Hallo andere mama’s,
Mijn dochter is nu 21 maanden en is al enige tijd eenkennig. Ik geef meestal aan bij mensen dat ze wat eenkennig is en laat haar vooral zelf bepalen wat ze wil.
Nu zou ik haar meer willen helpen om contact te leggen. Ze vindt mijn broertjes bijvoorbeeld ook al spannend. Naast het eenkennige merk ik ook behoorlijk wat ‘uit te leggen heb’ waarom ze het heeft vooral aan mensen die zelf geen kinderen hebben of dit gedrag niet herkennen bij hun eigen kleintje.
Ik merk dat ik het heel erg probeer te verdedigen, maar daarmee doe ik mezelf en haar tekort. Ik merk wel dat ik het vervelend vindt dat er dan wordt gedacht dat dit gedrag haar karakter is en dat vind ik vooral met familie jammer.
Hebben jullie tips hoe haar beter te helpen en hoe te reageren anderen?