Groep 1 en vast speelmaatje?

Voor haar leeftijd is het niet vreemd dat ze nog geen vast speelmaatje heeft. Naast elkaar ipv met elkaar spelen, hoort er ook nog bij. Elke dag alleen maar kleuren vind ik wel jammer. Zou even bij de juf checken of het klopt wat ze zegt. Als juf zijnde, zou ik haar meer bij de hand nemen om ook andere activiteiten te proberen en helpen aan te sluiten bij andere kinderen. Tekenen is voor haar nu het meest veilig, maar op school zijn veel meer leuke dingen te doen tijdens het speelwerkuur.

Maar zegt ze ook echt letterlijk dat ze zich alleen voelt, of ze het niet durft te vragen? Er zijn ook kindjes (net als vele volwassenen) die gewoonweg echt minder behoefte hebben aan continu sociale contacten en graag (momenten) op zichzelf zijn. Dat is juist ook een mooie eigenschap als je jezelf goed kan vermaken. Vind ze het echt vervelend, dan is het misschien een idee om haar op een sport oid te doen waar ze soort van "gedwongen" wordt meer interactie te zoeken (op een positieve manier). Ligt ook aan het karakter, is ze verlegen?

Ja ze is opzich verlegen en ze vermaakt haar thuis ook uren alleen met knutselen en tekenen, maar ik denk ook wel dar ze wat bang is om het te vragen aan anderen. Ze zegt het soms wel en andere keer vind ze het helemaal prima. Sport is wel een idee, zal ik even naar kijken

Zal ook even de juf vragen hoe het gaat

Hier zit ook een jongetje in de klas die geen behoefte heeft om met andere kindjes te spelen. Hij speelt wel met onze zoon, omdat ze elkaar kennen van de kinderopvang. Zijn moeder vind dat wel eens lastig, want je gunt je kind natuurlijk de hele wereld, maar kindje is niet ongelukkig. Hij gaat graag naar school. Zou dus goed peilen of het je eigen gevoel is of dat het echt haar gevoel is. De juf kan volgens mij anders heel goed bemiddelen om haar te helpen wat contacten te leggen.

'Ik vind het zo jammer' en 'mijn hart breekt', zijn jouw gevoelens. Misschien had zij er niet veel problemen mee en heeft ze enkel een beetje hulp van de juf nodig om te vragen mee te doen. Zou een gesprek aangaan met de juf, die kan heel gemakkelijk binnen kindjes bij elkaar plaatsen. Buiten gaat het goed, dus heb ook vertrouwen dat ze het kan. Even voor de tijdlijn: mijn dochter is eind groep 2 en durft nu pas kindjes te vragen om te spelen (soms ook niet). Ze zijn 4/5 jaar, het is helemaal oké om wat af te tasten en dingen op sociaal gebied nog niet te weten. Je kan wel dingen zeggen als 'x vind het vast leuk als jij met haar wil spelen', of 'wat zullen je klasgenoten blij zijn dat je er vandaag weer bent', of als een kindje niet wil 'misschien had ze al een ander plan, volgende keer nog eens proberen'. Beetje die mindset erin krijgen dat andere kindjes graag met haar willen spelen en niet te snel op moet geven.

Ik zou even met de leerkracht overleggen. In de klas van mijn zoon krijgen ze al "taakjes" en soms worden ze daarbij met andere kindjes ingedeeld dan hun vaste vriendjes, juist om de contacten onderling wat uit te breiden. Ook hebben ze maatjes waarmee ze aan de hand naar buiten gaan en deze worden regelmatig gewisseld. In mijn zoons vorige klas zat ook een kindje die veel alleen was en niet echt tussen al bestaande groepjes kwam. De juf heeft toen met een van de ouders geregeld dat de kinderen eens samen speelden. Dat andere kindje had al regelmatig speelafspraakjes, waardoor het timide kindje eigenlijk als vanzelf ook met die kindjes in contact kwam. Er zijn dus wel manieren om dit een beetje van de grond te krijgen. Bedenk je wel, of dit echt is wat je dochter ook fijn zou vinden, of dat ze het zo eigenlijk wel best vindt. Niet elk kind van 4 wil al volop met anderen spelen.

Dankjewel voor de tips, ik moest het ook even van mij afschrijven dat helpt wel, dankjewel voor jullie reacties!

Ik denk echt niet dat je je zorgen hoeft te maken. Het ontwikkeld zich nog wel de komende tijd, en ook kans dat je dochter gewoon graag op zichzelf blijft op momenten. Juist ook fijn! Een sport (wat ik eerder benoemde of bijv knutselclubje oid (past misschien ook goed bij haar) kan wel helpen iets opener te worden.

Waarschijnlijk heb jij er meer problemen mee dan je dochter. Op die leeftijd spelen heel veel kinderen nog niet met elkaar, maar naast elkaar. Onze dochter (bijna 6) is niet mega sociaal, heeft wel haar vaste vriendinnetje. Soms wel lastig dat het er maar 1 is... Onze zoon is net gestart met de basisschool, hij is juist mega sociaal en speelt heel makkelijk met anderen. Maar volgens de juf speelt hij nog niet echt samen met andere kinderen. Maar hij heeft plezier in school en gaat er graag heen. Komt vast goed!