Ervaringen OT team school

Ik heb geen kind wat al onderwijs volgt, maar ik ben docent op het VO en maak heel regelmatig gebruik van het OT. Het OT klinkt heel groot, maar eigenlijk stelt het niet zo heel veel voor. De mentor (in jullie geval de juf) heeft te maken met een docent-overstijgend probleem. We zijn in de basis allemaal opgeleid om docent te zijn, maar we zijn geen experts in bijv autisme, adhd, lastige thuissituatie, taalachterstand etc. Bij ons betreft het OT de teamleider, de ondersteuningscoordinator en de orthopedagoog. Zij gaan na de inbreng van de mentor/juf bespreken wat er nodig is aan extra ondersteuning voor het kind. Dit kan zijn zoals jij al benoemd observaties, maar het kan ook zijn dat de school graag een WISC-V wil afnemen (intelligentie onderzoek) om te kijken of het niveau bijv wel passend genoeg is. Word de leerling onder/overvraagt etc. De leerling blijft net zo lang in het OT tot de hulpvraag ‘weg’ is. Dus elke twee weken (zal per school verschillen) wordt er opnieuw naar de situatie gekeken tot dat er voldoende inzet geleverd is, of er een vervolgstap gemaakt moet worden etc. Ik heb leerlingen die 2x besproken worden in het OT en leerlingen die er meerdere jaren inzitten, of steeds in en uit gaan. Het is dus puur het monitoren van je kind en wat een school kan inzetten voor het welzijn van jouw kind en waar ze jullie als ouders mogelijk in kunnen betrekken. Met jullie toestemming wordt er ook meteen een dossier opgebouwd (geen zorgen, elk kind heeft een dossier), mocht er in de toekomst meer onderzoek nodig zijn dan kan school de inzet delen met bijv een instelling die diagnoses stelt, of voor een doorschakeling naar speciaal onderwijs. Dat is natuurlijk nooit de eerste stap.

Hiya, hier ervaring met mijn tot nu toe jongste. OT team kon vrij weinig hulp bieden, hetgeen wat aangeboden werd door o.a OT team ergotherapeut en tevens fysiotherapeut werkte allemaal niet. Gevolg dat mijn jongste dus een lange tijd maar 2 a 2.5 uur naar school ging en zelfs dat was teveel voor hem. Omdat er niet direct plaats was binnen SO onderwijs hebben we best een tijdje moeten wachten. Al met al is de stap die wij gemaakt hebben naar SO een goede keuze geweest, hij lijkt op zijn plek en gaat weer met plezier naar school toe. Er is meer ondersteuning daar voor hem en je ziet hem weer opbloeien.

Ik ben zelf onderdeel van het ondersteuningsteam op een basisschool. De leerkracht kan hier inderdaad externe mensen laten meedenken in het belang van jullie zoon. Er wordt een hulpvraag besproken, gekeken wat er allemaal gedaan is en wat goede vervolgstappen zijn. Bijv. een observatie van de orthopedagoog. Bij ons op school willen bij deze gesprekken ook altijd graag de ouders hebben. Jullie kennen je kind het beste en het beeld van thuis is vaak ook heel helpend om te kijken wat goede stappen zijn om te nemen. Mochten jullie graag aan willen sluiten bij dit gesprek, dan is het jullie goed recht om dit te vragen op school!

Wat fijn om juist vanuit verschillende invalshoeken te horen. Dit stelt mij wel meer gerust. Hoewel ik geloof dat de juf de juiste intenties heeft vindt ik het zo heftig klinken. Volgende week zullen we de aanvraag van de juf al ontvangen en over 2 weken volgt het gesprek al. Dus hopelijk horen we dan meer en geeft het nog meer duidelijkheid.

Er is al veel gezegd wat klopt inderdaad! Wij hebben al meerdere gesprekken gehad met het OT. Ook ik was in het begin heel nerveus voor wat er zou gaan komen, maar het valt reuze mee. Er wordt inderdaad gekeken naar wat jullie eventueel als hulpvraag voor thuis hebben (bij ons was dat bijvoorbeeld extreme driftbuien en zichzelf en broertje pijn doen). En tevens natuurlijk de hulpvraag vanuit school. Bij ons zijn er in eerste instantie tips en adviezen mbt school gegeven. Dit had weinig effect. Vervolgens is er een andere instelling bij geroepen en van daaruit zijn we steeds een stapje verder gekomen. Op advies van de orthopedagoog heeft en school (en wij wilden het zelf ook graag) heeft mijn dochter groep 2 bijvoorbeeld over gedaan. In dit afgelopen jaar hebben we ook een aantal onderzoeken laten doen die veel duidelijkheid hebben gegeven mbt de problematiek. Toevallig gisteren weer een gesprek gehad met een heel plan van aanpak over hoe groep 3 aan te gaan vliegen. Lang verhaal misschien, maar het belangrijkste is denk ik: maak je geen zorgen, zowel school als orthopedagoog willen het beste voor je kind en kijken echt naar heel veel verschillende mogelijkheden. Ik ben er heel enthousiast over, omdat wij zelf niet op de plek waren gekomen waar we uiteindelijk beland zijn denk ik. Omdat je er zelf minder verstand van hebt en door de bomen het bos niet ziet qua instanties die jullie kunnen helpen of bepaalde onderzoeken kunnen verrichten.