Bij ons in bed slapen / naar peuterbed drama

Misschien eerst slaapjes overdag proberen in zijn eigen kamer, mocht hij die nog doen. Ervoor zorgen dat zijn kamer en zijn bed een veilig gevoel geeft. Samen in zijn bed een boekje lezen, spelen met zijn knuffels etc. Eventueel tijdelijk een matras naast zijn bed leggen s nachts. Dat één van jullie bij hem blijft met in slaap vallen en daarna weer weg gaat. Mocht hij s nachts wakker worden en in paniek raken dan kan je weer bij hem zijn zolang hij het nodig heeft. Ik denk dat hij vooral weer even het gevoel van veiligheid en geborgenheid mist in zijn eigen bed. En zo kan je hem dat gevoel misschien weer terug geven. Waarschijnlijk is het even investeren, maar dan zal hij uiteindelijk steeds zelfstandiger worden in zijn bedje. Merk je dat het goed gaat kan je na een tijdje proberen om hem zelf in slaap te laten vallen.

Je zou ook zijn bed op jullie kamer kunnen zetten als daar plek voor is. Bij het inslapen zou een van jullie erbij kunnen liggen en later weggaan. Hij voelt zich dan nog veilig omdat het wel op jullie kamer is waar jullie ook zijn alleen went hij dan al aan zijn nieuwe bed. Als dit goed gaat kun je na een tijdje zijn bed in zijn kamer zetten.

In die fase hielp het bij mijn zoontje om te zeggen dat we later nog even terug kwamen om bij hem te kijken. Dat idee gaf hem denk ik een veilig gevoel

Bij onze zoon werkt het goed als ik hem vertel dat mama hem kan zien via de babyfoon en dat ik zo dus altijd bij hem ben. Het gebeurt bij ons nu nog regelmatig dat hij uit zijn bed wilt komen. Dan praat ik tegen hem via de babyfoon en zeg ik dat ik er ben en hem kan zien. Dan herhaalt hij altijd ja mama kan je zien of mama is er en gaat hij toch weer rustig liggen. Dit werkt ook ‘s nachts als hij soms ineens huilend wakker wordt. Dan is hij vaak gelijk gerustgesteld en gaat weer lekker liggen. Ik snap je wel, het voelt waarschijnlijk heel dubbel. Belangrijk is wel voor je peuter ook om dus samen afspraken te maken en die ook echt na te komen. Dus niet toegeven en hem weer bij jullie in bed laten slapen. Duidelijkheid is echt heel belangrijk. Misschien helpt het om overdag al een paar keer te zeggen dat hij vanavond in zijn mooie grote jongensbed gaat slapen. Zo kan je hem alvast een beetje erop voorbereiden. Dan kan je altijd ‘s avonds nog zeggen dat je samen met hem in zijn bed een boekje gaat lezen en dat hij daarna daar lekker gaat slapen. Je kan dan altijd nog afspreken dat papa of mama bij hem blijft tot hij slaapt door bijvoorbeeld een stoel bij zijn bed te zetten en daarop te zitten. Kans is er wel inderdaad dat dit je echt veel tijd en ook energie gaat kosten. Ik denk dat alles wat je ook gaat proberen de eerste tijd veel herhalen is en dat dit je gewoonweg veel tijd en aandacht kost. Dat is de afweging welke je zelf moet maken of je dat het waard vindt. Heel veel succes 🤍

Ons zoontje is jonger, maar toen hij net over ging naar zijn nieuwe grote bed (140x200) moesten we soms wel een uur met hem liggen. Inmiddels slaapt hij er al een tijdje in en liggen we er nog tussen de 10 en 30 minuten bij. Hij is niet de makkelijkste inslaper 😅. Anders kun je hem misschien eens vragen wat hij zelf nodig denkt te hebben zodat hij daar durft te slapen? Wij hebben voor ons zoontje twee roomsprays van de groene linde (slaapschaapje en kippendroom) dit zijn essentiële oliën die we in zijn kamertje spuiten als deel van zijn bedritueel. De ene helpt hem slapen, en de ander zorgt voor mooie dromen. Ik weet niet of het placebo is of niet, maar hij slaapt er heerlijk op haha.

Hier ook een lastige start gehad met de overgang naar het peuterbed. We hebben toen maar het ledikant terug gezet en hem de keuze gegeven. Uiteindelijk wilde hij in t peuterbed. Want hij was tenslotte een grote jongen en geen baby meer 😅 Ging een tijdje goed en toen we op vakantie waren geweest was alles weer overhoop en heeft hij maanden bij mijn man geslapen > en ik in de logeerkamer. Niet ideaal. Wat bij ons heeft geholpen, maar snap dat het geen optie is, is het patroon doorbreken. Wij waren paar nachten weg en mijn ouders waren er. Van "anderen" nemen ze soms meer aan dan van eigen ouders. Sinds we terug zijn heeft hij niet meer in het ouderlijk bed geslapen.