Driftbui peuter met hevig hoofdbonken

Onze dochter heeft dit ook een periode gedaan, maar wel enkel overdag als ze haar zin niet kreeg of boos werd. Ik zei telkens op het moment dat ze met haar hoofd bonkte: 'Ik zie dat je boos bent, maar als je met je hoofd bonkt, dan kijkt mama niet naar jou' en draaide mij expliciet met mijn rug naar haar toe. Als ze stopte, draaide ik mij weer om en gaf een knuffel en probeerde haar gevoelens te verwoorden bv door te zegggen 'je was boos omdat het niet lukte om de puzzel te maken, zal ik helpen?' Ik zag deze methode ooit in een 'opvoedingsprogramma' op tv, het is het proberen waard. Ik weet natuurlijk niet meer of dit de exacte manier van aanpak was die getoond werd, wellicht zette ik ze wat naar mijn hand, maar deze aanpak werkte in ons geval. Het lijkt heel heftig, dat bonken, maar het gaat (zoals alles) over met de tijd. Het verbeterde toen onze dochter meer kon praten en om hulp kon vragen. Kan jullie kindje zijn gevoelens verwoorden? Het heeft wellicht te maken met de geboorte van zijn broertje en is zijn manier van extra aandacht vragen... Veel succes!

Ik herken het (helaas) vanuit m'n werk. Het hoofdbonken ALTIJD negeren. Het kind uiteraard niet. Dus wel kijken wat er aan de hand is en contact maken. Risico is anders dat het bonken functioneel wordt om aandacht te krijgen. De tip hieronder lijkt me daarvoor de beste uitleg. Probeer zo'n schuimrand, maar kans is groot dat hij een andere plek vind om tegenaan te bonken. Wees daarop geestelijk voorbereid... Misschien nog gebarentaal gaan gebruiken (filmpjes van Lotte en Max bijvoorbeeld) pikken ze snel op, lukt eerder als praten. Zo kan hij hopelijk sneller duidelijk maken wat er aan de hand is. Dan verdwijnt dit gelukkig meestal vanzelf weer.

Bedankt voor je bericht.. als ons zoontje met zijn hoofd bonkt, kunnen we al niet meer tegen hem praten, hij zit dan al te ver in zijn ‘bui’. Dit gaat heel snel bij hem. Het zal vast met de komst van zijn broertje te maken kunnen hebben hoor, hoeveel wij hem ook betrekken bij zijn broertje. Gevoelens kan hij nog niet verwoorden. Hij kan niet zeggen waarom hij op dat moment huilt en bonkt. Hij kan ook geen antwoord geven op de vraag waar hij pijn heeft, want hij roept regelmatig au, maar of dit van het bonken is weten wij dus niet. Mijn man gaat nu zijn bedje aanpassen zodat hij zich geen hersenschudding kan bonken.

We kunnen het vanaf de komende nacht gaan negeren, want dan is zijn bedje aangepast.. we gaan het zo maken dat hij zichzelf geen pijn meer kan doen.. hij is keihard voor zichzelf, dus we weten dat hij dan ook iets anders zal zoeken, we zorgen ervoor dat er zelfs op de muur waar zijn bedje staat schuimrubber komt. De gebaren is inderdaad een tip! Ik was er al mee begonnen, want ik heb met dove mensen gewerkt, k weet alleen niet alles meer, maar ik ga dan meteen kijken naar Lotte en Max.. 😃👍🏻 hopelijk gaat het snel over en kan hij verwoorden wat er is.

Hmmm, ik denk even mee, maar vrees dat ik verder geen tips kan geven... Jullie doen er alles aan om er voor te zorgen dat hij zich niet kan bezeren, zo kom je natuurlijk al een heel eind! :) Hopelijk groeit het er uit en is het uiteindelijk gewoon 'maar' een heel vervelende fase geweest... Veel succes met de andere tips (werken met gebaren e.d.), hier heb ik geen ervaring mee.

Hi! Mag ik weten hoe het nu met je zoontje gaat? Ik zit nu in hetzelfde bootje met mijn zoon van bijna 2 precies zoals jij het omschrijft, z’n driftbuien vallen ook op bij het kdv. Maak me best zorgen. Hoe is het bij jullie verder gegaan?