5 Reacties

10 maanden geleden

Je bent echt niet de enige, het opvoeden van een kindje met een pittig karaktertje is echt gewoon niet altijd makkelijk en alleen maar leuk. En in je eentje al helemaal want je kan niet even zeggen tegen je partner neem het even over ik ga der even een uurtje uit. Ik heb dat geluk wel en alsnog vraag ik mezelf wel eens af hoe doen mensen dit hier ook een dame met een duidelijke mening en begon met 1 al met neee en zelf doen en vertelt mij nu heeel graag hoe alles moet terwijl ze nog 2 moet worden. Tis oké om soms niet meer te weten hoe je het allemaal moet volhouden. Heb je toevallig een vriendin of familie die een dagje kunnen oppassen zodat je even lekker alleen maar dingen voor je zelf kan doen? Of een dagje extra opvang wanneer je zelf vrij bent misschien ik ken je situatie niet maar ik denk dat je gewoon echt even af en toe tijd voor jezelf nodig hebt anders hou je het niet vol! Ik heb dus qua opvoeding niet echt tips want hier maakt madame soms ook ongevraagd de dienst uit! Maar t komt echt wel goed Oja en met eten denk ik soms echt dan maar niet ze komen vanzelf hoor als ze honger hebben 🫣

10 maanden geleden

Je kunt het ook bij je consultatie bureau aangeven. Ze hebben misschien tips voor je. Ook voor evt het versterken van je netwerk.

10 maanden geleden

Krijgt je kind genoeg slaap?

10 maanden geleden

Wij hebben er ook eentje met een pittig karakter. Als ze vrolijk is dan is dat 100 procent maar binnen twee seconden kan het ook zwaar verdriet zijn over een blokje dat niet blijft staan of een knuffel die niet doet wat ze wel (lees ze gooit hem op de grond en komt niet op magische wijze weer terug) tranen met tuiten! Ik ben niet alleenstaande maar pittig vind ik het wel deze fase. Wat wel kan helpen is kijken of je je netwerk kunt uitbreiden waarbij je misschien iemand kunt vinden die je af en toe helpt of even een uurtje met de kleine kan wandelen zodat jij heel even rust hebt. Ik denk maar steeds het is een fase... 🙈🙈🙈

10 maanden geleden

Het lijkt me echt zo zwaar in mijn eentje! Ik heb zelf een partner die volle bak meedraait in de zorg voor de kinderen en het huishouden, maar dan nog ben ik het soms helemaal zat. Vooral inderdaad het gillen en krijsen, dan wil je soms gewoon mee gaan doen. Dus echt respect voor iedereen die het alleen doet! Heb je mensen in je netwerk die je wat zouden kunnen ontlasten? Hulp vragen is echt oké, en de meeste mensen helpen graag als ze kunnen. Verder zou ik van het eten vooral geen strijd maken. Dat werkt meestal alleen maar averechts en daar heeft niemand wat aan. Als hij brood en melk binnenkrijgt is dat al heel wat. Verder gewoon andere dingen aanbieden maar vooral niet een heel ding van maken. Dat komt vanzelf wel. En iemand vroeg het al, maar hoe gaat het met slapen? Doet hij nog een middagdutje? Een dreumes is vaak al pittig, maar een oververmoeide dreumes is al helemaal vreselijk😬