Geschikte straf 5 jarig kind

Een stevig gesprek en haar eventjes op haar kamer laten nadenken over wat ze precies fout heeft gedaan.

Zelf zou ik een goed gesprek met haar voeren en ook uitleggen waarom het niet kan en eerlijk vertellen over fouten/ongelukjes zodat je dingen kan oplossen. Daarna samen met haar bedenken hoe je dingen kan oplossen en dit haar dan onder begeleiding laten uitvoeren.

Ik zou haar straffen door het haar zelf te laten schoonmaken en af te spreken waar ze wel op mag schrijven.

Ik zou zelf de dag erna niet meer straffen. Wel heel duidelijk uitleggen dat het niet kan en mag. Papier is om op te tekenen en niet op spullen. Probeer het haar zelf te laten schoonmaken gewoon voor het idee. Het hoort ook een beetje bij grenzen verleggen maar wees duidelijk.

Je kan haar misschien ook eerst vragen of ze gisteren iets heeft gedaan wat niet mocht. Zo ja, wat dan? En als ze eerlijk is de consequentie aanpassen. Zo leert ze dat ze "fouten" mag maken en dat eerlijkheid hierin beloond wordt. Ook kun je misschien samen met haar bedenken hoe ze t wilt oplossen en goedmaken? Ik weet niet in hoeverre ze dit kan natuurlijk. En samen afspraken maken. Vanaf nu kleur ik alleen nog op papier. Is ze niet eerlijk/blijft ze ontkennen zou ik harder zijn. Uitleggen wat je van haae verwacht en 5 minuten (1 min per leeftijd) timeout geven en dan de kans het alsnog goed te maken.

Dit ... Nut van straffen is sowieso al beperkt en een dag later zal het al helemaal zijn effect missen. Bovendien ben je het niet gewoon van je kind. Zeker dan vind ik dat een gesprek eerder op zijn plaats is. Voor hetzelfde geld voelde ze schaamte omdat ze het er niet af kreeg en wist ze niet hoe ze ermee moest omgaan. Lijkt me niet vreemd als dat haar normaal gedrag niet is ...

Straffen kun je beter meteen doen, niet de volgende dag nog

We weten dat straffen sowieso niet goed werkt, en al helemaal een dag later niet. Op deze leeftijd kunnen ze nog onvoldoende de link leggen tussen dat wat ze doen en de (voor ons logische) consequentie die daar op volgt. Dat zie je al in haar actie, ze heeft geen idee gehad van de gevolgen van dat wat ze deed. Ik denk dat ze zich misschien al erg schaamt, want dit was niet haar bedoeling als ik het zo lees. En het is ook niet iets dat vaker voorkomt. Ik zou het daarom aangrijpen als een moment om uit te leggen dat je soms dingen doet die achteraf niet handig blijken. En als dat per ongeluk gaat, dat dat dan niet erg is. Maar dat het wel heel belangrijk is dat ze het dan vertelt, zodat jullie mee kunnen nadenken over hoe dat op te lossen. Dan leer je haar om dingen met jullie te bespreken als ze ergens mee zit. Eventueel kun je in dit geval nog samen kijken of je het schoon krijgt, maar dan wel als team en niet enkel voor haar als straf. Succes!

Wat is je doel door haar te straffen? Wat wil je bereiken? Doe je het puur voor de wraak of de vergelding? Of voor genoegdoening? Of wil je bereiken dat ze het niet meer doet? Ik denk dat ik wel in kan vullen dat het dat laatste is, maar kun je dat dan niet op een andere manier bereiken? Het is sowieso de vraag of straffen nuttig is, maar hoe nuttig is een dag later straffen? Ik zou er een goed gesprek over hebben. Waarom heeft ze het gedaan? Waarom is ze niet naar jou toegekomen? Wat is wel goed gedrag? Wat verwacht je van haar? Hoe gaat ze het oplossen?

En dit!

Al heel veel goeie reacties gelezen en wilde nog toevoegen; Time outs werken niet. Geen kind gaat rustig zitten denken over hun acties, consequenties en hoe dit te doen in de toekomst. Het zijn geen volwassenen. Ze zullen zich alleen maar nog meer gaan schamen en rot en achtergelaten voelen en er alles aan doen (stiekem zijn, liegen etc) om dit nooit meer te krijgen. Consequenties aanpassen op hoe eerlijk ze zijn lijkt me ook een lastige; een kind denkt niet ‘ooh het is maar straf x het had ook straf y kunnen zijn als ik had gelogen’ Als je doel is dat ze eerlijk kan praten over situaties die ze verkeerd heeft ingeschat moet de situatie veilig genoeg voor haar zijn om dat te doen in de toekomst. Straffen zal geen veilige situatie opleveren voor d’r. Als je doel is dat ze dit nooit meer doet.. sja, ten eerste denk ik ‘het is een kind die op ontdekkingstocht is..’ als iets zo dierbaar of kostbaar is dat het niet gesloopt mag worden kan je er geen kind bij laten 😂 Maar snap wel dat je baalt natuurlijk en niet alles 100% kid proof kan inrichten :) In dat geval zou ik praten over hoe het is gekomen. Wat zijn de alternatieven vanaf nu? Kan ze zelf bij papier? Wil ze liever rechtop tekenen? Is een schoolbord oid een idee? Wil ze haar ‘stempel drukken’ op dingen in het huis en zo ja, waar mag ze wel dr naam op schrijven? Succes en houd ons op de hoogte! Ben benieuwd wat er voor jullie werkte en wat niet :)

Dus gewoon maar negeren omdat je er een dag later achter komt? Dan denkt haar dochter de volgende keer weer ik doe het sneaky want als mn moeder er niet direct achter komt krijg ik toch geen straf. Een kind van 5 weet een dag later nog steeds dondersgoed dat het iets gedaan heeft wat niet mag hoor. Bij een peuter van 2 lijkt me dit een ander verhaal.

Ik zou haar bij je roepen en de stoel erbij pakken en vragen waarom ze dit gedaan heeft. Zeggen dat je het niet leuk vind, er verdrietig om bent en zou samen proberen het weg te poetsen. Straffen hoeft niet meteen iets heel heftigs en negatiefs te zijn hé. Laten merken dat je het niet leuk vind kan bij die kleintjes soms al genoeg indruk maken. En vooral zelf laten poetsen om te laten zien dat het niet "zomaar" opgelost is.

Precies dit! Aandacht geven aan de schaamte door vanuit nieuwsgierigheid dit gesprek te starten ipv straffend. Waarom heeft ze niets gezegd? Veel kindjes zijn bang om gestraft te worden en vertellen het daarom niet meer. Nummer 1 reden om niet te straffen, maar een goed gesprek te hebben, uitleg te geven waar ze wel op mag tekenen en dan samen schoon te gaan maken waarin zij t meeste doet (= natuurlijke consequentie ipv straf)

Ik zou open het gesprek aan gaan. Misschien schaamt ze zich rot en begint ze te huilen. Dan heeft ze de consequentie al wel ingezien. Als ze heel nonchalant doet alsof dit de normaalste zaak van de wereld is ergens op te schrijven, dan zou ik persoonlijk wel laten merken dat ik er boos van wordt. En dan toch straffen, tegen alle adviezen hier in. Sowieso, spijt of niet, zelf laten (helpen met) het schoonmaken. Alles heeft consequenties, ook dat moet ze leren. Samen uitzoeken welke stift het was en hoe je het mogelijk het beste kunt verwijderen. Samengevat: ik zou de straf laten afhangen van haar reactie. En iets inlassen wat haar raakt

Kom nu dit artikel tegen, misschien heb je er wat aan https://www.oudersvannu.nl/kind/opvoeden/alternatieven-voor-een-time/#Echobox=1678561077

Waarom zo zwart wit? Je hoeft het helemaal niet te negeren. Een gesprek aangaan waarin je luistert naar wat er gebeurde en nadien grenzen aangeeft op een rustige doch duidelijke manier is niet hetzelfde als negeren.

Als het geen 'normaal' gedrag voor haar is dan met haar bespreken wat je hebt en ontdekt. Wellicht bespreken waarom ze het heeft gedaan en aangeven dat spullen vies/kapotmaken niet mag. Ik denk dat je het daarbij moet laten. Doet ze het daarna nog een keer dan moet je je gaan afvragen hoe je dit gedrag kunt veranderen zonder te straffen... Straffen is geen oplossing

Dat is toch wat ik zeg? Alleen mensen zeggen niet meer straffen de dag erna. Ik zie straffen niet direct als in de hoek of naar de kamer of boos worden. Aanspreken en confronteren is ook "straffen". Misschien niet zo streng en negatief als mensen hier bedoelen.

Op 5.5 jarige leeftijd moeten ze wel weten dat je niet op stoelen kleurt. Aan het tijdstip te zien lag ze al op bed toen je ontdekte dat je bengeltje Picasso aan t spelen was geweest. Het is echt onzin dat straffen niet werkt. (Slaan enzo is natuurlijk achterhaalt maar praten heeft dus minder zin dan straffen.) Maken wij als volwassenen een fout dan moeten wij ook dealen met de consequenties. In mijn kleuterklas vind ik het belangrijk dat kinderen leren dat gedrag gevolgen heeft, zowel positief als negatief. Dat bereidt ze voor op de echte wereld. Een goede consequentie in dit geval is het schoon laten maken en dit hoef je echt niet lief te vragen. Duidelijk melden dat het niet kan en je er verdrietig om bent dat de spullen in huis kapot gaan. Zelf goed laten boenen, los het niet te snel op voor dr.