Dochter 2 jaar mee begrafenis ?

Allereerst gecondoleerd… Onze dochter was net 2 jaar toen de oma van mijn man overleed. Zij is toen mee geweest naar de crematie. Iedereen wist dat zij er ook zou zijn en dus dat zij eventueel rond zou sjouwen. Niemand had bezwaar (het was ook de wens van oma). Uiteindelijk heeft ze vooral veel op schoot gezeten bij mijn schoonmoeder (het was haar moeder), zwager en man. Zij haalden allemaal veel troost uit haar knuffels. We hadden ook de iPad mee en een bakje met fruit waardoor ze eigenlijk heel rustig was. Hier dus een goede ervaring!

Ik zou hierin echt je eigen gevoel volgen. Maar hoe ik het zou doen. Ik zou de kinderen meenemen. Maar er wel rekening mee houden mocht het teveel zijn voor een kindje dat ik de zaal verlaat. En zelf een deel mist van de dienst. Of ik zou een vriendin meenemen die eventueel met de kindjes uit de zaal kan als het teveel word. En dat je zelf bij de dienst kan blijven. De dood hoort nu eenmaal bij het leven. Ik zou mijn kinderen daarin wel betrekken. Maar ook kijken naar hun grenzen en wat ze aankunnen.

Bijna een jaar geleden heb ik mijn destijds 2,5 jarige zoon wel meegenomen naar de crematie van mijn vader. Mijn vader is niet plotseling overleden, maar voor zo'n kleintje is tijd nog erg abstract. Wij hebben zoon meegenomen in het hele proces (overleden opa gezien, wat gaat er wanneer gebeuren, de 'gewone' woorden zoals 'dood' en 'overleden' gebruikt) en dat een paar keer herhaald. Tijdens de dienst heeft mijn man zich bezig gehouden met onze zoon, zodat ik me daar niet druk over hoefde te maken. Hij heeft tijdens de dienst ook een filmpje op de telefoon gekeken. En net voor de dienst speelde hij zelfs even op de piano😅 De tip om iemand mee te nemen, vind ik wel een goede. Wij hadden de binnenkant van de deksel van de kist versierd met tekeningen, foto's en teksten. Misschien wil je oudste dochter zelf een tekening maken om in de kist te leggen. Wij hebben ook foto's gemaakt.

En gecondoleerd ♥️

Gecondoleerd, wat heftig zeg! Ik zou haar zeker betrekken en meenemen op haar niveau. Hebben wij met ons zoontje van toen net geen twee jaar ook gedaan. Nog wat tips: het boekje "Bo de Beer neemt afscheid" is een fijn en mooi boekje met goede uitleg over hoe de uitvaart er ook uit gaat zien en wat ze kan verwachten. Wij kregen die van uitvaart onderneemster. Het boekje: Het eiland van opa is ook mooi, maar iets abstracter. Wij hebben een fotoboekje gemaakt met foto's van ons zoontje en opa samen, waar hij zelf in kan bladeren. Heel veel sterkte ♥️

Gecondoleerd 💔 Mijn vader is 12 dagen geleden helaas ook overleden. Onze dochter van 2,5 heeft gelukkig afscheid kunnen nemen, hem ook nog kusjes gegeven toen hij thuis was bij mijn moeder. En ook meegenomen naar de crematie, dit ook besproken met de uitvaartverzorger. Ze mocht gewoon doen waar ze zin in had, rond lopen en op onderzoek uit gaan. Mijn vader zou het niet anders gewild hebben. Ze waren beste vriendjes 🥺 Wij hebben ook een kist gekozen waar iedereen waaronder alles kleinkinderen, mijn broer heeft er 3 van 7, 11 en 13 op konden tekenen en schrijven. Mijn dochter heeft dit voor de crematie in de familiekamer ook nog gedaan ❤️ Het is belangrijk om te benoemen dat opa er niet meer is maar niet zeggen dat hij slaapt, daar gaan ze dan een foute associatie mee maken, dat de dan miss zelf ook niet meer wakker worden. En daarom dus niet meer willen gaan slapen. Kan niet anders zeggen dat ze zich geweldig heeft gedragen en zorgde echt voor een voorlijke noot tijdens de dienst. En had het niet anders gedaan dan we nu gedaan hebben. Het is wel dat je je eigen gevoel er in moet volgen en jij jou kind het beste kent en hoe ze er mee om kunnen gaan. Ik deel alleen mijn ervaring 🥰 Heel veel sterkte

Wat heftig voor jullie! Gecondoleerd! Ik kan me voorstellen dat je de kindjes er graag bij het. Is er iemand in jullie omgeving (bvb jouw ouders, of goede vrienden) die ook aanwezig kunnen zijn en mocht dat nodig zijn zich over de kindjes kunnen ontfermen? Dat is misschien fijn dat je zeker weet dat die persoon eventueel kan weglopen met je dochter als het niet gaat zodat je zelf niet de halve dienst mist.

Waarom zou je haar meenemen? Ze heeft er niks aan, voor een kleintje is het veel te abstract. Ik ben gewend dat kinderen vanaf een jaar of 9/10 meegaan, dat vind ik vroeg genoeg om met dit soort dingen te beginnen.

Ten eerste gecondoleerd. Bij het overlijden van twee ooms waren bij beide begrafenissen alle kleinkinderen bij. Daar waren ook peuters bij. Er was iemand extra bij om eventueel de kindjes op te vangen. Maar ze deden het allemaal tijdens de dienst heel goed. En hebben ook echt gedag gezegd tegen hun opa. Als bij ons een ouder zou wegvallen zou ik mijn peuters zeker meenemen. Zij hebben ook recht op een volwaardig afscheid en daarnaast denk ik dat mijn (schoon)ouders dat enorm zouden waarderen/gewaardeerd zouden hebben.

Gecondoleerd! Ik zou haar wel meenemen. De dood hoort bij het leven. Door haar mee te nemen wordt het juist niet iets abstracts of groots of engs oid. Alle emotie die er rond hangt voelen ze toch wel overal, dan is het ook fijn het hele proces mee te maken.

Gecondoleerd! Een half jaar geleden is de oma van mijn man overleden en onze jongste was toen 2. Wij hebben ze wel meegenomen. Ze deed het best goed voor een 2 jarige. Wisselde af en toe af van schoot, had wat duplo mee om op elkaar te klikken. En het mooiste was toen mijn schoonvader zijn grafrede had gehouden, hij had het heel moeilijk en op het moment dat hij terug loopt naar de bank laat mijn dochter zich van mijn schoot glijden en rent naar opa om bij hem op schoot te knuffelen. Ze heeft toen tot het einde bij opa op schoot gezeten en die gaf later aan dat de meiden een grote troost waren geweest.

Mijn schoonmoeder is anderhalf jaar geleden ook plotseling overleden. Onze dochter van destijds 8 maanden is bij de crematie geweest. Dit wel in overleg met mijn schoonvader natuurlijk. Ik had zelf met mijn eigen ouders overlegd dat zij achter mij zaten. Mocht onze dochter dan onrustig worden zou mijn moeder met haar de ruimte verlaten. Voor mijn man was het heel belangrijk dat onze dochter bij het afscheid van zijn moeder was. Overleg met je man wat hij graag wil en zorg dat mocht er onrust ontstaan dat iemand anders met je kinderen de ruimte uit kan gedaan, zodat jij er voor je man kan zijn!

Als eerste gecondoleerd! Hier was onze oma overleden 2 weken nadat ons dochtertje was geboren. Het was heel heftig, nieuw leven een dood zo dicht bij elkaar. Onze dochter is toen wel meegegaan, juist omdat iedereen het ook graag wilde. Ze hoort er nou eenmaal bij. Als ze zou gaan huilen oid, hadden we afgesproken dat ik dan achterin zou gaan zitten of als het echt heel erg zou zijn even op de gang.

De opa van mijn vriend is ook net overleden... Wij willen ons dochtertje van 21 maanden wel meenemen, al vind ik het wel spannend. Als ze tijdens de ceremonie vervelend is, neem ik haar wel mee naar buiten. Ik zit er meer mee wat ik haar moet vertellen. Ze begrijpt zo veel maar het is lastig in te schatten wat er op deze leeftijd in dat koppie rondspookt.

Gecondoleerd. Daar is geen goed of fout in. Het ligt eraan of je kind dat redelijkerwijs vol kan houden zo’n zit, maar ook hoe jullie rouwproces is. Besef dat met een kind erbij je op dat moment mogelijk niet toekomt aan je eigen rouwproces. Voor kleine kinderen is het trouwens heel abstract en vooral heel veel emotie van anderen wat ze in zich opnemen. Voor je kindje is een apart afscheid van meer toegevoegde waarde dan aanwezig zijn bij een crematie.

Ik heb niet in deze situatie gezeten, maar ik zou haar wel willen meenemen. Uiteraard wel na overleg met schoonmoeder of de schoonfamilie. Als je denkt dat het lastig wordt kun je eventueel iemand van jouw familie (of iemand anders die dichtbij staat) vragen om haar even op te vangen als het niet gaat?

Gecondoleerd met het verlies. Wat verdrietig zo plotseling... Je kindje wel/niet meenemen naar de uitvaart is heel persoonlijk en kun je misschien het beste zelf beoordelen. Jij kent je kindje tenslotte het beste. Naar mijn mening kunnen jonge kinderen zeker wel mee naar een uitvaart. Ze weten en begrijpen veel meer dan wij denken. Dood hoort bij het leven en door ze daar vroeg bij te betrekken wordt het niet iets groots en engs. Ik ben als kind overal bij betrokken en ik vind de dood alles behalve eng. Sommige uitvaarten worden erg sober gehouden, daarbij is een rondrennend kindje niet gewenst. Tegenwoordig zijn de meeste uitvaarten wat minder "stijfjes" en zou dit juist geen probleem zijn. Je kunt het zelf het beste aanvoelen. Mijn oma is vorig jaar overleden en haar achterkleinkinderen waren alles voor haar, ze zou het vreselijk gevonden hebben als ze niet op haar uitvaart zouden zijn. Hoe zou jouw schoonvader erover gedacht hebben ? Bespreek het eens met je schoonfamilie en man. Wat vinden ze ervan ? Je zou altijd nog de zaal kunnen verlaten als het echt niet gaat.

Verdrietig, gecondoleerd. Mijn mening is dat je zulke jonge kinderen niet meeneemt. Tenzij ze het begrijpen door uit te leggen

Mijn moeder is twee maanden geleden overleden. Mijn zoon van toen 9 maanden was erbij. Hij zat achterin met mijn schoonfamilie. Af en toe hoorde je hem brabbelen. Van een aantal mensen heb ik begrepen dat ze dat niet als storend hebben ervaren. Op het einde werd hij onrustig, toen zijn mijn schoonouders met hem de zaal uit gegaan.

Gecondoleerd. In onze familie is het gebruikelijk dat kinderen ook meegaan. Hoort helaas ook bij het leven. Is wel afhankelijk van hoelang de dienst is. Ik zou ook zorgen dat er iemand is (bujv van jou kant van familie) die eventueel met de kindjes naar buiten kunnen als het voor heb te lang duurt of als ze daar behoefte aan hebben. Is ook afhankelijk van type dienst, voor ons hoorde lachende , huilene of vragen stellende kinderen er ook bij.