Chagrijnig kind (18mndn)

18mnd sprong/regressie? Of speelt dit al langer?

Nee het lijkt echt wel een karakterdingetje te zijn

Dat geloof ik niet. Je wordt niet geboren met een chagrijnig karakter. Als hij te weinig melk krijgt en dus de hele dag honger heeft kan ik me voorstellen dat hij chagrijnig is. Misschien slaapt hij te kort, of te lang, of te weinig aandacht overdag er kunnen zoveel redenen zijn.

Ik herken het gedrag wat je omschrijft. In ons geval was dit het begin van de peuterpuberteit. Ze is net 2 en het is nog erger geworden🙈 Zo lastig om hier goed mee om te gaan..! fase fase fase🙃

Het aanrecht/keuken dingetje is hier ook, continue precies voor je willen gaan staan en graag opgetild willen worden. Soms laat ik hem meehelpen met dingetjes in de keuken maar soms heeft hij pech... soms zet ik hem in zn stoel midden in de keuken zodat hij kan meekijken met wat er gebeurt, dan is hij vaak ook tevreden. Hier soms ook boos terwijl ik niet weet waarom, net met eten nog... zo lastig als ze niet kunnen praten!

Misschien is hij niet verzadigd na de melk?

Hier werd het vanaf 18 maanden ook echt wel pittiger. Ik denk een beetje het begin van de peuterpuberteit. En het ene kind is natuurlijk pittiger dan het ander, dus dan heb je je handen vol. Snel boos herken ik, meestal uit frustratie denk ik. Ook het steeds opgetild worden is hier veel de laatste tijd. Maar krijgt jouw zoon alleen kv als ontbijt? Want ik kan me voorstellen dat dat niet meer voldoende is, dus dat hij honger heeft en daardoor vervelend wordt.

Mijn zoon was ook altijd een heel makkelijk mannetje, hij was gek op spelen en deed dit het liefst de hele dag, en is van nature gewoon altijd heel relaxed. Mijn dochter is een heel ander kind. Ik kan bijv ook niet in de keuken staan zonder dat zij naast mij komt staan en opgetild wilt worden. Mijn dochter is 16 maanden trouwens. Ik geef er gewoon aan toe. Dan mag ze op het aanrecht zitten, en is het weer goed😊. Laat ik haar bijvoorbeeld spulletjes in en uit een bakje doen. Ook met spelen heeft zij het vaak nodig dat ik eerst even mee speel, anders komt ze niet echt tot spel, misschien helpt dit?

Oh mm is daar dan een reden voor?. Kan je eens zijn voeding en slaapschema opnoemen? Misschien kan daar iets in zitten wat niet lekker loopt?

Mijn oudste was ook zo, echt een boos jong.... Huilbaby was ze en toen ze wat ouder was ging het een soort van over maar was ze gewoon snel ontzet en gauw boos. Mn tweede is echt het tegenovergestelde, haalde ik blij uit bed, was makkelijk te troosten en gewoon een goeierd en lekker snel lachen. De oudste is nu 7 en ze is gewoon heel gevoelig, nog snel getriggerd om boos te zijn of van de leg zeg maar.... maar gelukkig ook wel heel wat leuke dingen hoor, ze is heel lief en gevoelig.

8 uur naar bed, 7 uur wakker, borstvoeding, ontbijt, fruit, lunch, snack, avondeten, borstvoeding en fles....

Wat je omschrijft is heel herkenbaar en klinkt als peuter puberteit. Het is soms erg lastig om er zelf kalm onder te blijven als jouw kind zo woest is he😔 is zijn gedrag bij iedereen zo? Wat hier helpt is afleiden, is hij boos om de borst bijvoorbeeld vertellen over zijn boterham straks, een boekje gaan lezen... En vooral zelf niet boos of moedeloos worden (weet, is makkelijker gezegd dan gedaan). Zijn er mensen die het even kunnen overnemen van jou als hij teveel driftbuien heeft? Veel sterkte, weet dat frustratie vaak voortkomt uit iets willen maar niet kunnen duidelijk maken wat.

Wij gingen hier ook even door zo'n fase heen. Meneer was steeds boos, gefrustreerd, noem maar op. Heel vermoeiend. Dit duurde best wel een tijdje. Hij is nu 19, bijna 20 maanden en we hebben ons vrolijke jongetje weer hoor! Al kan hij nog wel heel driftig worden als iets hem niet aan staat 🤣

Zijn dat de enige uren dat er geslapen word?

Hoi, je doet niks verkeerd, dat even voorop gesteld! Mijn zoontje van 17 mnd heeft dit nu ook ineens sinds een paar dagen. Hij is altijd al erg "temperamentvol" geweest, maar daar was gewoon goed mee om te gaan. Hij was ook altijd prima te troosten. Maar nu is hij een paar keer per dag boos op me... slaat mijn handen weg als ik hem wil oppakken als hij huilt. 😵 En de hele tijd huilen omdat hij tv wil kijken... hij speelt ook bijna niet met zijn speelgoed, zit alleen maar te krijsen om de tv of om opgetild te worden. Word er niet goed van, herken hem niet terug. Hij was bijna altijd vrolijk. Ik dacht zelf aan het laatste sprongetje, hoop dat het wel bijna over gaat ook🥲 Hij is overigens ook ineens extra moe. Nu net een uurtje eerder naar bed gedaan en meteen in slaap gevallen.