankjewel!

Ach ik snap je helemaal! Ik vind zwanger zijn ook niet leuk. Ik kon ook iedereen wurgen die zei 'geniet er nog maar even van', ja waarvan? Daarnaast zeg ik altijd dat ik liever beval, dan 8 maanden zwanger zijn. Succes aanstaande mama!

Oh ik vond zwanger zijn ook vreselijk. Ik was echt opgelucht toen ik mocht bevallen en die kraamweken waren zalig, veel meer m'n ding en ik voelde me eindelijk wat terugkeren naar mezelf. Ik had ook veel kwaaltjes en sliep daardoor erg slecht. Het wordt beter als de baby er is 🤩 en toegegeven, ik hing wel wat de zieligaard uit zodat m'n vriend extra lief was 😂

Ik herken het totaal niet, maar je gevoel mag er wat mij betreft gewoon zijn. Ik was wel lang misselijk, last van maagzuur en sliep ook slecht, maar voor mij woog dat niet op tegen alle positieve dingen van het zwanger zijn, het krijgen van een kindje. Het hoorde er voor mij gewoon wat bij. Enige wat ik je kan adviseren: het is je eerste. Neem het ervan, dus ga liggen als je je moe voelt. Slaap een beetje extra uit in het weekend. Neem tijd voor jezelf, besteed aandacht aan jezelf. Want die tijd krijg je bij volgende zwangerschappen niet meer. Overigens vond ik de “klachten” wat shiften naarmate de zwangerschap vorderde. Waar 1-20 weken meer misselijk, moe, opgeblazen was. Was 20-40 weken meer bekkenpijn, maagzuur, logheid.

Ik herken dit ook hoor, ik heb in alledrie mijn zwangerschappen zo veel zwangerschapsklachten gehad dat ik er niet bepaald fan van ben. Toevallig heb ik ook hooikoorts, dus misschien daarin nog wel tips. Wat heb je allemaal al geprobeerd? Je kan in de zwangerschap best wel wat medicijnen veilig gebruiken, ik gebruik zelf bijvoorbeeld dagelijks een fluticason neusspray en bij erge klachten ook nog loratadine tabletjes. Bij mij helpt die neusspray echt bij het onder controle houden van de klachten. Er zijn trouwens ook mensen die door speciale tape behandingen verlichting van hooikoorts klachten ervaren. Dus als medicatie niet werkt, zou je dat ook nog kunnen uitproberen

Ik herken het. Ik vind zwanger zijn vreselijk! Maar dat is maar 8 maanden dat je het echt merkt. Je vergeet het echt weer uiteindelijk. Mijn 1e zwangerschap was een HG zwangerschsp, tot week 30 misselijk geweest en daarna bekkeninstabiliteit en flauwvallen. Maar het hebben van een kindje is zo mooi, dat we na 9 maanden doodsbang voor een 2e zwangerschap gingen. Die zwangerschap heeft ook echt trauma's gegeven aan mijn man namelijk. De HG bleef nu bij alleen misselijkheid (nu 31 weken en nog steeds...) daar kreeg ik nog een prenatale depressie bij, volledige bekkeninstabiliteit met 18 weken al en nu ook nog te horen gekregen dat mijn ijzer te laag is. Kortom het is weer feest... Dit is echt mijn laatste zwangerschap, want mijn lichaam gaat een 3e echt niet overleven.. Sommige rollen zo door de zwangerschap heen. Andere totaal niet! Maar echt, er komt een eind aan die 9 maanden en dan kan je van je kindje genieten 🥰

Zwanger zijn leek mij altijd fantastisch. Ik heb het welgeteld 2 weken leuk gevonden, de rest vond ik verschrikkelijk. Continu bekkenpijn, vermoeid. Ze bleef ook nog zitten tot bijna 42 weken 😅 Mega dankbaar dat ik zwanger mocht zijn, maar ik vond het gewoon niet leuk en was daardoor niet te genieten. En dat mag ook hé! Iedereen doet altijd maar alsof het leuk en genieten is, is het niet voor iedereen.

Ik vond zwanger zijn verschrikkelijk. Heel moe, misselijk, dat niet doorkomen, alleen maar willen slapen, maagzuur, rusteloze benen (gek werd ik er van!), enorm bekkenpijn. Ik had uiteindelijk een moeilijke bevalling maar het enige wat ik na afloop dacht: het kind is eruit. Wat was dat een opluchting.

Ik vond zwanger zijn afschuwelijk. Ik ook niets of bijna niets tijdens de zwangerschap. Ik ben er ook nog totaal niet van hersteld. Ik heb geen tips behalve overgeven dat was t enige dat hier werkte.

Heel herkenbaar! Ik hoorde altijd verhaal over een zwangerschapsgloed en roze wolk waar je op zit, maar ik ervaarde het totaal niet zo. Ben heel blij met de komst van mijn kindje maar dat hele zwanger zijn is voor mij geen hobby

Heel herkenbaar. Voor mij waren beide zwangerschappen een grijze wolk / periode.