Bang voor autisme

Ohja hij is best snel geïrriteerd of chagrijnig. Dit uit zich in jengelen of miepen. En soms ook echt huilen. Kan zijn omdat hij zich niet goed kan uitdrukken natuurlijk.

Als je oogcontact met hem maakt, kijkt hij je ook aan of liever niet? Hoe reageert hij als een dag anders verloopt dan normaal?

Ik dacht dit ook in begin omdat mijn dochtertje ook nooit tot nauwelijks reageert op haar naam. Verder maakt ze wel veel oogcontact en kan ze je lang blijven aankijken in de ogen. Speelt de hele dag door.

Mijn zoon is van dec 2019. Zegt ook nog heel weinig woorden, doet wel zn best om iets te vertellen maar daar snap ik meestal niks van! Op zn naam reageert hij ook vaak niet, is hartstikke eigenwijs. Hij is niet verlegen (maar uit ervaring met neefjee/nichtjes verschilt dat per kind) Mijn zoontje gedraagt zich met momenten ook als clowntje. Stopt nog altijd vanalles in zn mond, gooit ook als t kan alles fijn op de grond! Knuffelen doet hij alleen als hij moe is. Ook word hij boos/huilerig als hij iets wil en het lukt hem niet... Ik zie wel bij mijn zoontje dat hij zich ontwikkelt (ene moment gaat dat sneller dan t andere moment) De wereld is zoooo ontzettend groot voor zo'n kleintje en wij als ouders verwachten soms heel veel van de kleine.. ik denk altijd maar zo: alles is een fase 🤭... Maar ieder kind ontwikkelt zich op zn eigen manier en t beste wat je kunt doen is zoeken naar de manier hoe jij je kindje kan helpen met die ontwikkeling. De ene dag lukt dat goed en de andere dag is het enorm frustrerend omdat je hem 7 x moet roepen ipv 1 x... Ik herken mijn zoontje in veel dingen uit jouw verhaal!

Wel of geen oogcontact maken is voor iedereen verschillend. Ik had als kind weinig problemen met oogcontact, maar heb alsnog autisme. Er zit veel meer nuance in al die kenmerken. Het is dan ook met reden een spectrum natuurlijk. Ik zou me persoonlijk nog niet teveel zorgen maken omdat peuters op zoveel verschillende manieren ontwikkelen, maar jij bent zijn moeder. Als je toch voelt dat er iets scheelt, kan je altijd eens naar de dokter gaan bijvoorbeeld om je zorgen te uiten. Dat kan geen kwaad.

Daar heb je zeker gelijk in! Toch bij mijn Master geven ze aan dat dit wel (in extreme vorm) een kenmerk kan zijn bij echt hele jonge kinderen. Maar onder de 4 jaar is het alsnog moeilijk om te zeggen dat het autisme is, zoals je zelf a zegt door de verschillende manieren van ontwikkelen!

Autisme kan pas vastgesteld worden vanaf 5 jaar volgens sommigen, vanaf 8 jaar volgens anderen. Dit omdat vele kenmerken van autisme op jongere leeftijd horen bij de ontwikkeling en op jongere leeftijd dus volkomen normaal zijn. Wat jij beschrijft lijkt me normaal gedrag voor zijn leeftijd. Ik zou me dus geen zorgen maken. Heb je toch meer geruststelling nodig, kaart het dan eens aan bij cb of huisarts.

Ieder kindje ontwikkeld zich op zijn of haar eigen manier. En autisme is niet het einde van de wereld mocht je kind dit hebben. Mijn nichtje van 14 jaar heeft dit en ze is geweldig, lief, oprecht, betrouwbaar en zoveel meer dan het labeltje. Is haar weg makkelijk, nee met vallen en opstaan maar mijn hoogbegaafd neefje van 13 heeft het net zo min makkelijk. Als ouders bewandel je samen de weg met je kind en probeer je te helpen waar kan maar het is de ontdekkingsreis van je kind zelf en die bepaalt dan ook het tempo. Komt goed mama, ik snap je ongerustheid wel maar die verandert niets aan het tempo of uitkomst. Vertrouw op de toekomst en dat je het goed doet!

Klopt, maar ik zou maar willen vermijden dat iemand zich gaat ‘vastklampen’ aan het feit dat zoon of dochter ‘gelukkig wel oogcontact maakt’. Ik heb het al zien gebeuren, en dan alsnog mega verbazing omdat het desbetreffende kind toch ASS bleek te hebben. Het is dus eerder uit een vorm van voorzichtigheid dat ik het aangeef!

Autisme is iets waar je niet bang voor hoeft te zijn.Onze meid van 17 heeft ASS,angststoornissen en is sociaal-emotioneel rond de 11 jaar.Bij haar ging het pas kenmerken vanaf een jaar of 9.... En pas rond haar 13de de officiele diagnose.Ik zou me niet druk maken hoor...ieder kind ontwikkeld in een eigen tempo!

Heel herkenbaar!!! Eigenlijk alles wat je typt. Maar niets aan de hand met ons zoontje. Zo ver ik weet 😅 Naar mijn idee is dit echt gedrag wat hoort bij een dreumes. Met 2 jaar is ons zoontje naar de peuterspeelzaal gegaan. Hij groeit nu onwijs hard in zijn ontwikkeling!! En voordat hij gaat slapen heeft hij nu altijd eem goed gesprek met zijn knuffelkonijn over wat hij die dag heeft gedaan. Als wij dat vragen dan vertelt hij alleen wat hij gegeten heeft 😅

Ik herken heel veel dingen uit jouw verhaal (zoontje 21 maanden). Speelt het liefst met bakjes, lepeltjes en dingen in en uit doen, open en dicht. Speelt niet graag en lang alleen, reageert soms niet als we hem roepen, knuffelt soms wel en soms niet (maar vooral niet op commando). Hij praat alleen wel erg goed. Ik heb eigenlijk nog nooit gedacht dat er iets "mis" met hem zou zijn, gewoon dreumes gedrag.. en ieder kind is anders, de een speelt graag alleen de ander verveelt zich snel of wil aandacht. Is er een specifieke reden waarom je denkt aan autisme?

Hoi, ik herken ook alles wat je schrijft. Zoontje is 17.5e maand. Ik ben ook wel aardig 'gefocust' op autisme omdat mijn broer het heeft. Ik vond het voor nu eigenlijk wel een goed teken dat mijn zoontje vaak reageert op zijn naam en ook veel contact zoekt met andere mensen en andere kinderen. Ook al vindt hij het vaak spannend bij onbekenden. Dat je kindje niet lang speelt is volgens mij geen teken van autisme.of wel? Want dat is volgens mij normaal voor de leeftijd, ze kunnen zich nog niet zo lang ergens op focussen. Eigenlijk bij alle dingen die je noemt die ik zelf ook bij mijn zoontje zie dacht ik dat het normaal gedrag was voor de leeftijd. Ik snap wel heel goed dat je het wil uitsluiten. Door mijn ervaring met autisme in een gezin weet ik hoe het kan zijn, mijn broer heeft een extreme vorm en dit heeft altijd veel impact gehad.

Klinkt eerder neigend naar adhd spreek uit ervaring kheb 5 kibdjes waaronder 3 net als ik adhd. Maargoed kan zo op afstand niet dat zeggen natuurlijk maar t klinkt mij erg bekend hihi

Je hoeft voor autisme echt niet bang te zijn. Er heerst zo een stereotype dat er dan iets mis met je is. Je bent gewoon een mens en met autisme heb je soms een andere aanpak nodig. Is niet het einde van de wereld. Klinkt verder als een normaal kind die lekker aan het ontdekken is in zijn eigen bubbeltje. Probeer er geen label aan te plakken en al helemaal niet te denken dat er iets mis is. Hij doet niks geks.

Zie nou dat het van vorig jaar al is. Inmiddels meer bekend TS?

Ik herken heel veel van het gedrag van mijn dochter van 18 maanden maar het Is nog nooit in mij opgekomen dat ze eventueel autistisch zou kunnen zijn.. volgens mij beschrijf je niet echt iets heel geks.

Fijn dat er toch hier nog word gereageerd ik heb 5 kindjes 3 met adhd 1 uk van 16 maanden nu en een baby van 5 maanden. Ik denk dat me zoontje van 16 maanden ook autisme heeft voorbeelden. Hij wil alleen maar draaien met speelgoed bij een auto wil hij dus alleen met de wielen spelen gaat kei en keihard huilen als de stofzuiger uitgaat reageert niet op het roepen van ze naam maar wel op de tv als die heel zacht aanstaat. Praat niet zegt alleen mama maar niet als ik t vraag verder schud hij nee nee en vanaf 6 maanden oefenen we dag dag en nu met 16 maanden doet hij dit eindelijk lopen kan die nog niet. Uhm als me partner thuis komt van werk reageert hij daar niet op en wil geen oogcontact maken. Brabbelt niet maar gromt en kreunt meer t zijn wel geluiden maar geen gebrabbel. We hebben 26 okt een afspraak op de kinderpoli. Vind het allemaal erg spannend van wat er op ons hem en ons af gaat komen allemaal. Ook reageert hij nul als bijv oma op visite kokt en hem roept heel soms is er oogcontact en dan is het egt tik tik dus hij kijkt je aan en gelijk weg. Verder is het een heel lief en knap mannetje 🥰

En dan reageert en weer niemand.

Het is een topic van vorig jaar. Misschien kan je beter je eigen topic openen voor reacties.