Biologische vader uitleggen aan kind 6 jaar.

Echt geen idee, maar heel veel succes. Lijkt me zo lastig. Ben net ook even aan het speuren gegaan naar mooie prentenboeken oid hierover.... maar kom serieus over bijna alles wel een boek tegen.... maar hierover dan niet... zo jammer

Gewoon duidelijk vertellen hoe het zit. Ik zou beginnen met vertellen hoe kindjes gemaakt worden en dan vertrekken dat "papa" jouw vriend niet degene is die haar gemaakt heeft, maar dat dat die andere meneer is. Het lijkt mij vooral belangrijk om er niet om heen te draaien, want dan kan het verwarrend zijn.

Ja precies. Ik wil er ook niet om heen draaien maarja hoe begin je !! Maar dat is wel een goeie.

Dit boek misschien een idee? Ik kan niet zien wat er binnen in staat, maar misschien is dit een opening om het gesprek te beginnen en daarna in je eigen woorden alles duidelijk vertellen/uitleggen.

Eerlijk gezegd zou ik hier niet te diep op in gaan, op die leeftijd. Ik denk dat het lastig is dat te begrijpen (wij volwassenen begrijpen het amper) en kinderen kunnen zich afgewezen voelen, en alle schuld op zich nemen, jarenlang met schuldgevoelens lopen hierdoor. Zou er niet te diep op in gaan maar zeggen dat hij familie is, en later uitleggen wat dat inhield. Zodra ze oud genoeg is dit te begrijpen. Kinderen kunnen niks met deze informatie.. en ook met iemand “gemaakt” hebben is zo iets abstracts en verwarrends. Als je het zelf niet goed begrijpt kan je het niet uitleggen aan een kind. Heel veel succes

Ik zou er ook noet te diep op ingaan ze weet tog niet hoe ze ontstaan en hoe ze gemaakt is. Ze kan verward raken van wie is nou papa of xe betekenis papa word heel anders. Mijn broertje van 4 bijv zijn vader was 24/7 met hem. Toen hij 2 was is hij zomaar weggegaan naar een andere vrouw. En hij wist gewoon dat dat zn vader was! Hij heeft hem al 2 jaar niet gezien en praat soms nog over hem. Maar dat hij zijn echte papa is snapt en weet hij niet. Hij weet de betekenis van papa niet. Ik zelf was 7 tot me 17de heb ik mijn biologische vader niet gezien of gesproken. (Was mijn eigenkeuze). Maar ik had wel onder tussen een andere papa. En toen ik weer contacr met hem had deed dat hem wel pijn. En heb nu heel soms is contact omdat ik voel niet dat hij mn vader is. En hij vind t naar als ik iets vertelt dat ik voor mij mijn papa papa noem. Dus ik zal heel het dit is ook jou papa eruit laten en hem gewoon bij zn naam voorstellen ofzo je kan tog nog niet uitleggen dat hij haar echte vader is enzo

Klein houden. Het feit is dat er enkel een zaadje van een andere man komt. De man die ze nu als papa ziet zal net zoveel van haar houden als eerst. Als jullie het groot maken is het ook groot voor een kind.

Ik zou in iedergeval nog niet aan me kind van 6 vertellen hoe babys worden gemaakt dan ga je dat nu op zo kinder manier ofzo vertellen terwijl over een paar jaar kan je het werr vertellen en dan komen de vragen van maar het was tog zo en zo hoe babys werden gemaakt

Persoonlijk zou ik er juist niet zo op ingaan en wellicht al helemaal niet dat deze papa nu niet haar echte papa is.... lijkt me erg pijnlijk en verwarrend.... ik denk dat je je kindje dan belast met iets wat nog helemaal niet hoeft. Ieder zo zijn ding en mening, maar doe wat goed voelt

Ik denk ook dat het teveel informatie is om erachter te komen dat jouw vriend niet haar vader is en dan de man te ontmoeten die wel haar vader is, die vervolgens ook weer weg gaat. Heeft ze nog herinneringen aan hem? Daar kan je eens voorzichtig naar vragen en dan vertellen dat hij weer eens op bezoek komt. De kwestie vader zou ik inderdaad even laten voor wat het is. Misschien eerst eens samen met de vader opnieuw bekijken wat zijn rol is.

Lijkt me erg verwarrend, waarom komt ie nu wel ineens in haar leven en welke rol krijgt hij? Dat lijkt me ook relevant voor de uitleg. Maar ik zou beginnen met 'toen jij geboren was, was mama met een andere man samen, wij hebben samen jou gemaakt.' Dan de reden waarom jullie uit elkaar gingen in kindertaal, gevolgd met de komst van nieuwe vriend die ze nu papa noemt ofzo.

Niet vervelend bedoeld. Maar je kleine meid zegt papa tegen jou vriend. Ik zou dit vooraf wel bespreken met je ex. (Weet niet hoe hij is) Maar niet dat je ex woedend word als ze begint te huilen en naar papa en mama wilt of iets in die richting. Voor haar is het een wildvreemde. Of als je meisje papa tegen je vriend zegt hij heel laag gaat praten over dat is je vader niet enz enz. Want dit is echt super verwarrend voor je kind. (Mijn dochter is inmiddels 8) mijn dochter heeft het daar super lastig mee gehad. Zei kent mijn vriend ook als papa. Maar mijn ex die flipte de pan daarvan uit. En is best een probleem geweest enz. Docter moest daardoor heel traject in met psycholoog enz. Dus bespreek eerst goed met je ex . Wat voor basis gaan we leggen. Eerst opbouwen dmv koffie uitjes en waar mama ook bij is. Ipv direct naar biologische papa. En dan eens x paar uurtjes met die papa alleen en goed over blijven praten. Nix forceren en goed blijven praten wat ze ervan vond. Wat ze zelf wilt of ze nog vragen heeft. Heel veel succes x

Ik heb het boek 'saar en jop praten over seksualiteit '. Mijn kinderen van 4 en 6 jaar bekijken dit boek regelmatig. Legt op een kinderlijke manier uit hoe een baby ontstaat. Misschien geeft dit boek een ingang tot gesprek.

Klopt helemaal wat je zegt! Hij weet ervan en alles gebeurd onder toezicht bij een omgangshuis.

Wellicht kun je de begeleiding vanuit het omgangshuis ook betrekken en om advies vragen? Wellicht hebben ze soortgelijke situaties al mee gemaakt en kunnen ze je adviseren.

Weet niet of het helpt, mijn moeder is geadopteerd, maar heeft haar biologische vader mogen blijven zien een paar keer per jaar terwijl ze opgroeide... Haar adoptie ouders hebben altijd een hele duidelijke scheidslijn aangehouden: zij waren papa en mama. Haar vader was haar vader. Ze noemde haar biologische vader dus nooit papa en haar adoptief papa nooit vader. Zo hadden ze allebei een “titel” die voor hen beide respectvol aanvoelde. Het is volgens mijn moeder nooit onduidelijk voor haar geweest.

Je kan het ook uitleggen aan de hand van bijv Duplo poppetjes. Dat er eerst een andere papa was maar dat die papa en mama niet meer verlieft waren en alleen van je dochter hielden. Mama heeft aan nieuwe papa gevonden, bonus papa, maar de oude papa wilt de allerleukste dochter op de wereld graag zien. Iets in die trant qua uitleggen zodat het visueel wordt.

Zoiets zou ik ook doen. En daarbij: ik las ooit een interview met een vrouw die twee eigen kinderen had, en twee inwonende kinderen van haar nieuwe vriend. Zij zei heel mooi: twee kinderen groeiden in mijn baarmoeder, de andere twee in mijn hart. Ik vond dat zo mooi. Op die manier leg je het onderscheid tussen twee mama's of papa's uit, zonder de liefde van de een af te zwakken (wel even een ander woord voor baarmoeder bedenken dan 😅).

Misschien helpt het om een verschil te maken tussen het woord papa en vader. Vader is degene die haar verwekt heeft en papa noemt ze de man die voelt als haar papa. Dit was en is voor mij altijd het verschil tussen beide geweest. Zo leg ik het nu ook aan mijn dochter uit. Alleen niet met het woord verwekken erin.

Dat is echt een goeie ja! Maar dan nog hoe breng je het verhaal!??