Dopen/geloof ja of nee? Help!

Hebben jullie het hier nooit over gehad voor jullie de keuze maakten om voor een kindje te gaan? Lijkt me vrij belangrijk om vooraf een weg in te vinden als je hier niet hetzelfde in staat. Op zich kan dopen in mijn ogen geen kwaad en kan ze later alsnog alles kiezen wat ze wil qua geloof (of niet-geloven). Maar de hele geloofsopvoeding (of juist niets daarin doen) is wel iets waarin jullie samen een weg moeten zien te vinden. En ook normen, waarden, standpunten etc.

Mijn nicht heeft haar kind laten dopen vanwege dat haar partner en vooral zijn familie dat erg graag wilde (lees: niet doen was geen optie zowat). Haar les : voortaan dit VOOR je zwanger wordt van een gelovig persoon bespreken en bij dwingende mensen besluiten er niet zwanger van te raken. Nu is het dopen, dat is stap 1. Hoe houd je derest tegen straks? Niet wat je wil horen, maar ik zou je hakken in het zand zetten

Ik ben mijn ouders enorm dankbaar dat zij (in een tijd en maatschappij waarin het "gewoon" was om je kinderen te laten dopen en alles wat erbij hoorde) ons níét hebben laten dopen en ons zelf de keuze hebben gelaten. Wij hebben altijd over allerlei verschillende religies geleerd, staan overal voor open en zijn niet een bepaalde richting in "geduwd" om het zo maar even te zeggen. Ook dan kan je je kindje denk ik heel veel meegeven. Klinkt alsof zijn geloof in de basis toch best al een heel aantal principes omvat waar jij sowieso niet achter staat... uiteraard zullen er ook principes zijn die je wél wil meegeven. Kun je met je partner bespreken waar je specifiek wel en niet achter staat?

Klopt, hebben we het zeker heel veel over gehad. We zaten altijd goed op één lijn maar nu ze er eenmaal is merkt mijn vriend dat hij het geloof belangrijker vindt in de ontwikkeling en opvoeding dan hij zelf van te voren dacht. En ik ben beschermender over haar dan ik dacht.

Dopen kan geen kwaad in haar uiteindelijke keus. Dus puur het dopen zelf hangt er vanaf of je dit graag doet voor hem. Ik ben zelf 0 gelovig maar heb mijn zoontje in de orthodoxe kerk gedoopt omdat mijn oma dit belangrijk vond. Daarna hebben we er nooit meer aandacht aan besteed en oma is er blij mee. Bij jou klinkt het wel alsof hij er sws veel meer mee wil doen maar dit zou je denk ik wel van tr

Te voren hebben besproken?

Wij gaan dit niet doen en geven onze dochter zelf de keuze. Vaak doet men het uit ‘gewoonte’ of omdat de familie dat wenst en voor ons persoonlijk is dat geen logische reden om te dopen. Als ik er zo over zou denken als jij aangeeft, zou ik het er zeker nog eens met je partner over hebben. Dat het geen definitieve nee is, maar meer dat je haar zelf de keuze wilt geven.

Lees je in in wat de doop inhoudt. Belooft je vriend haar naar kunnen te onderwijzen in de geloofsleer? Of doet hij beloftes namens je dochter? Doop is een sacrament, voor gelovigen vaak erg belangrijk. Neem ook dat mee in je overwegingen. En blijf praten met elkaar

Ik ken trouwens een stel waarbij moeder wel wilde laten dopen, maar vader al van tevoren zei dat hij zijn kinderen niet naar kunnen ging onderwijzen in geloofsleer. De tussenweg was dat moeder antwoordde op de doorvragen, en vader instemde met voornemen van moeder (dus geen bezwaar had). De doopvragen, gekopieerd uit doopformulier, waren: Ten eerste: Belijdt u dat onze kinderen, hoewel ze in zonde ontvangen en geboren zijn en daarom aan allerlei ellende, zelfs aan de verdoemenis onderworpen zijn, toch in Christus geheiligd zijn en daarom als leden van Zijn gemeente behoren gedoopt te zijn? Ten tweede: Belijdt u dat de leer die in het Oude en Nieuwe Testament en in de artikelen van het christelijk geloof vervat is, en in de christelijke kerk alhier geleerd wordt, de ware en volkomen leer van de zaligheid is? Ten derde: Belooft u en neemt u voor uw rekening deze kin­deren van wie u vader en moeder (of getuige) bent, bij het opgroeien in deze leer naar uw vermogen te onderwijzen en te laten onderwijzen?

Ik heb vanaf dag 1 al tegen mijn vriend gezegd dat ik niks met het geloof heb en dat ik dus ook niet mijn (dus ons) kind laat dopen. Ik ben namelijk fel tegen bepaalde gedachten over bijvoorbeeld homoseksualiteit. Ik wil mijn kind het tegenovergestelde meegeven. Daarom wordt er hier niet gedoopt. Als je doopt, beloof je bepaalde dingen. Dat kan ik niet. M'n schoonvader vindt het denk ik erg jammer, maar ook hij wist hoe ik er vanaf het begin in stond. Veel van het geloof meegeven en alles wat daarbij komt kijken kan naar mijn mening ook zonder te dopen.

Ik ben mijn ouders enorm dankbaar dat ze mij nooit hebben gedoopt! Dit had ik tot op de dag van vandaag niet gewild en ik vind dat een kind dit zelf moet kunnen beslissen op de juiste leeftijd. Geloof dring je niet op aan iemand en dit is iemand zijn eigen bewuste keuze! Geloof verkoop je ook niet op straat of aan de deur, dan loop ik door of krijg je een deur in je gezicht

Hmm maar als ze dat wel hadden gedaan, had jij je nu verplicht gevoeld om te geloven in iets? Want zo doen ouders heel veel dingen waar ze achter staan zonder het hun baby’s te vragen 🫠

Nee dan had ik het ze kwalijk genomen;)

Ik ben gedoopt maar niet gelovig. Vind daar niet echt iets van, positief en negatief niet. Ik ben dan wel getrouwd in de kerk omdat ik de culturele en familietraditie die hierbij “hoort” heel mooi vindt en mijn familie dit belangrijk vond. Ik weet nog niet of wij ons kindje gaan laten dopen, heb niet een heel sterk gevoel voor wel of niet.

Ik zou voet bij stuk houden. Nu is het dopen, wat is het straks nog meer? Je zegt dat jullie beide toch iets anders erin staan dan van tevoren gedacht. Ga opnieuw met elkaar om de tafel en bespreek hoe de komende 18 jaar eruit moeten komen te zien.

Maar waarom dan? Oprechte vraag

Voor christenen is dopen een belangrijke en mooie symbolische betekenis. Het is een teken dat God van jou houd. Een koptische kerk ken ik niet. Maar zoals jij het beschrijft is dit wel stuk strenger/ouderwetse als in de meeste kerken tegenwoordig. Tegenwoordig zijn in veel kerken vrouwen en mannen gelijk. Zitten naast elkaar. Vrouwelijke dominee ect. En zitten er ook homo's in de kerk. Dopen betekend niet dat je kindje JA zegt tegen het geloof. In de meeste kerken kunnen kinderen wanneer ze bijna volwassen zijn belijdenis doen. Daarmee erkennen ze hun doop en kiezen ze voor God.

Zelf ben ik christelijk gelovig op gevoed, doe er niet heel veel mee. Ik heb een relatie met iemand die niet christelijk gelovig is opgevoed. Het is beetje van beide proberen. Maar zo te lezen wilt jou partner veel meer van af zijn kant en is er dus weinig ruimte voor jou. Echt goed je grens aangeven. En als hij voor de baby niet zo dacht en nu opeens wel is dat niet eerlijk naar jou toe! Eerlijk dopen is niet zo erg, in de christelijke gemeenschap heeft dat een mooie betekenis. Ze kan altijd zelf nog kiezen welke richting ze op wilt later. En over de plonzen water.. dat zal best mee vallen. Sommige kinderen krijgen oorbelletjes dat vergeten ze ook snel.😊

Omdat ik van mening ben dat elk kind dit zelf mag beslissen. Mijn beslissing was niet dopen geweest en had het niet juist gevonden als zij deze beslissing dus voor mij gemaakt hadden. Ik ben niet voor of tegen het geloof. Iedereen mag doen en geloven wat ie zelf wil, maar dan wel een eigen keuze en niet opgelegd ;)

Ik vind niet dat je er perse iets mee oplegt, want alsnog ben jij niks verplicht