4 jarige zeurt zo ontzettend veel

Misschien een vervelende vraag (en bedoel het niet oordelend), maar heeft hij wellicht geleerd dat zeuren 'nut' heeft? Dus dat hij als hij lang genoeg zeurt z'n zin wel krijgt? Want dan is het niet gek dat hij veel zeurt en is het dus zaak om zo consequent mogelijk te zijn en nee blijft nee. Op termijn zou het zeuren dan wel moeten verminderen.

Echt vervelende fases zijn dit.. ons zoontje van bijna 2 is ook aan het uittesten en ondanks dat ik denk dat er soms geen eind aan kom blijf ik bij mijn standpunten, nee is nee, is hij er niet mee eens heeft hij pech, dan kan een driftbui wel eens 10 minuten of langer duren, maar ik geef niet toe. Nu na een paar maandjes gaat dit echt goed en snapt hij het ook beter. Mijn tip is blijf bij je standpunten, leg uit waarom het niet kan en vertel dat je snapt dat hij het vervelend vind maar hij niet altijd alles kan krijgen en negeer verder het gedrag, mocht hij door blijven gaan kan je hem de consequentie nu ook geven dat hij niks krijgt. Word hij ook boos van maar dan snapt hij wel het gevolg, naarmate de tijd zal dit echt zijn vruchten afwerpen!

Heel herkenbaar, wij hebben ook een dreumes en een kleuter die bijna 5 wordt. Ik ben altijd heel open naar mijn omgeving toe over dit soort twijfels en dan gaat bij anderen de beerput ook open. Iedereen herkent het, maar bijna niemand deelt het. Ik snap het ergens wel voor zo'n kleuter. Een kleuter maakt veel mee. Je kleuter is al een tijdje de oudste bij een peutergroep o.i.d. De basisschool staat voor de deur, een hele verandering. En onze oudste is vanaf haar 4e verjaardag tot nu enorm gegroeid in de lengte, daar had ze (on)bewust ook veel last van. Onze oudste was en is heel blij met haar zusje, maar het is soms toch nog lastig dat ze de aandacht moet delen. Dat speelt bij jouw kinderen misschien ook een rol. Kleuters worden zich ook steeds bewuster van hun eigen wil en ze zoeken grenzen op. Wij overschatten onze kleuter ook vaak omdat ze zo mondig is, maar heel vaak weet ze ook gewoon nog niet hoe ze met situaties om moet gaan. Dat levert af en toe flinke driftbuien op. Heb ik een oplossing? Nee, eigenlijk niet, maar weet dat dit normaler is dan je denkt. En dit zeg ik nu ook om mezelf moed in te praten hoor 😉.

Eens! Rust, reinheid, regelmaat en consequent zijn. Een laatste waarschuwing is bij mij ook een laatste waarschuwing, bij mijn man inmiddels ook 😉.

Wat hier al geschreven is. Duidelijk zijn en als je afspraken maakt die ook nakomen. Grenzen overgaan hebben consequenties. Als hij zeurt duidelijk zeggen; stop. Zonder helemaal uit te leggen waarom. Er hoeft namelijk niet overal een reden voor te zijn.

Goed punt. Daar ben ik meestal heel consequent in. In een andere opmerking las ik over de man. Die probeer ik nu ook mee op één lijn te krijgen.

Hier een kleuter. Toen hij 4 was geworden was hij opeens een hele kerel 🤨😋. Hij merkte dat hij ineens tot een nieuwe groep behoorde. Dus alle, maar dan ook alle regels werden even opnieuw getest. Heel normaal ook, want regels veranderen wel. Waar je eerst met twee jaar steeds een handje moest vasthouden in de stad mag hij nu voor mij uitsprinten. Dus ja, het gedrag is logisch. En dan komt het, consequent zijn. Duidelijk maken wat nog steeds de regels zijn. Hij is nu een kleuter en wil wat regie. Ik neem het tablet als voorbeeld. Nee, nu niet op de tablet, maar straks. Als hij nog doorging met zeuren gaf ik aan dat zeuren niet nodig want hij mag straks. Volgende probleem, wat is straks 😉. Dus ik gebruik de klok vaak, kleine wijzer bij de 4 bv. Ging hij dan toch nog zeuren dan gaf ik hem een waarschuwing dat hij ermee moest stoppen, want anders mag hij helemaal niet meer op de tablet. En dat is hier genoeg. Hij weet dat ik mij daar ook aan houd. Overigens zeurt mijn zoon om andere dingen, niet om de tablet, maar ik had de tablet even als voorbeeld genomen omdat jouw zoon om de tablet zeurde. Hier heeft het zeuren een maand geduurd en toen was hij weer terug op aarde 😋. Dus volhouden meis! 😉 (O, ik zei overigens ook eerlijk tegen mijn zoon dat ik het zeuren echt niet leuk vind en ik daar ook niet gezellig van word. Daar reageerde mijn zoon ook altijd wel op.)

Herkenbaar 🥴 altijd maar dat gezeur aan je hoofd om het even simpel te zeggen 🫣 Ik denk maar steeds; als ik haar altijd haar zin geef dan wordt de pubertijd een hel... Liever dat ze nu alvast leert met "teleurstelling" om te gaan en nee hoort af en toe 😅👍🏻

Oh en heldere boodschap. Doe normaal, dat mag straks, zo of vanavond. Zij hebben geen idee wat dat is. Dus ik wil graag dat je op je stoel gaat zitten als je eet. Dat je gaat zitten als je gaat drinken. Je mama dingen vraagt of je op je tablet mag. Je mag, na het warme eten en je bord is leeg, op de tablet. Als de lange wijzer op de 7 staat mag je weer gaan spelen.

Heb je duidelijke structuur in de dag? Hier hielp het erg dat ik kon verwijzen naar de dagindeling. Nee je mag nu niet op de tablet. We gaan nu fruit eten en daarna spelen zonder scherm. Vanmiddag na de lunch mag je even op de tablet, dat is elke dag na de lunch het moment dat het mag. En: ik wil nu dit doen!! Wordt dan gevolgd door: goed idee, kunnen we zeker doen op dat moment want nu dit en dat (bv op de skelter mag absoluut, maar niet na de tablettijd, want dan ligt je zus nog te slapen. Als ze wakker is gaan we naar buiten en mag je je skelter mee). Of iets aanbieden wat erop lijkt: je mag nu niet een knikkerbaan bouwen, want je zus is wakker en knikkers zijn voor haar niet veilig. Je mag wel een treinbaan bouwen

Oh en als hij meer wil: je mag er 1. Het is 1 of niks. Wat kies je?

Mijn dochter van 5 is ook een vreselijke zeur. Wij worden hier dood- en doodmoe van. Ze praat ook nog eens constant. Ook wij vallen wel eens uit, soms is het gewoon even too much. De meeste kids rond deze leeftijd doen zeuren en zeiken, denk ik. Zoveel mogelijk aan een ritme houden, leuke dingen doen, meer kan ik er niet van zeggen.

Ze praat ook nog eens constant. Hahaha ik moest hier wel om lachen

Oh, dat praten inderdaad en zingen... die van ons is pas stil als ze slaapt. 'Weet je...' de hele dag door, haha.

Missen is het boek Jagen verzamelen opvoeden wat voor jullie? Gaat over hoe je kindjes in de behulpzame stand krijgt door ze te laten helpen in het gezin. https://www.bol.com/nl/p/jagen-verzamelen-opvoeden/9300000016554822?referrer=socialshare_pdp_androidapp

Super bedankt voor alle reacties. Ik merk dat we al heel veel van jullie tips doen. Feit dat jullie redelijk hetzelfde zeggen en het herkennen geeft ook aan hiermee door te gaan en hopen dat het een fase (ugh) is. Moest heel hard lachen om ‘ze praat zoveel’ dat is namelijk hier ook haha. Blijven ademen, tot 10 tellen en doorgaan.

Je zou kunnen kaderen: Mandje met wat lekkere dingen erin voor de dag, voor een ijsje kun je dan een kaartje maken met een ijsje. Schermtijd kun je ook als kaartjes in dit mandje doen, bijv. 2 keer 15 min. Zo is het vooraf duidelijk hoeveel snoep, koek, schermtijd enz. hij heeft voor die dag. Hij mag dan zelf bepalen wanneer hij er wat mee doet. Dus ook met dat lekkere koekje als dat een halfuur voor de lunch is. Op=op Scheelt denk ik al een hoop gezeur. Je er dus verder ook echt niet mee bemoeien (lekker op je vingers zitten haha) en zeer consequent zijn. Ook aangeven dat je het helemaal niet fijn vindt voelen om steeds nee te moeten zeggen. En 's avonds even in bed samen terugkijken op de dag en probeer dan eens alleen alles wat neutraal of positief verliep te benoemen en dat je dat als prettig ervaren hebt.

Lijkt precies mijn 4 jarige wel 🤪 herkenbaar dus

Wat kan helpen is duidelijk van te voren al grenzen te stellen. Ik neem even als voorbeeld de Ipad: maak daar duidelijke afspraken over zodat hij weet waar hij aan toe is. Dus wanneer/hoelang etc. Daarnaast kan uitleggen waarom iets niet mag/kan ook helpen (kan heel vermoeiend zijn wel haha). Ook vinden kinderen het (in mijn ervaring) erg fijn om keuzes en invloed te hebben op dingen. Dus je kan hem keuzes aanbieden. Welke kleur beker? Wil je de blauwe of de groene? (houd de keuzes dan wel beperkt). En het belangrijkste is denk toch consequent blijven en dus dat je hem leert dat zeuren niet de manier is om dingen voor elkaar te krijgen.

Bijna weer naar school, even doorbijten.