Begeleiden bij puzzelen 🤯

Mijn zoon van bijna 3,5 kan dit Ook echt nog niet goed hoor. Alleen met hulp. Dus ik denk dat het per kind verschillend is.

Om het leuk te houden liggen er alleen puzzels die ze in principe (bijna) zelf kan. Als ze hulpt vraagt, is die concentratie er maar kort. Ze doen het toch op de eigen manier. Probeer eens te complimenteren op de inzet en niet het resultaat. Laat even los hoeveel stukjes de puzzel heeft, de print maakt namelijk heel veel uit. Mijn dochter kan puzzels van 60 met veel contrast, maar puzzels van 12 met moeilijkere prints opgeven. Het belangrijkste is dat het leuk blijft :)

Moet hij dit kunnen dan? Waarom wordt je witheet? Als hij niet van puzzelen houd of er niet goed in is, kan hij misschien ook wat anders doen? Het moet voor hem (en jou) wel leuk blijven natuurlijk 😁 Mijn oudste had ook een hekel aan puzzelen, was er ook niet goed in. Helemaal prima, dan ging hij lekker wat anders doen waar hij wel blij van wordt. Hij ontwikkeld zich verder prima, dus daar hoefden wij het niet voor te doen.

Helpt het misschien om niet te puzzelen zoals jij dat zou doen, maar meer kijken naar wat je zoontje al snapt? Als voorbeeld, wij hebben een puzzel van Winnie de Poeh. Mijn dochter heeft een eigen routine ontwikkeld. Eerst de oranje tijger, dan de gele beer, de grijze ezel, roze varken, kangoeroe, vlinders en bomen en dan als laatste, het water. Dat sturen wat je noemt, is heel slim, hij leert daar alleen maar van, wat hoort bij wat, etc. Sure, het geeft vooral in het begin frustraties wanneer je overduidelijk ziet dat het stukje niet past, en het duurt een paar weken voor je wellicht vooruitgang ziet, maar als voordeel heb je, dat hij niet snel uitgekeken is op de puzzel. Ik kan zowat elke week wel een nieuwe puzzel halen omdat m'n dochter uitgekeken raakt op haar puzzels. We zitten nu op +/- 60 stukjes dat ze zelfstandig kan maken. (Als ik langsloopt en mee kijk, probeert ze nog steeds wel eens een hoekje in het midden te duwen, dat blijft denk ik nog wel een tijdje 😂)

Jeetje.. je kind is 3. Waarom witheet worden van woede als een puzzel niet lukt? Vind dat echt heel vreemd. Blijkbaar is dit niet zijn ding en leert hij in zijn eigen tempo... dat er.misschien 2+ of 3+ op de doos staat betekent niet dat hij dit ook moet kunnen.

Ik zou de moeilijke puzzels met de mooie print nog even opbergen en eerst puzzels aanbieden die wel kan of bijna kan. Misschien van die houten puzzels waar de vorm in de okaat gefreesd is? Waarom is dit voor jou zo'n trigger? Moet hij kunnen puzzelen? Er zijn vast andere dingen die hij goed kan en leuk vind.

Waarom moet je kind perse puzzelen??? Ik zou zeggen laat m met rust 🤣🤣 misschien is t niet z'n talent of interesse, lekker belangrijk. Onze zoon houdt niet van tekenen en zijn kleurplaten zien er ook niet uit. Wat maakt dat nou uit 😃😃

De puzzels lagen al enkele maanden in de kast, pas nu hij interesse toont komen die eruit. Hij vindt het ook best wel leuk, is zo fier als een gieter als die af is. Maar als die voor de 4de keer een hoekje in het midden van de prent propt of echt gewoon aan het gokken is, ben ik vanbuiten dan wel kalm "probeer eerst een ander stukje schat" maar vanbinnen..... "MAN BEN JE BLIND??! DIE TEEN HOORT ECHT NIET OP DIE DINO ZIJN HOOFD!" (Pls neem het ook allemaal niet te serieus)

Waarom wit heet? Puzzels de kast in en over 6 mmd weer proberen

3,5 en hij heeft er een pesthekel aan. De grap is wel dat hij het bij oma wel doet (niet met plezier of zonder moeite, maar enorm beter dan thuis). Het is bij hem ook voor een heel groot deel niet willen doen en daardoor “lukt” het hem niet (laatst een halfuur strijdt om 3 stukjes leggen, want hij wist maar niet waar die moesten en wilde het niet proberen. En toen werd hij boos en had ze binnen enkele seconden alle 3 goed gelegd zonder hulp met als opmerking “en nu is het klaar. Weg ermee” dus sindsdien laat ik het los) Elk kind heeft zijn eigen interesses en vaardigheden en kijk vooral niet naar wat op de doos als leeftijd staat. Dat is een indicatie, maar geen harde lijn. Die van mij doet het vaak pas als hij er “te oud” voor is. Als het hem teveel moeite kost haakt hij gewoon af. Of hij kan het en doet het of hij wil er echt niet aan. Ik ken een even oud kind wat puzzels maakt van 100 stukjes zonder moeite. Tsja ik kan gaan vergelijken, maar wat schiet ik of mijn kind daarmee op? Leg die puzzels even aan de kant en focus op wat je kind wel leuk vindt.

Ik puzzel echt nooit met mijn zoon van net 3 🫢 Hij bouwt wel heel graag. Met connetix. En nu met Gravitrax begint hij ook een beetje een knikkerbaan te bouwen. Dat vind ik ook een soort van puzzelen. Maar dat interesseert hem veel meer dan een plaatje maken met stukjes.

Haha ja dit snap ik wel hoor. Dit heb ik ook wel als ik sporadisch wel een keertje een puzzel uit de kast trek.

? Waarom word je witheet van woede? 😆😆😆😆 Mijn 2r kind had en heeft een hekel aan puzzelen. Geen idee of hij dit met 3j al kon hij deed het gewoon niet . Derde kind is nu bijna 2 en legt al 16 stukjes weg ja, kijkt inderdaad naar plaatjes. Elk kind is anders hoor. Volg de interesses van je kind. Als het tot zulke enorme frustraties bij jou leidt zou ik wat anders gaan doen met z'n 2 waarvan je wel gelukkig wordt.

Haha ja ik heb ook wel eens die gedachten gehad, maar toen bedacht ik me dat de manier waarop wij puzzelen (randjes, vorm, etc) misschien gewoon nog niet matcht met haar manier. Dus probeer het een beetje los te laten, is toch leuk dat hij er een beetje interesse voor toont en dat hij het probeert? Als hij wil gaan puzzelen kan je hem misschien een beetje in zijn focus helpen, en dan zeggen dat jij even iets anders gaat doen en als hij jouw hulp nodig heeft, dat hij het kan vragen? En dan kun je alsnog je tips en aanmoediging en complimentjes geven (waar zitten je tenen? dit poppetje mist nog een voet, zie jij ergens de voeten liggen?).

Hihi, ja dat is wel herkenbaar:). Als je nu begint met het puzzelstukje zo te draaien dat nijntje der oren boven zitten en der voeten beneden.. Ik denk dat je openingspost eat heftiger overkwam dan je bedoeld had :)

Hahaha, ik herken de frustratie. “Waarom?! Waarom zie je dat niet?! Ben je mijn zoon?! (Ik ben heel goed in puzzelen en vind het ook heel leuk 😅) Dus oefening voor mij. Loslaten, geduld en alleen met woorden instructies geven en soms wijzen in welk hoekje. Uiteindelijk moet hij de puzzel maken op wat hij zelf ziet en niet op wat ik hem vertel. 😉 Maar nu 1,5 jaar later is hij 5 en wat ben ik trots wanneer hij zelf een puzzel pakt en helemaal zelf legt, of me om hulp vraagt. En dat ik dan alleen hoef te zeggen: “begin eens met al het rode” en “zoek nu de stukjes met waar de mond op staat”. Komt vast goed! 😉

En een keer de puzzelstukjes gebruiken voor een hele andere 'oefening', zoals sorteren op kleur, vorm of inhoud (bv zoek alle stukjes met tenen!)? Dan kun je gericht daar samen naar kijken en leert hij het gaandeweg misschien beter herkennen? Zodat je tijdens puzzelen kunt refereren naar de geoefende kleur, vorm etc? En ook samen trots zijn op de puzzels die niet lukken/niet af zijn! (Goed bedoeld maar zelf geen ervaring met de leeftijd, sorry als het niet passend is!)

https://www.instagram.com/reel/C3hLA4ZsGbh/?igsh=Nm0xODVpZmR6OHNh 🙈😂

Hahaha wel een beetje herkenbaar hoor 🤭 Wij beginnen met: zoek de hoekjes, zoek de kantjes, eerst de rand maken, dan de binnenstukjes. Onze dochter van bijna 3,5 kan intussen wel goed puzzelen (50 stukjes), maar ook veel bij geholpen, samen doen, herhalen etc. Ze vindt het nu heel leuk, en puzzelt nog even zelf op haar kamer voor bedtijd.

Mijn zoontje (2,5) is juist idioot goed in puzzelen, doet 60 stukjes zonder hulp. Maar die volgt wel een heel andere logica dan jij noemt met hoekjes en randjes, en met ‘waar horen de voeten’. Hij kijkt namelijk naar waar hij dezelfde kleur ziet, of bijvoorbeeld ogen die ‘kapot’ zijn zoals hij het noemt, en die gaat hij dan ‘maken’. Probeer hem eens niet jouw logica op te dringen, maar een andere aanpak te laten kiezen. Problem solving skills ontwikkelen… En als hij het niet leuk vindt - lekker wat anders laten doen. Iedereen is goed in andere dingen!