Onze dochter is inmiddels 2 jaar. Ze gaat al een hele tijd een dag in de week naar de opvang. Nu overweeg ik om een dag uit te breiden met PSZ.
Enerzijds om haar wat meer te laten wennen richting het naar school gaan en voor haar ontwikkeling. Anderzijds ook omdat ik dan een dag m'n handen vrij heb en eindelijk wat meer toekom aan het huishouden en af en toe op adem kan komen. Dat schiet er nu vaak bij in, naast het werk en de toch wel intensieve 2 jaar die we achter de rug hebben. Hoewel ik vanaf januari weer een baby mag verwelkomen, dus de rust zal relatief zijn. ☺️
Doordat wij al 2 jaar enorm slaapgebrek hebben en ik eigenlijk nergens aan toekom, heb ik een beetje het idee dat ik altijd achter de feiten aanloop. Dus een dagje extra naar PSZ zou een uitkomst kunnen zijn en geeft me ook wat meer ruimte om straks aandacht te geven aan de baby.
Maar nu komt het dilemma, ik ben bang dat ik de tijd die ik met haar door kan brengen echt ga missen. Ze is nog maar zo klein en die tijd krijg je nooit meer terug. Mijn ideaalbeeld was dan ook altijd om er zoveel mogelijk voor haar te kunnen zijn/ samen te zijn tot ze naar school gaan en ik het logischerwijs meer moet loslaten.
Hebben toevallig meer mensen voor dit dilemma gestaan? Welke keuze heb je gemaakt en hoe heb je dit ervaren? Ik ben benieuwd of het mijn gedachten wat meer in perspectief kan zetten.