7 Reacties

2 jaar geleden

Het blijft per kind lastig hoe er op te reageren. De 1 wil er over praten, de ander niet. Kijk wat jouw kind wil en hou het luchtig. Zelf zeg ik tegen mijn kinderen dat het een droom is, niet echt. En of hij het een leuke droom vond of niet. Er komt ook wel eens een droom voor in tekenfilms zoals paw patrol voor en dan benoem ik dat ook. Ook vertel ik dat ze de baas zijn in hun droom. Zeg gewoon dat ze weg moeten gaan als je ietd niet wilt. Lukt het niet? Kom dan vooral naar papa of mama. Dit doen wij ook met het onverklaarbare. Soms zei hij ineens dat er iemand in de hoek stond. Ok, vind je dat fijn? Nee? Ja? Zwaai maar of zeg maar dat hij weg moet gaan. Tot nu toe nog geen overstuur kind gehad. Ik weet dat ik als kind zelf wel eens heeeeeeel overstuur ben geweest van een droom/nachtmerrie, dus het kan altijd nog gebeuren. Mijn ouders luisterden dan naar mijn onverklaarbare relaas en hielden mij vast.

2 jaar geleden

Mijn zoontje is nog te jong, maar wel ervaring met het oppassen op mijn neefje. Die had toen hij jonger was 4-8 jaar best wel wat nachtmerries. Persoonlijk als hij bleef logeren, zei ik nooit “het is niet echt of het is MAAR een droom” want de angst had hij wel. Bedenk zelf maar eens in hoe jij je voelt als je bv bang voor spinnen bent en er ineens een grote veldspin je been op kruipt. Als iemand dan zegt dat het niet eng is en het is maar een spin, werkt niet echt geweldig (eigen ervaring haha). Ik liet mijn neefje als hij echt wakker was altijd omschrijven wat hij zag en terwijl hij praatte tekende ik dit op een gekke manier en vroeg continue “zoiets?” Of tekende een hoed of bloem erbij met gekke ogen “neeee! Tante dat was niet!” “Maar het staat hem wel heel goed/gek/leuk toch?” En dan moest hij vaak alweer lachen. Hierdoor was hij vaak al afgeleid en maakte we de gekste tekeningen samen. Was het midden in de nacht dan ging ik vooral troosten en bleef bij hem zitten tot hij weer sliep om de “wacht” te houden en dat tante ymke ze wel eens zou vertellen dat ze lief moeten spelen zijn als ze terug kwamen anders mochten ze niet meer komen. Vaak sliep hij dan weer rustig verder.

2 jaar geleden

Bedankt voor jullie reacties. Dat vind ik dus ook zo lastig, de ene in m’n omgeving zegt niet zeggen dat het niet echt is of maar een droom en de ander zegt dat weer wel.

2 jaar geleden

Ala het over monsters gaat leg ik wel uit dat het een droom was.... Maar als het over geesten gaat neem ik dat wel serieus! Mijn dochter (4,5 jaar) kwam met dat er iemand naast haar bed zat te fluiten en schuiven op de stoel en ze dat eng vond! We woonde er net 4 dagen dus alles was nog nieuw en spannend.... Ik had die zelfde middag nog iemand in huis gehaald om het huis te reinigen van energieen (geesten) en liet mijn dochter die meneer helpen met de reiniging... Dit vond ze heel fijn en daarna geen last meer gehad!

2 jaar geleden

Wij spuiten 'monsterspray' en dat werkt. Doet ie zelf even gewoon met zn handje in de lucht voor hij gaat slapen en dan blijven ze weg. Heel schattig soms slaapt hij bijna en wordt hij wakker met ' mama we zijn de spray vergeten!!' En dan doet ie dat nog even en is het goed

2 jaar geleden

Reactie op Klavertje32

Wij spuiten 'monsterspray' en dat werkt. Doet ie zelf even gewoon met zn ha ...
Wat een goed idee

2 jaar geleden

Ala het over monsters gaat leg ik wel uit dat het een droom was.... Maar al ...
Aaahhh brrrr dit! Ik heb iets te veel van die cam-recordings gezien 🫣 ergste is, wij hebben ook een camera bij ons zoontje op de kamer. Voor we begonnen aan het ombouwen heb ik de kamer ook laten reinigen. Wel ook heel interessant vind ik dat! Mijn moeder vertelde mij wel eens dat ik hele verhalen aan het vertellen was terwijl ik moest slapen. Toen ze vroeg tegen wie ik aan het praten was antwoordde ik “tegen oma” waarop mijn moeder reageerde “maar oma is thuis” en ik weer antwoordde: “nee ik vertel tegen oma poekie” Wat bleek dus dat mijn oma aan mijn vaders kant (die al lang voor mijn geboorte was overleden) vroeger een hondje had die poekie heette. En mijn neef en nicht van 10 jaar ouder noemde haar altijd oma poekie. Alleen had niemand dat ooit verteld of er over gesproken. Ik kan mijzelf er iig niks van herinneren. Maar mijn moeder was dat nooit vergeten 😅