Dreumes compleet hysterisch

Ja dat herken ik volledig. Ons zoontje heeft dit ook vaak gehad. Precies hetzelfde. Ik denk niet dat het iets zorgelijks is. Bij ons was het waarschijnlijk een combinatie van te weinig slaap, teveel prikkels en zich de hele dag goed houden. Thuis was het dan ook helemaal mis. 🤷🏼‍♀️

Ik denk gewoon oververmoeidheid en daardoor extreem prikkelbaar. Zou me geen zorgen maken! Goed dat je bij hem blijft. Denk dat het belangrijk is om emoties te leren reguleren. Heb wel eens gelezen dat kinderen niet snappen dat gevoelens over gaan. Dus voor hun voelt de emotie heel groot daardoor.

Klinkt als een typische driftbui. Hier is ze 2,5 jaar en zijn het aantal driftbuien op één hand te tellen, maar als ze het heeft is het enige wat helpt om gelijk naar bed te gaan en haar te laten drinken (hier krijgt ze dan niet de fles, maar borstvoeding) en dan valt ze ook in slaap. Dus hetzelfde als wat jij nu gedaan hebt. Ik probeer er dan de volgende dag nog even over te praten: gister was je boos en verdrietig, weet je dat nog? Was je vooral boos of verdrietig? Weet je nog waarom? Kun je dat in woorden proberen te zeggen? Maar met 22 maanden vindt je zoontje dat misschien lastig om over te praten (hier begon ze in ieder geval pas laat met praten), maar dan zou je het zelf kunnen benoemen. Ik had eens gelezen dat, juist door er achteraf over te praten, de verbindingen in de hersenen dan worden aangelegd en er de volgende keren dan steeds beter mee kan dealen (steeds sneller die heftige emoties reguleren). En het voelt krom om erover te praten achteraf, want hier wordt ze vaak weer opnieuw verdrietig. Maar ik moet toch zeggen dat het z'n vruchten nu afwerpt.

Dank jullie voor de reacties! Stelt gerust! Hij heeft uiteindelijk van 19.00-8.45 geslapen, dus was duidelijk ontzettend moe

Ach sneu is dat hè… die van mij is ook weleens zo overstuur dat je er echt niks mee kan. Ik probeer hem dan eerst weer kalm te krijgen en dan stap voor stap de avond door te komen. En als dat betekent een maaltijd of bad overslaan, prima. Zolang hij uiteindelijk maar weer goed in z’n vel zit.

Gebeurt hier ook heel af en toe na een dagje opvang. Dan is er echt geen land mee te bezeilen. Huilen, krijsen, zichzelf op de grond gooien, niks willen, niet eten, niet drinken, alleen maar als een aapje om mijn nek hangen en brullen tot ze naar bed gaat. De opvang heeft vaak geen idee waar het vandaan komt en ik heb haar ook vrolijk opgehaald, maar zodra we daar weg zijn loopt ze om een of andere reden helemaal leeg. De volgende dag is er niks meer aan de hand. 🤷‍♀️