Gillende dreumes 1,5 jaar: hoe af te leren?

Snel afleiden met speelgoed/eten/drinken en zoveel mogelijk negeren? Dan is de aandacht er ook snel vanaf en wordt het ook minder interessant wellicht 😅

En “beloon” je ze dan niet als je ze juist iets eten geeft?

Ik denk dat als je het afwisselt en het gewoon aanbied en verder niet linkt aan het gillen dat heel erg meevalt. Is dan meer gewoon doorgaan met de orde van de dag zeg maar.. wel vervelend hoor, ze kunnen zo klein al zoveel herrie maken 🥲

Een onlogische consequentie, zoals gillen/trap is lastig voor kinderen te begrijpen. Maar bijvoorbeeld iets logisch, zoals dat je zelf de kamer uitloopt en even wegblijft is makkelijker te begrijpen. Je gilt = vervelend en naar voor je zusje dus dan ben je maar even in je eentje. Het kost misschien even moeite, maar ik denk dat als je dus zonder verdere reactie hem alleen achterlaat de lol er snel vanaf is. Je kunt dan wanneer je terugkomt uitleggen waarom jullie zijn weggelopen.

Straffen werkt denk ik niet. Ik denk dat het het beste werkt om te kijken of je juist vooraf al aandacht toe kan voegen zeg maar. Kijken of je wat meer 1 op 1 momentjes kunt krijgen met hem. Onze peuter gilt wel eens van plezier, we maken hier dan een grapje van: "wooow jij kan hard gillen, kun je ook fluisteren?". En dat leidt genoeg af van het gillen en ze gaat dan weer op in het fluisteren. Wat ook nog wel eens wil helpen (ook met praten met eten in de mond bijvoorbeeld) "als je zo hard gilt, kan ik je niet verstaan. Kun je het nog een keer rustig zeggen?".

Bedankt! Ik loop wel eventjes weg dan… lastig ook allemaal hoor. Gillen van plezier vind ik ook niet zo erg, maar gillen om bewust stout te doen vind ik wel vervelend. Ga morgen eens proberen en laat het weten.

Ik zou het negeren, hoe lastig het ook is. Je geeft hem aandacht als hij gilt en dat is precies wat hij wil. Ons zoontje van 1,5 jaar deed dit ook een maandje geleden ineens veel. Het was gelukkig maar kort doordat we hem negeerden. Als hij klaar is met gillen, zou ik gewoon weer normaal tegen hem doen en aandacht geven. Hij zal misschien wat lastiger hebben met een zusje erbij die ook aandacht wil

Het gaat TE hard om het te negeren, mijn oren (en denk ook van onze baby dan) doen echt pijn. En hij gaat lang door, want vindt het zelf erg grappig. Maar bij jullie werd het dus minder?

Ja ik zou het zelf zeker niet negeren. Het is gewoon echt heel erg onwenselijk gedrag en inderdaad echt wel stout. Negeren doe ik zelf met iets onschuldiger gedrag, zoals mijn dochtertje vond het op den duur heel leuk om zichzelf te kelen met de omheining van haar ledikant voor aandacht. Maar als ze echt stout en vervelend doet, dan stel ik wel even een grens. En dus ook met consequenties, zonder ‘straf’.

Ik loop hier ook tegenaan. Weglopen is ook niet altijd een optie. Hij doet het ook graag op het aankleedkussen bv. Ik vind het ook heel vervelend maar hoe minder aandscht ik het geeft, hoe minder het die dag is. Wel benoem ik dat we niet gillen

Nadat ik er steeds op reageerde om hem te corrigeren, deed hij het steeds vaker. Actie reactie, zo zie ik het. Hij heeft het gedurende een aantal weken af en toe gedaan en toen was het ineens verdwenen. Ik had het niet eens door

Wel wisselende reacties… lastig he, dat ze niet DE juiste methode hebben. Soms best ingewikkeld, dat opvoeden 😋

Waarschijnlijk niet hoe iedere ouder het doet, maar mijn dreumes kan ook echt krijsen, en ik doe dan mn hand over haar mond (ook gewoon om het geluid te dempen)en zeg rustig 'je mag huilen/boos zijn/verdrietig zijn, maar niet krijsen' meestal is het dan snel klaar met het krijs gedeelte en kan ik haar troosten of uitleggen waarom iets niet mag. Negeren is inderdaad geen optie, maar troosten ook niet als ze zo krijst, doet inderdaad gewoon pijn aan mn oren.