Zwemles--> het grote enge gat

Geen ervaring mee, maar misschien als tip zou je zoontje onder water met een duikbril kunnen kijken hoe andere het doen/jullie? Van boven af in het water of de kant ziet het er natuurlijk anders uit.... Zo eens mee laten kijken onder water rondom?

Misschien eerst door een hoepel zwemmen? Gewoon aan het oppervlak beginnen en de hoepel steeds lager doen. Kan me voorstellen dat hij het spannend vindt omdat je niet ziet waar je naartoe gaat bij het zwemmen door het gat. Heb je hem al gevraagd waarom hij het niet durft?

En als je zelf door het gat zwemt terwijl hij boven en dan onder water kijkt? Daarna als het lukt kan hij misschien achter je aan? En idd waarom hij het niet durft kan je ook verder helpen. Je hebt zeker gelijk dat hoe langer die focus erop ligt hoe meer het een blokkade kan worden. Ik zou zelf daarnaast ook een goed gesprek proberen met hem vragen stellen en uitleg geven over wat het nut is om over zoiets 'engs' heen te komen

Mag ik vragen hoe je bevalling was? Ik las namelijk laatst dit bij een reflex integratie deskundige: WAT "HET GAT", EEN MRI EN EEN SPOEDKEIZERSNEDE GEMEEN KUNNEN HEBBEN Ken je dat? Zwemles dat stagneert, omdat je kind niet door het gat durft? Wat er ook geprobeerd is, belonen, straffen, extra oefenen, "kijk, Pietje doet het zo", "doe nou eens beter je best", "stel je niet zo aan", een rustperiode inlassen..... het lukt en helpt gewoon niet. Vandaag kwam dit verhaal tijdens een intake ook weer op tafel. En het triggerde mij helemaal, toen ouders vertelden dat toen hun zoon een keer door een MRI moest, hij helemaal panisch werd. Met man en macht, letterlijk aan armen en benen vasthoudend, probeerden ze hem het onderzoek te laten ondergaan. Geen succes, tot hij eenmaal onder narcose was..... Deze jongen is geboren via een spoedkeizersnede, nadat de bevalling gewoon begonnen was. Moeder had zelfs nog flink geperst, maar hij kwam er niet uit. Hij bleek niet goed te liggen en behoorlijk groot te zijn. Stress!!!!! Niet persé voor moeder begreep ik, maar zeker wel voor hem. Het lukte niet om "de uitgang" te vinden. Zie je de link met "het gat" tijdens zwemles en "het gat" (donut) van de MRI? Tijdens de geboorte heeft de hersenstam van deze jongen "het niet door het gat kunnen" (geboortekanaal) opgeslagen als heel gevaarlijk. Levensbedreigend misschien zelfs.... Hartslag ging omlaag en er moest met man en macht gewerkt worden om hem via een spoedkeizersnede te "bevrijden". Niet gek dat hij bij het door het gat moeten een herbeleving krijgt. Niet bewust, maar dat is wat de hersenstam automatisch doet. Om te beschermen. Omdat hij niet geleerd heeft dat het in het hier nu gewoon oke is. Dat hij niet steeds meer zo in de bescherming hoeft te schieten. Zo bijzonder hoe ons brein werkt. Hoe onbewust opgeslagen overtuigingen door ervaringen, zomaar vanuit het niets en onbegrepen tevoorschijn kunnen komen (zo lijkt het in ieder geval). In dit geval is een niet vorderende vaginale geboorte gelinkt aan deze specifieke angst en opgeslagen als trauma. Het kan zich echter in diverse ontwikkelingsgebieden uiten. Het cliche "er komt niet uit wat er in zit" of "moeite hebben met overgangen en nieuwe dingen", kan hier in alle breedte worden doorgevoerd. Cognitief, sociaal-emotioneel, motorisch/fysiek en psychisch. Nog meer bijzonder is dat ons brein, onze hersenstam, alsnog kan leren dat iets oke is. Dat het niet altijd op standje alert hoeft te staan om te beschermen. En dat je dus gewoon door een gat kunt zwemmen of door een MRI kunt gaan, of noem maar op, zonder angst en paniek.

Ik heb het zelf gehad, ik durfde echt echt echt niet door het gat heen te zwemmen. Ik heb het zo toen geoefend: Boven water naar het gat toe en dan dat ding vast houden. Naar beneden tegelijk blijven vast houden en uiteindelijk er doorheen trekken. Zo ver mogelijk duiken zodat ik zo min mogelijk hoefde te zwemmen. Altijd het gat vast pakken en mezelf erdoorheen trekken. Ik liep hier ook op vast en kon dus meerdere keren niet afzwemmen. Dood eng vond ik dat ding

Ik weet nog dat ik het zelf vroeger ook heel spannend vond. Heb meerdere keren tussendoor geoefend, dan hielden ze het gat eerst heel hoog, dat ik maar net kopje onder hoefde. En steeds ietsje lager.

Bij onze dochter in het groepje zat ook zo’n jongetje, iedere les weer huilen en paniek als hij onder water moest duiken of inderdaad door het gat zwemmen. Uiteindelijk heeft de badmeester het opgegeven want het ging ten koste van de andere kinderen in de les (terwijl ze maar met 3 kindjes in een groepje zaten). Hij mocht wel gewoon afzwemmen want de rest lukte allemaal en hij kreeg een aangepast zwemdiploma en over een paar maanden gaan ze dit nogmaals oppakken.

Heeft hij zijn ogen open onder water?

Ik had dit vroeger ook. Ik durfde echt niet door het gat en heb om die reden dus ook nooit mijn zwemdiploma A gehaald... Ik heb dus geen tips helaas. 😅

Oh ja, dit hadden ze bij mij ook gedaan, naast de andere dingen die ik dus opnoemde

Kan het idd met de ogen te maken hebben? Ik kwam vroeger nooit door het gat omdat ik mn ogen nooit open deed. Had zo'n hekel aan chloorogen. Misschien is dat nog een idee?

Ik ben ook zwemles instructeur. Soms lopen kinderen vast als ze hun ogen dicht hebben onder water, omdat ze het gat dan niet zien. Als hij gaat duiken voor het gat. Hoever zwemt hij dan door onder water? Komt hij tot het gat of komt hij direct omhoog? Misschien onder water zwemmen zonder gat en kijken tot hoe ver hij kan zwemmen. Als dit verder is dan het gat dan zou hij in theorie ook door het gat kunnen. Sommige kinderen denken ook dat ze niet genoeg lucht hebben. Ik doe dan altijd een spelletje met de kids hoeveel tellen ze hun adem in kunnen houden. En dan tijdens het duiken kijken bij hoeveel tellen ze boven komen. (Door het gat heen is ong 6/7 tellen) Ook vertel ik de kinderen dat ze zichzelf door het gat heen mogen trekken door het gat vast te pakken bij de opening. Ik weet niet of de zweminstructeurs ook in het water met hem zijn geweest en hem onder water begeleiden? Soms is het zo dat als kinderen dan 1x “geholpen” zijn dat ze het dan ineens niet meer eng vinden. Uiteraard moet je hier goed naar het kind kijken. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. En misschien ook een verhaaltje maken van het gat zodat het een positief iets is. Wij hebben bijvoorbeeld op het duikzeil een zonnetje om het gat. En dan zeggen we ook we gaan door het mooie zonnetje heen zwemmen en komen daarna weer boven

Bedankt allemaal voor jullie reacties en tips! Heel erg fijn dankjulliewel Wat betreft de bevalling,dat klopt idd wel. Mijn ontsluiting kwam niet, alleen weeen met opwekkers, ik ben na zon 20 uur niet verder dan 4cm gekomen en omdat de hartslag daalde en het meconium houdend vructwater was is het een spoedkeizersnede geworden.

Hij komt meteen aan de oppervlakte wanneer hij het water in springt en zwemt dan met zn gezicht in het water maar met zn billen boven water door dus hij moet dan nog een keer naar benden duiken. De leerkrachten staan in het begin in het water en nu bij dit bad langs de kant. De leerkracht gaf aan hem.niet door het gat te trekken of duwen omdat hij bang is dat mijn zoon hier een trauma van krijgt.

Ja heel vervelend idd voor de anderen. Hier zitten iets meer kindjes en die moeten ook door. Die druk voelt mijn zoontje idd ook. Hij zegt dan ik moet opschieten bij het gat

Ik denk dat hij dan nog niet “watervrij” genoeg is zoals we dat dan noemen. Dat zien we vaker. Kinderen die niet watervrij zijn komen inderdaad direct weer boven. En dan zwemmen ze op het oppervlak door. Hoe is dit thuis met douchen en in bad gaan? Heeft hij zijn ogen dicht? Vind hij het vervelend als hij water in zijn gezicht krijgt? Ik denk dat het dus niet perse het gat is? Maar meer het watervrij zijn, het eng vinden om diep in het water te gaan

Tips hier voor zou ik dan zeggen, veel zelf gaan zwemmen ook onder water spelletjes. Onder de douche ogen open doen. Geen washand voor ogen etc. In bad bellen blazen kijken onder water

Dit gaan we volgende keer eens proberen idd. Misschien eerst bij het trapje naar beneden ' klimmen' Dan is het gat nog niet in beeld. En als dat dan lukt bij het gat doen.

Ja het douchen is vanaf kleins af aan ook een drama geweest. Vooral haren uit spoelen dan. Dan raakte hij ook helemaal in paniek. Het is pas sinds kort dat hij stil staat zonder te paniekeren en het uitspoelen snel ondergaat. De zwemlessen hebben hier enorm.aan bijgedragen. Hij durft zoveel meer in het water

De hoepel gaat prima. Behalve als ik hem te diep houd. Het ging zo goed elke keer wat dieper en toen dat ik de hoepel zo hield dat hij meteendoor kon zwemmen richting het gat. Maar hij had mn plannetje door hahaha