3 jaar - niet luisteren - time out?

Lastig! Hier een intens exemplaar van 3,5 jaar. We deden dit eerder ook. Inmiddels nemen we hem op schoot en houden hem vast als een soort time out. En dan flipt hij hem eerst erger, maar hij wordt vanzelf rustiger en dan mag hij weer spelen. Hij houdt er niet van dan even bij ons te moeten zitten, maar het werkt wel als een reset. Sterkte!

Ik denk dat je goed bezig bent maar misschien het stukje dat hij moet afkoelen en jij tegen hem praat geeft hem geen tijd om na te denken.... misschien moet je proberen hem ol de gang zetten met de deur op een kier en dan gewoon weglopen. Dan na een paar minuutje terug komen en bespreken wat er is gebeurd?....

Ik ben denk ik een beetje een ontaarde moeder, maar doe niet aan straf of time-out. M’n zoon (3) luistert vrij goed en soms ook helemaal niet. Probeer vooral met hem te praten en veeeel te herhalen als ik iets liever anders wil.

Ik heb er zelf géén ervaring mee, maar een collega vertelde dat zij uitlegde wanneer je zo'n gedrag doet wel en dat het eigenlijk niet tot escalatie komt. Bv. Slaan doen we niet op iemand, maar we slaan op een trommel. En dan de trommel erbij nemen. Of wij schreeuwen niet, wij zingen en dan beginnen zingen. Géén idee of dit werkt hoor, maar mijn collega vertelde dat zij zo haar kinderen "corrigeert ".

Ik hou haar zelf op de gang laat haar even staan en kom vrij snel weer terug uitleggen waarom ze daar staat en of ze weer vrolijk mee kan doen eventueel sorry zeggen.. ben er nog niet over uit of het altijd werkt. Maar goed het lijkt een oplossing. Ik wacht ook vaak tot ze echt geluid van teleurstelling maakt zodat ze wel echt beseft dat ze daar staat en dan ga ik er heen met uitleg. Soms zit ze nog zo in een uitdagende fase dat ik het eerst even laat bedaren op de gang maar goed ze heeft het vrij snel door dus binnen een paar tel begin ik alweer met uitleggen niet meteen en ik blijf er niet naast.

Heel eerlijk die fase hebben wij ook gehad veel praten en herhalen maar toch werkt dit echt niet altijd en dan is een straf of time out hier inidergeval wel nodig. Dus ik vraag me af wat een andere oplossing zou zijn als praten en herhalen en geen time out of straf goed is en/of werkt.🫣

Als hij af gaat koelen, laat hem even met rust. Zorg voor een krukje of een kussen. Daar kan hij op zitten tot je hem weer roept. Mijn dochter moet altijd bij me komen. Dan ga ik op ooghoogte zitten. En uitleggen wat ze deed en laat ik haar aangeven waarvoor ze even een time out kreeg. Dan is het kus en knuffel en klaar. Blijven praten heeft geen zin op die leeftijd. Ze zitten even vast in hun boosheid.

Denk dat je hem gewoon een klapje moet geven.

Denk dat je gewoon in 2024 moet leven waar dit not done is.

https://www.quest.nl/maatschappij/cultuur/a33622144/waarom-mag-je-je-eigen-kinderen-niet-slaan/ Zou ik niet doe, zie artikel voor meerdere redenen, ondanks dat het vroeger nog meer gebeurde dan nu.

Gaat het verder goed?😂 Jeetje sommige mensen..

Hier ook een kind van 3,5 die een hele sterke eigen wil heeft en waarvan het soms lijkt dat er geen land mee te bezeilen is.. wij doen nu iedere keer benoemen naar hem wat zijn gedrag is en we gaan op onze hurken, maken oogcontact dat hij ook daadwerkelijk aandacht voor ons heeft. Dan benoemen wij: wat je nu doet, doet pijn. Daar word ik verdrietig van. Wij hebben gezegd dat je moet stoppen, jij vind het toch ook fijn als jij zegt stop wanneer iemand iets doet wat jij niet leuk vind dat ze ook stoppen? Echt stap voor stap meenemen in wat het doet en wat voor gevolg het allemaal heeft. Dit lijkt wel effect te hebben maar soms zitten er nog zware dagen tussen waarin hij héél bijdehand is en dat het hem allemaal geen reet interesseert wat we zeggen.. echt een moeilijke leeftijd vind ik het

Ik gebruikt meestal de ‘strafstoeltjes’ methode van nanny jo frost. (Teveel gezien vroeger🙈) maar wel effectief.

Lees mee :)

Denk dat jij eens op moet houden met dit soort berichten

Grapjurk.

Ik mag hopen dat jij het leuk vind om te provoceren en niet echt zo in het leven staat als dat je hier voor doet komen. Heb je echt nog nooit een normale reactie zien geven..

Hier gaat hij op de trap. Ik leg in een zin uit waarom en dat het niet mocht en hij op een specifieke tree moet zitten tot ik hem haal. Weglopen en na een paar minuten ophalen als hij op die tree zit. Komt hij achter mij aan zet ik hem gewoon terug. 1e keer met uitleg en daarna zonder woorden. Als ik het zelf zat ben doe ik het traphek dicht. Zit hij niet of niet op die tree met het ophalen? Ik zeg het hem en dat ik terugkom als hij wel op die tree zit, want dan kan hij pas weer luisteren. Al snel hoor ik dan “ik zit goed”. Ik haal hem op vertel dat hij goed op de trap zat (ook al moest hij 100x terug) en ik blij ben dat hij weer kan luisteren. In een zin vertel ik weer waarom hij er zat en dat hij dat dus niet meer mag doen. Knuffel en kus en weer spelen. Ik zou vooral niet bij hem blijven of tegen hem praten. Hij wordt dan enkel meer geprikkeld in plaats van dat hij tot rust kan komen.

Ik denk dat je best wat strenger mag zijn. Laat hem met rust tijdens die time out. Ga maar even in je eentje zitten afkoelen. Iemand die elke keer weer stout doet, krijgt juist even géén aandacht. Dat gaat nu even naar zijn zusje die blijkbaar net even als trapzak gebruikt is. Op de trap zetten, kort uitleggen waarom, wekkertje zetten (leeftijd = aantal minuten) en dan weer er naartoe. Vragen of hij snapt waarom hij daar zit, evt nog eens uitleggen. Geen spijt of sorry zeggen? Laten zitten en weer het wekkertje zetten. Klinkt heel streng maar als ik het al 10 keer op lievere manieren gevraagd heb en het werkt niet, dan gebeurt het hier zo. Soms moet het even een paar dagen een aantal keer en dan kunnen we weer een maand of langer door zonder dit te doen. Nou daar heb ik die paar minuten huilen en ruzie wel voor over hoor!

Ik vind het wel grappig dat iedereen zo valt over de reactie van Kimberly terwijl dit in heel veel landen de normaalste zaak van de wereld is 🤭 Ik doel dan uiteraard niet op krachtig slaan of echt pijn doen zoals bij mishandeling! Maar ik doel op een corrigerend tikje die hoogstens een schrik reactie teweeg brengt en een duidelijke grens kenmerkt. Mijn man en al zijn broers hebben vroeger zo vaak een corrigerende tik gekregen en luisterden dan metéén. Daar hoeven de ouders geen duizend keer nee te zeggen en daar heb je geen brutale kinderen zoals je dat hier in het westen ziet. En ze houden er heus niet meteen iets aan over hoor, zowel hij als al zijn zestien broers zijn allemaal opgegroeid als doodnormale, gelukkige en gezonde mannen en houden ondanks de regelmatige corrigende tikken zielsveel van hun ouders. Ouders worden in zijn cultuur júist veel meer gerespecteerd dan wat je hier in het westen vaak ziet... Dus ja het is een gevoelig onderwerp hier in Nederland omdat het hier allemaal een stuk softer is maar wat je er ook van vindt, je kan er niet omheen dat het vaak gewoon WEL werkt 🤷🏻‍♀️ ieder zo zijn eigen opvoedingsstijl!