Aanhankelijk aan oma

Bij je moeder kan je je sowieso het meest misdragen, want dat is je veilige haven. Ik denk dat je je geen zorgen hoeft te maken dat ze jou niet als mama ziet, kinderen van die leeftijd zeggen nu eenmaal van alles zonder filter en vanuit emoties. Dat dit niet leuk is en lastig om mee om te gaan kan ik goed begrijpen. Kun je hier met je partner over praten? Ten aanzien van het verwennen door opa en oma zou ik, als dit echt te veel is, het gesprek aan gaan over maat houden. Dit vooral als het met grote regelmaat zo is. Jij bent tenslotte de ouder, dus jij geeft de grenzen aan. Hoe is je eigen band met je schoonouders, kun je het hier met hun ook over hebben?

Eens met mmhb. Het lijkt me heeeeel moeilijk als je je zo afgewezen voelt en ik zou daar zelf denk ik niet zo goed raad mee weten. Dus ik zeg meer tegen mezelf dan tegen jou, kleine kinderen bedoelen dit echt niet persoonlijk... en grote liefde voor meerdere personen kan gewoon naast elkaar bestaan ❤️ Als je vindt dat opa en oma teveel en te vaak verwennen, lijkt het me wel goed daarover het gesprek aan te gaan. Gezonde grenzen zijn goed voor een kind denk ik Sterkte!

Hier ben ik het mee eens. Het is juist een goed signaal denk ik dat ze bij jou ook een iets ruwere kant van haarzelf kan laten zien (iets pittiger, en ook het verdriet durft te uiten). Dat lijkt me juist een teken van goed gehecht. Zelf riep ik als kind altijd dat als ik 10 was, ik bij mijn lievelingstante ging wonen. En dat ik niet kon kiezen qua wie het liefste was tussen mijn moeder en mijn lievelingsjuf op school. Uiteindelijk ben ik gewoon thuis blijven wonen tot mijn 18e hoor ;).