Bijna 4, op bed drama ('ik wil niet alleen')

Lastig! Wat is je verwachting van het bed moment? Als je kindje zegt dat hij niet alleen wil zijn, hor sta je er tegenover om daar dan gehoor aan te geven en bij hem te blijven? Of samen iets af te spreken zodat hij zich niet alleen voelt? Hij geeft iets aan en als jr daar dan over heen gaat en minder aandacht voor hebt wordt het misschien groter. Geen idee van jullie slaap geschiedenis natuurlijk of wat wel of niet werkt. Maar dit kwam in me op!

En wat als je gewoon bij je kindje blijft tot hij slaapt?

Onze dochter (bijna 3) zegt dit sinds kort ook. Ik antwoord altijd dat ik beloof dat ik haar écht niet alleen laat, dat papa en ik in de buurt zijn en dat we haar kunnen horen en naar d'r toe komen als er iets is. En dat ze een lieve knuffel uit mag kiezen om in d'r bedje te slapen zodat ze ook in bed niet alleen is.

Onze dochter (ook bijna 4) wil ook niet alleen in slaap vallen. Een van ons zit dan even in de stoel op haar kamer en dan is ze vaak met 5 minuten weg en kunnen wij ook weg. Voor haar en ons werkt dit heel goed; snel voor ons en het geeft haar een veilig gevoel bij het inslapen.

Dit dacht ik ook idd! :) Klinkt alsof hij heel mooi aangeeft nog even nabijheid nodig te hebben. Rustig met papa of mama in de buurt in slaap vallen is altijd fijner dan na een boze papa, dat lijkt me toch een beetje angstig.

Wij hadden dit met onze oudste ook, verzonden elke keer wel weer wat anders en bleef maar roepen. We zagen toevallig op tv een moeder die bij haar kind voor het slapen gaan een 'bubbel' maakten. Van hoofdbord tot voeteneind met je handen een denkbeeldige bubbel maken (eventueel met thema/kleur naar keuze van kind) en zeggen ik maak een mooie bubbel waar niemand in kan waarvan .... dat niet wilt. Klinkt ontzettend zweverig maar dit werkt ALTIJD bij onze oudste 😂 als hij dus weer eens aangeeft bang te zijn of er zijn monsters dan helpt die bubbel hem

Bij hem blijven tot hij slaapt? Zeggen dat je over een paar minuutjes weer even komt kijken of alles goed gaat als hij rustig in bed blijft liggen? Als hij zich maar even gezien en serieus genomen voelt denk ik dan. Een bed is ook heel eenzaam en alleen natuurlijk voor zo’n kleintje. Als een minuut soms al lang duurt, dan duurt de nacht een eeuwigheid voor ze :).

Blijven jullie bij hem tot hij slaapt? Misschien dat dat fijn kan zijn. Anders misschien tijdelijk bij jullie. Op instagram volg ik nurtured first en die hebben ook een fijne bedtijd guide met tips om hoe je kindje het gevoel van verbinding te geven. Want slapen is natuurlijk een lange periode niet bij papa en mama (tenzij je samen slaapt).

Dit idd. We liggen altijd eventjes naast onze dochter (ze heeft een 1p bed). Totdat ze slaapt. Duurt max 5 minuten. Daarvoor lezen we altijd een boekje in bed. Nog even kletsen en een liedje zingen. Rustig de dag afsluiten en nabijheid bieden.

Herkenbaar. Wij zijn heel lang bij onze oudste gebleven tot hij sliep alleen op een gegeven moment duurde dat geen 10-15 minuten nadat ie in bed lag maar wel een uur en bleef hij maar klieren. We hebben toen een heel fijn webinar van eindelijk slapen gekeken. We dachten dat het kwam omdat hij moeite had met het afsluiten van de dag, wilde ook al niet naar boven. Dus zijn begonnen met na het eten echt nog even actief aandacht voor hem te hebben en het bedritueel met zorg en aandacht en enige flexibiliteit uitvoeren dat hij bij ons echt nog even wat spanning kwijt kon als nodig en wat kon ontprikkelen. Daarna ben ik wel eerst nog een poos bij hem gebleven, maar in het donker op afstand van zijn bed dat hij me niet goed kon zien. En als ie te erg bleef klieren dan legde ik hem uit dat ik even weg zou gaan en later terug zou komen. Dit werkte heel goed. Hij viel weer sneller in slaap als we niet met hem interacteerden en na het tijdje was het goed dat we buiten de kamer wachtten tot hij sliep. We hebben nog altijd een babyfoon dus hij weet dat we hem makkelijk kunnen horen en dan ook altijd komen als er iets is.

Mijn zoon van 5 heeft ook zo’n periode gehad en soms nog steeds. Ik blijf dan meestal even in zijn kamer zitten. Neem gewoon m’n telefoon mee en dan vermaak ik me wel even 😜 en het is inmiddels al niet elke avond meer nodig. Soms na een drukke dag moet hij alles verwerken en dan vindt hij het fijn als 1 van ons bij hem zit. Maar soms vindt hij het ook al prima als ik op mijn bed ga zitten. Dan roept hij soms om te kijken of ik er nog wel ben en meestal na 10 min slaapt hij. Ik zou er dus niet zo’n groot punt van maken. Als je man boos is tegen hem, dan durft je zoon waarschijnlijk geen geluid meer te maken oid en valt uiteindelijk (misschien verdrietig?) in slaap, maar dat is inderdaad niet fijn. Ik ben ook wel eens boos hoor tegen m’n zoon als t echt niet wil. Maar als ik zie hoe hij dan reageert krijg ik weer een schuld gevoel 😅 dus uit eigen ervaring durf ik te zeggen dat dat niet de oplossing is. Maar ja lastig is het hè. Ik begrijp je hoor. Succes! 🤞

Ik zou wel doorgaan zoals jullie nu doen. Klinkt mij ook als uitproberen en had onze dochter rond dezelfde leeftijd ook. Afspraak was dan, ik blijf 5min zitten en dan ga ik (stoel naast bed). Dan kon ze zich voorbereiden en anders toch idd boos en consequent zijn. Erbij gaan liggen etc .. ik weet het niet. Kindje kan durende de dag genoeg geborgenheid en liefde voelen en hoeft m.i niet per se met naar bed gaan nog uitgebreid en aangedikt te worden. Hier standaard ritueel met verhaaltje dag doorbespreken en liedje zingen. Geef ze een extra vinger .. klinkt allemaal hard misschien dit maar ik geloof dat als je er naast gaat liggen het zo snel gewenning word

Lastig hè, Onze dochter van 3 heeft/had dit ook. Dit helpt voor ons; We spreken af dat ik op de gang blijf zitten met een kussen en een deken (dat denkt ze, dat ik er de hele nacht zit) en de deur stukje open en de lamp op de gang aan. Na 5 minuutjes ga ik naar beneden. Ik heb een babyfoon op haar staan, had ze allang niet meer maar ik vind het zielig als ze mij nodig heeft en ik hoor haar niet. Soms roept ze mama ben je er nog. Dan hoor ik dat door de babyfoon en roep ik via de gang ja mama is er nog. Het lijkt een stukje veiligheid te zijn. Dan ploft ze meteen weer neer.

Ik deed dit eerst ook, erbij blijven tot ze sliep maar dan was het snachts dikke paniek omdat ze dan soms wakker werd en ik dan ‘ineens’ weg was.

Herkenbaar. Onze oudste ging ook steeds iets verzinnen. Het leek alsof hij de dag niet goed kon afsluiten. Dus een vast ritueel voor het slapengaan, kusjes en instoppen en vervolgens in de kamer erbij zitten. Dan viel hij binnen 5 min in slaap. We legden uit dat we even bij hem bleven en daarna naar beneden gingen/zelf naar bed. Zo wist hij dat we niet de hele nacht erbij waren en schok hij niet dat we weg waren. Toen de 5min in slaap vallen steeds langer werden hebben we afgesproken dat we 5 min. Bij hem blijven zitten. Dan vind hij zijn rust of helpen we erbij (nee nu ogen dicht, echt gaan slapen ed.) dan na minuut of 5 staan we op wensen we hem welterusten en gaan we naar beneden. Dit werkt voor ons heel goed. Zo geef je toch geborgenheid en luister je naar wat je kind aangeeft maar begrens je wel. Soms lijken ze al zo groot maar er gaat zoveel om in die koppies en hebben ze ons toch nodig.

Wij hebben de babyfoon met camera op zn kamer neergezet zodat hij wist dat wij hem konden zien. Dat gaf hem een veilig gevoel. En als hij dan toch uit bed ging zeiden we via de terugpraatfunctie dat hij weer in bed moest gaan liggen en dat we naar hem keken tot hij sliep. Na een paar weken sliep hij weer helemaal zelf

"Geef ze een extra vinger..". Wat een nare en negatieve manier om naar kinderen te kijken zeg.. 😕

Krijgen ze rond die tijd niet dat magisch denken? Dan kan alles spannender zijn. Bij ons zoontje werkt het inderdaad ook om te zeggen dat we in de buurt zijn, dat zijn knuffels hem beschermen en dat als wij gaan slapen we hem nog een kus en knuffel komen geven.

Die van mij is een jaar jonger, maar mijn zoontje heeft dat nu ook ineens. Ik kreeg van mijn omgeving te horen dat het komt door alle spanning die deze tijd meebrengt: Sinterklaas (dat wordt rond begin november al aangekondigd), zijn verjaardag en alle extra speciale dingen die dat met zich mee brengt. Ik kan mij indenken dat dit volgend jaar nog meer impact gaat hebben nu ze meer besef hebben van het sinterklaasverhaal en dus het concept dat er een Piet in je huis komt (dat heeft een neefje die ouder is een paar jaar gehad waardoor hij niet alleen wilde slapen). Daarnaast zal er misschien ook wel weer veel gebeuren in de ontwikkeling. Wij blijven nu soms op zijn kamer zitten 1 muziekje lang of tot hij slaapt (beetje afhankelijk hoe ver hij van slapen af is) wel onder de voorwaarde dat er niet wordt gepraat oid. Hebben we vaker korte periodes gedaan en zijn altijd fasen geweest.

Jouw mening, ik typte het even samengevat liggend in bed. Maar ik kan je garanderen dat mijn kindje niks tekort komt en echt met heel veel meer weg komt dan ik soms van plan ben hoor ☺️