Belonen of straffen

Ik doe ze allebij als ze iets goeds doen dan beloon ik ze en als ze iets fouts doen dan zeg ik het ook.

Goed gedrag belonen en verkeerd gedrag uitleggen waarom niet werkt hier het beste.

Goed gedrag belonen werkt beter. Maar wij doen beide hoor. Als mn zoontje zn broertje pijn doet, ga ik echt niet dat negeren en hem de rest van de dag complimenten geven dat hij hem niet pijn deed. Wat voor signaal geef ik zn broertje dan? Nee dan is het even op de gang (5 seconde met deur open is al voldoende).

Ik zou proberen allebei niet teveel te doen ;-) Je kan dan een angst creëeren of dat ze het gedrag vermijden om de straf, maar niet omdat ze het nu zo goed hebben begrepen. Met belonen kunnen ze het gedrag gaan laten zien óm de beloning maar kan het gedrag weer wegvallen als de beloning stopt. Kortom; met straffen en belonen voed je nogal met een 'extern' geweten op. Betekent niet dat er geen grenzen mogen zijn; je kunt logische consequenties aan gedrag verbinden; bijv. Als je je schoenen niet aan wilt doen, kun je niet mee naar buiten. Wil je x of y aan. Of; als je in de supermarkt gaat gillen, kun je daar niet blijven en neem ik je mee naar buiten. Dat is wat anders dan; als je je misdraagt mag je een week niet op de tablet (heeft er niks mee te maken ;-)) Denk ook belangrijk om goed uit te leggen aan je kind waarom iets niet mag/kan; bijv. Kijk; x heeft nu pijn. Of; je hebt ... kapot gemaakt, nu is x verdrietig. We gaan samen sorry zeggen. Zo train je het interne geweten (stemmetje van goed en fout) van je kind. Mijn ervaring is dat straffen en belonen vaak snel werkt; want ja; straf of beloning, maar dat je op de lange termijn de verbinding met je kind kwijt raakt en het kind er niet zoveel van geleerd heeft. Met de andere manier voed je wat meer op 'op de lange termijn', maar beklijft het beter en krijg je een kind wat zich beter kan verplaatsen in een ander. Hoop dat je er iets mee kunt. Overigens is het niet zo dat ik zelf nooit straf of beloon, maar ik houd dit wel in m'n achterhoofd ;-)

Goed gedrag belonen, probeer het positief te houden. Bij verkeerd gedrag wel consequent blijven. Wij doen niet aan eindeloze betogen waarom iets niet mag maar leggen het kort even uit

Ja wat is straffen? Duidelijk aangeven dat je bepaald gedrag niet accepteert, en eventueel iets stop zetten of weg zetten, vind ik soms dat het moet. Wel met een waarschuwing en dus de kans gehad. Straffen als in strafbankje of dingen ontzeggen. Nope.. Verder inzet belonen en verantwoordelijkheid geven. Gooi je je beker om? Ruim het zelf maar op. Lukt iets niet maar heeft je kindje enorm zn best gedaan om iets zelf voor elkaar te krijgen, compliment. Ja ook als ie met de boel gooit vanuit frustratie. 'wat goed dat je bleef proberen, stom he dat het niet lukt, gooien mag niet, zal ik je helpen'. Reageer je alleen op het gooien met een straf, sla je de plank mis. Soms moet je even een paar stappen terug om je kind echt te begrijpen. Je kan dus in 1 zin streng zijn en belonen.

Ik probeer zo veel mogelijk met consequenties te werken maar de scheiding tussen consequentie of straf is ooit dun. Bijv: geen schoenen aan is niet naar buiten vind ik een logische consequentie. Maar toen mijn zoon me gisteren op mijn hoofd begon te slaan tijdens het knippen van zijn teennagels en ik hem op de commode zette om verder te gaan (hij vindt dat verschrikkelijk nu hij een grote jongens kamer heeft), was dat dan consequentie of straf? Ik denk straf want de echte consequentie was geweest dat zijn nagels niet geknipt waren (of was dat beloning geweest? Jij slaat dus je nagels hoeven niet verder geknipt? Hij deed het om het slaan en niet omdat hij het knippen niet leuk vond) en uiteindelijk kapotte sokken. Maar joh, moet ik dat dan maar laten gebeuren? Mij op mijn hoofd slaan betekent over een maand kapotte sokken? Nee dat lijkt me niet in verhouding. Dus hier gebruiken we beide. Als hij zich niet gedraagt komt er ofwel een consequentie, ofwel een straf als de consequentie niet in verhouding zou staan tot het gedrag. Waarbij straf of consequentie nogal veel op elkaar kunnen lijken soms. Goed gedrag vergeet ik vaak te belonen moet ik eerlijk zeggen 🫣 ik probeer het wel te benoemen dat ik het zie en uit te leggen dat het fijn is want… Maar echt belonen doe ik niet vaak. We hebben het gewoon allemaal fijner als hij geen stennis schopt haha, daar plukt hij zelf ook de vruchten van 😅

Beide eigenlijk niet denk ik. Wij proberen sowieso niet te straffen, daar geloof ik niet zo in. Betekent natuurlijk niet dat er geen grenzen zijn, die zijn er zeker en daar hoort ook een consequentie bij. Maar dat is altijd een logisch gevolg van het gedrag, zodat de link duidelijk blijft. Dus met iets gooien is niet op de gang moeten, maar is datgene even wegleggen met de uitleg dat we er niet mee gooien en als dat wel gebeurt we er dus nu even niet mee kunnen spelen (op rustige toon zonder stemverheffing of boos zijn oid). Meestal komt bepaald gedrag ook vanuit een bepaalde oorzaak. Gaan ze slaan of schreeuwen, natuurlijk wil je dat niet. Maar vaak willen ze dat zelf ook niet. Eigenlijk zit er altijd een gevoel of emotie achter, ze worden niet gezien, zijn overprikkeld, verdrietig om iets etc. Wanneer je dat op dat moment kan achterhalen, kun je ze daarmee helpen. Zo leren ze hoe ze daar ook mee om kunnen gaan en voelen ze zich gezien. Natuurlijk hoef je het gedrag daarbij niet goed te keuren. Maar als je eerst het gevoel erkent, komt dan vrij snel rust en daarna kun je altijd hebben over hoe je het liever ziet. Goed gedrag echt belonen doen we ook niet echt. Of nouja, we zeggen wel iets van "Wat fijn dat je helpt met tafel dekken, zo kunnen we sneller aan tafel." bijvoorbeeld. Maar nooit een als goed gedrag, dan filmpje, snoepje etc. Dan gaan ze het gedrag namelijk doen voor de beloning, niet omdat ze dat vanuit zichzelf willen. Mocht je deze visie interessant vinden, verbindend opvoeden op Instagram deelt er mooie dingen over. En kiind heeft er een ebook over: https://kiind.nl/product/ebook-opvoeden-zonder-straf-of-beloning/

Ik zie het zeggen van "wat goed dat je dit zo doet" als een beloning eigenlijk! Ik denk dat ze geen grotere beloning kunnen krijgen. Ik bedoel: een sticker, of een trotse mama. Echt het laatste is leuker! En qua straffen is het voor het grootste deel inderdaad consequenties eraan verbinden, maar dat vind ik dus al wel straffen. Zoals met de schoenen en het anders niet naar buiten gaan. Eigenlijk straf je je kindje als die geen schoenen aan wil. Je zou ook je kindje kunnen laten gaan en zelf ervaren dat het slimmer was om schoenen aan te trekken. Loop dus nu al helemaal vast in de verschillen in definities 😂

En qua slaan. Ik merk dat daar wel een verschil in zit nu met 2 kinderen tov voorheen met 1. Voorheen met 1 was ik positief en deed ik wat je zegt. Benadrukken hoe het wel kan, kijken waar het gevoel vandaan komt. En dat was zeker effectief! Maar als een 3-jarig peuterpuberkind een 1 jarige dreumes slaat. Dan is het gewoon niet zo ethisch om degene die slaat de aandacht te geven en te "ontdekken wat er scheelt". Dan beloon je eigenlijk de bullebak. Dus nu toch even de gang op met deur open (zodat hij zich niet afgesloten voelt want dat is wel écht een extreme straf vind ik), zodat ik de jongste kan troosten. En dan met de oudste praten over waarom hij het deed enzo. En dan maken we het goed, en is het voorbij. Andersom vind ik dat lastiger, want een kind van 1.5 snapt dit soort straffen echt nog niet. Dus als iemand daar nog tips voor heeft? Niet dat ze elkaar vaak slaan trouwens ;). Maargoed, ze pakken speelgoed af, duwen af en toe wel eens. Het blijven broertjes.

Haha ja dat is ook wel iets qua belonen wat we zo min mogelijk proberen te doen xD En vooral zeggen dat we iets fijn vinden, niet om te zeggen dat het goed is. Maar ben daar nog wel zoekende in, want helemaal niks zeggen is ook zo kaal. Ik ben, net als veel volgens mij xD, nogal geneigd om voor iedere scheet 'goedzo!' te zeggen, dus dat ben ik mezelf wel echt af aan het leren. 😅 Mwah met straffen zit er voor mij wel echt een groot verschil tussen straf en consequentie. Voor straf zit er voor mij echt in dat je de verbinding met je kindje kwijt raakt, het stukje onvoorwaardelijkheid raak je dan kwijt. Overigens zou ik gerust mn kind zonder schoenen naar buiten laten als het om in de tuin spelen gaat xD Hier staat het verschil tussen straf en natuurlijke consequentie heel goed uitgelegd: https://www.hetbontehuis.nl/artikel/het-verschil-tussen-straffen-en-natuurlijke-consequenties

Ah ja. Dat probeer ik wel zoveel mogelijk te doen. Denk dat de enige uitzondering slaan is. Verder altijd natuurlijke consequentie, dat vind ik zelf ook het makkelijkste. Wij lezen bijvoorbeeld altijd 3 boekjes. Als mn zoontje teveel lastig doet tijdens het avondritueel, hebben we tijd voor 2. Maargoed, het voelt voor mij dan nog steeds als een 'straf' om er 2 te lezen. Lager dan 2 komen we nooit uit, dan past hij wel op dat het niet nog minder wordt :)

Ah nice! Mooie ook met die boekjes. Ik denk dat het soms ook maar net zit in de uitleg. "Je bent zo vervelend vanavond, daarom doen we een boekje minder." Is echt een straf. Terwijl "Oh, we hebben wat langer gedaan over pyjama/tandenpoetsen etc. Nu hebben we nog maar tijd voor 2 boekjes." is echt een super mooie logische consequentie. En is idd voor jezelf ook het makkelijkst. Hoewel veel van ons zelf denk ik wel opgevoed zijn met op de gang etc. want dat was toen normaal. En dan is het best lastig om het op een andere manier aan te pakken dan wat je 'default' is.

Hier een ondeugend peutermeisje die echt wel eens 1 of 2 minuten op de gang belandt 'om even rustig te worden' als ze keihard kabouter Plop blijft zingen, blijft gooien met haar speelgoed of als ze de kat aan z'n staart trekt. Ze gaat nagenoeg nooit overstuur de gang op en komt eigenlijk altijd rustig weer terug. Nu helpt de vraag "wil je even rustig worden op de gang" al voldoende vaak. Belonen zit 'm wel eens in kleine dingen zoals "je pyjama aan doen en tandenpoetsen ging zo goed, we lezen een extra verhaaltje" Ik probeer altijd het gewenste gedrag te benoemen en zo weinig mogelijk te zeggen wat ze 'niet' mag. En probeer het ook te voorkomen. Want dit laat ze meer zien als ze overprikkeld is, ze zich verveelt of als ze moe is/trek heeft. Maar hee, lukt niet altijd met nog een baby van 8 weken en shitty weer zoals dit.

Een kind mag best weten en ervaren wanneer hij/zij iets niet goed doet. Ervaren als in, even een time out op de trap bijvoorbeeld. Ik vind het wel belangrijk om daarna uit te leggen waarom zijn/haar gedrag niet goed was. Maar als een kind netjes zijn eten op heeft gegeten of een kind heeft goed geholpen of gewacht, dan mag dat ook benadrukt worden en een compliment gegeven worden.

Wel eens van time in en co regulatie gehoord? Moeite waard om in te inversteren en toe te passen.

Ik zou niet direct ongewenst gedrag straffen. Je zoontje is pas 2 jaar en moet de regels nog leren wat gewenst en ongewenst gedrag is. Nu heb ik pas net een baby van 11 weken dus hier kan ik nog weinig aan belonen of straffen doen. Maar in de jaren dat ik als nanny werkte herhaalde ik vaak wat ik niet fijn vond. Bijvoorbeeld in dit huis slaan we elkaar niet. Ipv jij mag niet slaan. Op deze manier voelt het kind zich niet direct gestraft maar leert het wel dat slaan niet iets is wat hoort. Positief gedrag bekrachtigen kan geen kwaad, en negatief gedrag zou ik, naast benoemen wat niet gedaan wordt, negeren. Negatieve aandacht is namelijk ook aandacht en je wilt liever niet dat deze vorm van aandacht gevraagd wordt.