Dochter is te sociaal naar (on)bekenden?

Denk dat het niet aan je kind ligt maar soms ook aan die vreemden. Ik heb ene keer gehad dat een vrouw met scootmobiel mijn zoontje optilde en met hem een stuk door t winkelcentrum reed omdat ze dacht dat hij dat wel leuk vond. Ze zei nog 'ik ontvoer m niet hoor'. Misschien vanuit goede bedoelingen maar men moet beseffen dat t ubeehaupt de norm moet zijn om onbekende kinderen gewoon op afstand te houden. Kinderen zijn nu eenmaal pure onschuld en vol van vertrouwen dus zou je daar niet te druk om maken. Je doet het goed <3

Ik zou ook schrikken van de man die haar op heeft getild. Dat ligt niet aan haar maar aan de beste man. Ze doet dit in jullie aanwezigheid, ze voelt zich mogelijk veilig genoeg om op iemand af te stappen. Ze heeft het besef nog niet van de gevaren die jij wel ziet. Hoe zit dit eruit bij de opvang, als ze daar naar toegaat? Ik zou mij er niet al te druk om maken, wel in de gaten houden.

Ik herken dit wel! Ik maak me er nu nog niet druk om omdat ze op deze leeftijd toch altijd nog bij je zijn. Mijn zoon is nu bijna 4 en ik heb wel het idee dat het minder wordt

Op die leeftijd overzien ze nog geen normen en gevolgen. Dus wat je kindje doet is normaal en heeft het ene kind wat meer dan het andere. Dit neemt als ze ouder worden langzaam af, maar dit duurt nog wel even. Als ouders is het inderdaad je taak om zo lang nodig is je kind hierin te beschermen voor dingen die jij kwalijk vindt.

Dankjewel voor jullie reacties! Fijn om te lezen dat er wat herkenning is. Misschien moet ik het inderdaad ook andersom zien…dat het niet normaal is dat sommige vreemden zich zo vrij voelen richting een ander z’n kind. Ik laat haar geen seconde uit het oog, en hoop idd als ze wat ouder word zelf inzicht mag krijgen in wat wel en niet ok is. 🥰💪🏼

Ik vind het mooi dat je kindje niet bang is van vreemden. Het inschatten van situaties zal nog wel komen als ze ouder is en kan voorzichtig in sturen (zonder haar bang te maken met anderen te praten). Ik vind wel iets van wat die man deed... heb je hem aangesproken?

Hier sluit ik mij bij aan! Ik schrik er een beetje van dat te sociaal tegenwoordig als gevaar/risico of slechte eigenschap wordt gezien! Ik denk alleen maar: wat leuk dat je kindje contact maakt, interesse toont en de wereld een stukje mooier maakt. Zij geeft door haar kwaliteiten niet alleen zichzelf, maar ook een ander, een glimlach. Ik vind het jammer dat het gelijk als gevaar wordt gezien. Echt niet iedere vreemde is de duivel. De meeste mensen deugen en het is eerder de projectie van de ouder naar de andere volwassen toe wat voor de beeldvorming zorgt. Zolang jij bij je kind bent en het in de gaten kan houden, zou ik haar kinderlijke enthousiasme niet afremmen. En ze zal dit echt niet meer doen als ze ouder is. Volgens mij is het ook heel Hollands om als ouder je kind weg te willen houden van een volwassene die gewoon leuk mee gaat in het enthousiasme van je kind zonder verdere bijbedoelingen. In Spanje en Portugal is het heel gebruikelijk om als volwassene leuk te doen met een wildvreemd kindje. Mijn inziens tovert dit alleen maar een lach bij iedereen en ik zou het juist meer willen hebben (hier heb ik vaak het idee dat ik mij moet verontschuldigen dat ik een kind heb..). Desalniettemin. Een vreemde die je kind een kus geeft gaat wel wat ver. Maar ik kan mij voorstellen dat die man ook gewoon een beetje meegesleept werd in het enthousiasme en niet zo goed wist wat te doen. Die man zie je waarschijnlijk nooit meer dus ik zou het voor nu laten gaan en als zoiets nog eens gebeurd zou ik gewoon luchtig reageren en zeggen dat een kus wel een beetje te ver gaat.

Sluit mij hier helemaal bij aan!

Mijn dochter deed dit ook en zij kent nu echt wel grenzen hierin. Tot die tijd kan je zelf zeggen wat wel en niet kan. Mijn zoon wil altijd de badmeester knuffelen, terwijl hij high fives geeft, dan zeg ik meester wil een high five. En later thuis dat niet iedereen wil knuffelen en een high file net zo lief is. Als peuter was ie helemaal van de vriendjes en vriendinnetjes kusjes geven en de juffen. Echt heel lief, maar wel goed leren om te kijken bij wie je dit kan doen. En ook eens praten over van wie zou je zelf géen kusje zou willen.

Hier ook een zoon van 2.5 jaar die overal op afstapt, tegen iedereen kletst en nu bij kraamvisite van z'n zusje steeds bij anderen op schoot wil (ook als hij ze mij nooit heeft gezien of niet goed kent). Tot nu toe reageert iedereen prima en ben ik er ook bij. Ergens zou ik het wel jammer vinden als hij die puurheid en onbevangenheid verliest.

Ik vind het juist mooi dat je een sociaal en open kindje hebt en ik denk dat je zelf juist blij mag zijn dat ze niet verlegen/bang is. Dit zijn ook momenten waar jullie zelf bij zijn als ze wat ouder is kun je ze leren dat bv niet zo maar voor vreemde de deur open te doen etc. Ze is nog zo klein, genieten van die liefdevolle kinderlijke onschuld.

Oohhh zo is mijn dochter ook. Zorgt wel voor hele leuke ontwapende momenten. Dat gezegd te hebben, zo is mijn bejaarde vader ook. Super joveaal maar ook wel erg op een randje. Wij kijken van een afstandje toe en proberen de intenties van de mensen in te schatten. Vaak is het meer het niveau van mijn vader dan slechte intenties. We zijn juist ook erg bewust voor overschrijdend gedrag. Maar we merken ook wel dat zolang papa in de buurt is daar echt 0 sprake van is.

Onze zoon van 4 is net zo. Ik vind dat een prachtige eigenschap van hem. Mocht het de spuigaten uitlopen dan zal ik wel wel uitleggen dat hij niet iedereen moet knuffelen, maar dat een high five ook goed is. Onze dochter is precies het tegenovergestelde ervan.