Ander kindje krabt mijn zoon (en andere) op opvang

Het is eigenlijk heel normaal gedrag op deze leeftijd. Leuk is anders, inderdaad nu wordt het opvoeden en het kindje aanleren dat het niet moet krabben maar aaien. Onze dochter heeft dit ook een tijdje gehad, maar dan bij ons. Nu doet ze het niet meer. Maar we hebben op mijn werk een peuter gehad die dit deed en de pedagoog gaf ook aan dat het heel normaal gedrag was omdat kinderen zich verbaal nog niet goed kunnen uiten en dit dus fysiek doen.

Het is helaas normaal gedrag, ik denk dat de gastouder het al goed doet (maar handschoenen aan zou ik niet doen of anders in overleg met de ouders van het kindje maar dat even ter zijde). Fijn dat iedereen het vervelend vindt in ieder geval! Ik snap dat je het niet leuk vindt maar het gaat echt weer over. Denk dat er weinig meer dat je kunt doen! Snap je gevoel wel goed (en heel vervelend dat het in het gezicht is)!

Bedankt! Ja, de handschoenen is in overleg met ouders dan hoor. Het kindje weet goed wat aaien is, want ze laat zien dat ze dat kan. Het lijkt echt gericht te zijn, dat krabben. Er is geen situatie van spel of frustratie oid dat ze zich in zo’n situatie niet lijkt te kunnen uiten. Ook als mijn zoon binnen komt, loopt ze op hem af, zwaait en begint dan te krabben. De gastouder heeft zelf 4 kids en is al jaren gastouder, maar (her)kent dit gedrag niet. Ook haar ouders vinden het wat zorgwekkend. Maar als het dus wel vaker voorkomt….? Meer dan erbovenop zitten kan de gastouder dan niet doen inderdaad. Dank!

Knap hoe jullie (gastouder en beide ouders er mee omgaan)! Ja krabben slaan duwen is wel normaal!

Ik realiseer me ook wel dat zij pas 18 mnd is en ze het niet kwaad bedoelt. Als het mijn kind was geweest, zou ik ook niet zo goed weten hoe het aan te pakken, behalve liefdevol, rustig en toch streng te blijven. Het meisje heeft ook een periode gebeten, echt heel erg. De moeder vertelde mij dat ze een keer heeft terug gebeten, omdat het echt extreem werd. Leek mij ook niet echt de goede oplossing (als in: het goede voorbeeld geven), maar het was daarna wel klaar. Vervelende is wel dat dat meisje er 3 dagen is (onze zoon 2 dagen) en als alle 4 de kindjes er zijn, kunnen ze gewoon niet de deur uit met de bakfiets. Ze pakt direct degene die naast haar zit. De oudere kindjes willen hierdoor ook niet meer met haar spelen of naast haar zitten. Er is wel een grote tuin, dus de kids komen wel buiten, maar het bederft wel een beetje ieders plezier. Het duurt nu zo’n maand of 2-3 inmiddels.

Misschien persoonlijk hoor, of je dit in deze mate normaal vind. Tuurlijk doen kindjes dit wel eens, en duwen etc maar hoe je het vertelt is dit wel echt heel extreem hoor. Niet normaal in mijn ogen. Ik zou zeker eens vragen aan de gast ouder of hij/zij eens met moeder wil praten.

Of met vader praten uiteraard!

De ouders zijn heel betrokken en ik spreek ze ook dagelijks, want we wonen bij elkaar om de hoek. Hele aardige mensen, denken ook goed mee. Het meisje doet het ook buiten de situatie bij de gastouder om, in de speeltuin met andere kindjes bijvoorbeeld.

Kunnen die ouders haar nagels niet korter vijlen? Waardoor het misschien al wat meer bemoeilijkt word? Als ze goed kort zijn dan zal het lastiger zijn direct een kras te veroorzaken als ze uithaalt?

Doen ze al zegt ze.

Als je goed contact hebt met de moeder en je denkt dat ze open staat voor advies; een pedagoog kan helpen.

Een pedagoog zal zeggen dat dit heel normaal gedrag is ;)

Een enkele keer is dit gedrag prima te bestempelen als normaal...maar structureel, meermaals per dag en dus heel onberekenbaar valt wel een beetje buiten "normaal" en is wel afwijkend te noemen hoor. Dat wil verder niet zeggen dat je er veel mee kan, maar het is wel opvallend gedrag! Helaas kan je er niet perse iets mee dus....ik werk zelf in de kinderopvang, en je maakt dus idd weleens zulke kinderen mee. Soms steekt er meer achter, soms is het een extreme fase, soms gaat het over, maar soms ook niet of veranderd het gedrag in ander "extreme" uitingen (dan zit er wel eigenlijk altijd meer achter, maar dan praat je over maanden dat dit aanhoudt. Een fase duurt over het algemeen niet langer dan maximaal 6 maanden maar vaak korter). Voor nu is het helaas doorbijten en hopen dat het snel mindert/stopt. Ik denk als ik het lees dat de gastouder voldoende haar best doet, ouders zijn op de hoogte en dan is het kijken hoe het verloop is. Duurt dit tè lang dan mag er wel een serieus gesprek plaatsvinden, observaties worden gedaan en eventueel hulp worden ingeroepen.

Ik werk zelf ook in de kinderopvang, hadden een jongetje die dit deed, pedagoog erop en die zei dat het heel normaal gedrag was :)

Ligt eraan, je kan natuurlijk niet elke situatie met elkaar vergelijken. Ik heb ook genoeg anders gezien namelijk, waar wel degelijk werd geconstateerd dat het gedrag niet normaal was en er uiteindelijk veel achter zat.

Ik zou bijna zeggen doe plakbandjes over de vingers om de cirkel te verbreken. Als het even niet meer werkt stopt het misschien. Wat een lastig iets is dit soort gedrag toch.

Tuurlijk, dat kan altijd. Maar ik zou er niet meteen een pedagoog op zetten.

Dat zeg ik ook nergens?

Dank je wel!

Ik ben het hier niet helemaal mee eens. Ik ben opgeleid als oa orthopedagoog en vind dit gedrag in bepaalde mate normaal; als uiting van frustratie, iets niet goed snappen, maar dit nog niet op een andere manier kunnen uiten. Maar ik lees hier veelal dat het niet te corrigeren lijkt en vooral ook heel onvoorspelbaar lijkt te zijn. Dus niet uit frustratie, maar ook veel ogenschijnlijk ‘zomaar’. Dat is het natuurlijk nooit, maar er lijkt niet per se sprake van gedrag ten gevolge van onvoldoende verbaal kunnen uiten. Ik zou daarom wel graag willen observeren om te bekijken of er iets anders achter kan zitten. Zeker omdat andere kindjes echt lijken te worden belemmerd; zowel in veilig gevoel (want volledig onverwachts en onverklaarbaar) als qua beperking in het maken van uitstapjes. Ik zou een orthopedagoog daarom geen slecht idee vinden.