Eerlijk zijn over Sinterklaas?

Ik twijfel zelf ook, maar neig meer naar bevestigen noch ontkennen. Weet je, voor zo'n jong kind is het verschil tussen werkelijkheid en spel/fantasie toch nog heel moeilijk te begrijpen. Ik zou het wat open laten voor de eigen interpretatie. Je kind ziet Sinterklaas en dus bestaat hij. Zo werkt het op die leeftijd. Ik zal nooit actief meegaan in het hele Sinterklaas verhaal, maar ook niet meteen vertellen dat het nep is. Ik laat het in het midden.

Wij kiezen ervoor gewoon Sinterklaas te vieren en mee te gaan in de beleving van m’n kind. Mocht hij ooit vragen stellen over het bestaan van Sinterklaas dan denk ik dat ik hem op zijn niveau de waarheid vertel, afhankelijk van zijn beleving op dat moment, maar ik ga niet nu zeggen dat we het spelen. Ik vind het voor hem een te leuk feest namelijk. Eerlijk zijn vind ik overigens ook een breed begrip; op dit moment zeg ik niet zoveel over wat wel en niet echt is. Dat hoeft ook niet. Wat hij denkt is dat er pieten zijn, dat er meer Sinterklazen zijn want die ene die kan het nooit in z’n eentje af, dat ze uit Spanje komen met de boot. In zijn beleving is dit allemaal helemaal prima. Ik laat het lekker een beetje bij hem en zijn beleving, dan zien we wel gaandeweg waar we erin meegaan en waar we eerljjk(er) willen zijn. Ik wil iig niet op voorhand het feest voor hem beïnvloeden omdat ik zelf niet zou willen liegen.

Wij zijn er niet eerlijk over. Vond het zelf zo leuk vroeger en de realisatie dat het nep was kwam als vanzelfsprekend. Als mijn kind het echt te spannend zou vinden zou ik het misschien wel (tot zekere hoogte) eerlijk zeggen (al zie je dan alsnog dat ze voor het moment dan toch wel geloven). Vind de eerlijkheid over sinterklaas ook een risico nu de jongste kinderen geen geheim kunnen bewaren en oudere kinderen het soms stoer vinden om te verkondigen dat het nep is. Zou het sneu vinden als mijn kind de waarheid op school zou lopen verkondigen aan kinderen die wel geloven.

Ik ga haar niet laten geloven. Vind het zo'n ongelooflijk bullshit feest. Wat mij betreft zou het helemaal overgeslagen worden 😂.

Waarom zou je kiezen voor de waarheid vertellen en niet meegaan in de fantasie?

Zoon is net zo oud en ik twijfel ik. Ik denk dat ik niet expliciet ga vertellen dat hij niet bestaat, behalve als hij ouder wordt en vragen gaat stellen. Ik wil in ieder geval niet meedoen aan de onzinverhalen van “lief zijn anders moet je in de zak mee naar Spanje”.

Omdat je niet wil liegen tegen je kind?

Nee. Zolang hij erin gelooft ga ik daarin mee. Als hij vragen gaat stellen, zal ik wel eerlijk antwoord geven.

Mijn kindje moet nog geboren worden maar heb hier wel over nagedacht. Ik vind eerlijkheid echt één van de belangrijkste dingen in het leven en straks in de opvoeding. Vind het dus ook heel moeilijk als mensen niet eerlijk zijn. Maar ik vind het rondom Sinterklaas wel anders op de een of andere manier. Hier ook nooit boos om geweest oid. Vond het alleen maar erg leuk en had het juist heel erg jammer gevonden als mij die ervaring was afgenomen. Heb zelf ook jarenlang Piet gespeeld en de gezichten van die kinderen zijn echt goud waard. Het is een soort magie voor ze. Dat gun ik mijn eigen kind(eren) ook. Mocht mijn kindje heel erg bang ervan worden ofzo zou ik niet kostte wat kost het ‘geheim’ in stand houden hoor, want welzijn gaat voor. Ik heb een pedagogische achtergrond en vanuit daar zie ik er overigens ook geen kwaad in. Ieder natuurlijk zijn of haar eigen visie en het is altijd even kijken naar het kind zelf, maar ik wil dus de magie wel in stand houden 😊

Hier is mijn zoon nog te jong, maar ik zou een balans willen zoeken. Ik vind het prima om het te vieren, maar ik wil niet dat hij vanaf jongs af aan leert dat een oude man met een baard en snoepjes en cadeautjes betrouwbaar is🙈 Hoe je een kind lekker naïef houdt, maar wel een juiste les meegeeft is voor mij nog een mysterie, maar dat is voor mij belangrijker dan per se aangeven dat het nep is. In beginsel is het echt en tastbaar (dat iemand verkleed is, is niet relevant) dus ik denk dat zeggen dat sinterklaas niet bestaat op zo’n jonge leeftijd niet helemaal realistisch is.

Ik zie het niet als liegen. Ik zie het als meegaan in een fantasie. Ik zie hoeveel plezier kinderen eruit halen en vind dat heel mooi. Als mijn dochter van 2 zegt dat er een geitje in de kamer staat dat een fles moet krijgen, zeg ik ook niet: nee hoor dat is nep en bestaat niet. Ben wel benieuwd hoe je sinterklaas vroeger hebt ervaren? Als ik voor mezelf spreek: ik heb in groep 3 blijkbaar zelf beredeneerd dat het niet kan (onder invloed van oudere kindjes). Ik heb me nooit bedrogen gevoeld door mijn ouders. Mijn zusjes hadden duidelijk meer fantasie. Ondanks dat kinderen aangaven dat sinterklaas niet bestond moesten mijn ouders het vertellen toen ze in de surprisefase kwamen. Mijn jongste zusje was ontzettend verdrietig dat sinterklaas niet bestond maar heeft nooit het gevoel gehad zich bedrogen te voelen...

Ik heb me voorgenomen om niet te liegen over bestaan sinterklaas. Maar in de praktijk gaat onze dochter er wel helemaal mee in haar eigen fantasie, ze is nu 4 jaar. Ronduit zeggen dat het allemaal nep is doe ik niet, dit vind ik te hard, maar als ze ons vragen stelt geef ik hier wel eerlijk antwoord op. Het maakt op deze leeftijd nog niet uit hoor, want ze is nog steeds onder de indruk als ze Sinterklaas ergens ziet en dan gelooft ze het toch ergens weer wel

Wij gaan mee in haar fantasie. Bij ons in de stad wordt van alles georganiseerd, speurtocht, lichtjes tocht en een schatkamer. Ze vindt het fantastisch, helemaal enthousiast. Voor haar is het echt denk ik.. ben benieuwd of er nu een verschil is met vorig jaar. Vorig jaar 2.5 jaar. Ik weet dat mijn nichtje 4 jaar was en doodsbang. Haar moeder heeft het haar uitgelegd, maar daar wel duidelijk bij gezegd dat andere kinderen er wel in geloven en dat ze dat zo moet houden. Is altijd goed gegaan.

Ik wil heel graag 'de waarheid' vertellen, dat er vroeger een man was blabla en dat we dat nu naspelen. Gaat denk ik niet ten koste van de magie van het feest, maar haalt wel de ergste spanning eraf en je hoeft niet te liegen tegen je kind. Maar mijn vriend heb k nog niet helemaal zo ver helaas!

Ik denk dat we tegenwoordig kleine kinderen vaak (onterecht) als kleine volwassenen zien, terwijl onze breinen echt anders werken. Kinderen onder de 4/5 kunnen werkelijkheid en fantasie ook nog niet (goed) uit elkaar houden.

Je hoeft niks te vertellen. Je vertelt ook niet dat woezel en pip nep is. Alleen over sinterklaas vragen we onszelf dit af. Je gaat een peuter en kleuter niet eens kunnen vertellen dat het nep is, want zodra de beste man voor ze staat is hij zo echt als maar kan voor ze. Ze hebben een keer een proef gedaan in een kleuterklas. Juf kleedde zich in de klas om naar sinterklaas en weer terug naar juf. Toen ze weer juf was, begonnen alle kleuters: “juf, juf, sinterklaas was hier net!” Geniet gewoon van het feest met je kind, liegen is niet nodig

Ons zoontje is nu nog maar 1,5 jaar, maar wij hebben besloten om sinterklaas te vieren zoals wij dat beide gewend zijn uit onze jeugd (dus meegaan in de fantasie). Waarom? Ik heb zelf niks anders dan positieve herinneringen aan sinterklaas en heb nooit het idee gehad dat iemand tegen mij had gelogen of iets 😊

Ik vond sinterklaas geweldig. Vond het ook echt niet leuk dat een klasgenootje vertelde dat het nep was. Dus wij gaan er gewoon lekker van genieten deze magische tijden met sinterklaas, de kerstman, de paashaas, de tandenfee, de kaboutertjes.. ach en misschien ook wel eenhoorns bij een regenboog. En wie weet gaat hij mij ook iets willen doen geloven. Het schijnt dat we heel veel grote monsters in huis hebben waar we voor moeten verstoppen. Samen een tent bouwen. Prachtig vindt hij dat. Liefst ook in de avond. Dus dan vertelt deze mama rustig dat het monster al ligt te slapen. We live in a magical world!

Wij zeggen dat het een verkleedfeest is. Op het moment zelf geloven ze het alsnog haha en het plezier is even groot! Onze oudste is snel angstig enzo dus we vonden het het niet waard om er nog 1 te creëeren.. zo is het ook heel leuk 🤗 We zijn wel echt Sint Fans namelijk!!

Wij hebben er altijd voor gekozen om haar er in te laten geloven. Inmiddels is ze net 6 en sinds ongeveer een jaar komen er steeds vaker vragen over of iets echt of nep is. Zowel prinsessen in Disneyland als ook de Kerstman en Sinterklaas. Mijn antwoord is altijd, "wat denk jij?" tot nu toe komt ze dan altijd tot de conclusie dat het echt is (en heksen, monsters en andere slechterikken zijn niet echt). Ik leg het aan haar uit dat waar je in gelooft voor jou echt is, jij mag kiezen waar je wel en niet in wil geloven. Tot nu toe volstaat dat, ze vind de magie veel te mooi. Maar het boek "Sinterklaas voor grote kinderen" ligt hier wel sinds vorige week klaar op zolder voor het moment waarop ze te veel twijfels krijgt.