Grote zorgen gedrag dreumes

Letterlijk alles wat ik lees klinkt als super normaal gedrag voor een dreumes van 21 maanden! 😊 Korte spanningsboog, driftbuien, rotzooi maken, nog niet praten… Dit is allemaal typisch dreumes gedrag lijkt mij! Ik zou je zeker geen zorgen maken. Ieder kindje ontwikkeld zich op zijn eigen tempo. Het label adhd wordt veeel te snel op kinderen geplakt tegenwoordig! Trek je van zulke opmerkingen alsjeblieft niks van aan

Dit jongetje klinkt mij volkomen normaal... denk je verwachtingen bijstellen van wat een 1,5 jarige kan.

Ik denk dat dit heel normaal gedrag is? hij is eigenlijk nog maar heel klein en vind het zelf heel logisch dat de de ‘focus-tijd’ nog niet zo lang is.. dat komt met de tijd vast goed! Er is natuurlijk ook zoveel leuks en nieuws te ontdekken. Hier ook om de kleinste dingen driftbuien. zelfs om een simpele nee (evt+uitleg) Ook grote emoties voor zn klein mens..wil natuurlijk ook graag alles kunnen maar kan het nog niet (snel) genoeg. geduld mogen ze ook nog leren.. daar heb ik zelfs als volwassene soms nog moeite mee😂. zijn ze nu aan het ontdekken en testen hoever ze kunnen gaan. niet zo snel labeltjes op zn kleintje plakken.. ik denk echt dat het nergens voor nodig is. voor ‘volwassen’ is al heel snel iets gek omdat wij al helemaal zijn ‘aangepast’ naar wat sociaal acceptabel is🤣 hier kreeg meneer laatst een driftbui om een trapper die verkeerd stond op de fiets.. en loopt soms in rondjes totdat die duizelig wordt omdat dat blijkbaar heel erg leuk is. Ja ik snap dat ook niet maar hey. hij heeft er de grootste lol in

Lieve mama, Ik snap je, maar maak je absoluut geen zorgen. Het is heel normaal voor kindjes van deze leeftijd om dingen niet lang interessant te vinden.. de gemiddelde aandachtstijd voor een 2 jarige is 2 minuten. Voor wat betreft de boosheid en driftbuien. Ook dat hoort er eigenlijk gewoon bij. Ja het is heel moeilijk. Zowel voor jou, als voor jouw kindje. Maar jouw kindje is net de wereld aan het ontdekken, is net zichzelf aan het ontdekken en begint te leren dat het een eigen ‘ik’ heeft. Het is dus volkomen begrijpelijk dat hier soms voor kinderen grote emoties bij komen kijken. Als zij iets niet willen/anders willen, hebben ze nog niet de vaardigheden om je dat te kunnen vertellen. Dit is hun manier van communiceren. Probeer hem eens binnen bepaalde kaders wat keuzes te laten maken zelf en opties aan te bieden. Zorg er juist voor dat je niet te veel ineens aanbiedt. Bijvoorbeeld als hij gaat slapen hem uit 2 pyjama’s laten kiezen. Ook dat eten is compleet normaal. Dit is voor kinderen een manier om hun eten en de texturen ervan te ontdekken. Het eten komt echt vanzelf wel weer. Je kunt wel bijvoorbeeld zorgen dat je echt maar steeds een klein beetje op zijn bordje doet. Scheelt wat opruimen en je kunt altijd nog wat geven als hij het op heeft en meer zou willen. Denk alsjeblieft niet meteen aan dingen als ADHD. Ik begrijp dat dit soort situaties heel moeilijk zijn (heb er zelf ook in gezeten) maar je kind is enkel zichzelf aan het ontdekken! Oh en betreffende de spraak, ik denk dat dat wellicht gewoon vanzelf gaat komen hoor. Het ene kind is daar nou eenmaal wat sneller in als het andere. Zolang je veel met hem praat en leest enzo zal dat vast goed komen. Volg vooral je eigen gevoel en wees niet bang ergens hulp bij te vragen! Je doet het goed lieve mama

Heeft hij te veel speelgoed? Hier merkten we ook dat ze binnen 5 minuten op dingen uit gekeken was. Toen verdiept in toyrotation, sindsdien speelt ze veel beter. Wat betreft de driftbuien, het is lastig, maar blij consequent. Zeg wat je doet en doe wat je zegt. Dan ben je voorspelbaar en veilig.

Dit inderdaad. Stel grenzen aan ongewenst gedrag. Dit is hét moment om volle bak te gaan opvoeden. Bijvoorbeeld: eten op de grond gooien = niet meer zelf eten maar hapjes krijgen. Dat wil een dreumes/peuter niet, dus na een paar dagen/weken zal dat kwartje gaan vallen (mits je het goed uitlegt). Zo stel je overal consequenties en grenzen aan. Dit maakt het leven voorspelbaarder en dat heeft je kindje in deze fase nodig. Het is een zware fase, maar jullie komen er wel doorheen!

Mijn zoontje is ook 22 maanden en ik herken alles. - nog niet praten, wel begrijpen - geen concentratie - boos als iets niet mag, maar verder vrolijk - wilt alleen maar buiten spelen - eten op de grond gooien - uitdagen …. Ik maak me nergens zorgen over behalve zijn spraakontwikkeling. Maar dat heeft er vooral mee te maken dat mijn dochter op die leeftijd al hele zinnen zei. Dat is mijn vergelijking, maar op dit forum lees ik dat er heel veel kinderen zijn die met (bijna) 2 jaar nog niet praten

Klinkt allemaal heel normaal. Je kan van een nog geen 2 jarige niet verwachten dat hij netjes met bestek eet of zijn emoties helemaal onder controle heeft. Dat moet hij allemaal nog leren. En daar moet jij hem bij helpen. En ook dat praten komt echt wel. Vaak gaat dat zodra ze twee zijn ineens met sprongen vooruit. Zou echt niet nu al met termen als adhd gaan gooien.

Ik herken dit wel bij de meiden toen ze bijna 2 werden. Het is zeer vermoeiend en kost gewoon veel energie. Als je je echt zorgen maakt kun je altijd een professioneel iemand inschakelen, maar ik denk dat je zoontje zich gewoon aan het ontwikkelen is. Je doet het goed

Heel herkenbaar voor onze dochter van 20 maanden! Enige verschil is dat zij al veel kletst. Ik zou vooral je verwachtingen bijstellen zoals alle anderen ook aangeven.

Het is net alsof je ons zoontje omschrijft. Qua drukte en concentratie word hier ook wel eens het woord adhd genoemd maar ach, wat als het zo is? Dan komt dat ook goed... Op deze leeftijd kunnen ze dat überhaupt niet testen. Ik zou je niet meteen zorgen maken hoor, het ene kindje is nu eenmaal drukker, ondernemender en minder geconcentreerd als het andere kindje. Voordeel is wel dat het wel altijd een mannetje is dat een lach op andermans gezicht tovert door zijn enthousiasme en vrolijkheid en heel zelfstandig is doordat hij een duidelijke eigen wil heeft... Ik ben nu het boek "temperamentvolle kinderen" aan het lezen van Eva Bronswijk... Zeker ook een tip voor jou om te lezen! Heel duidelijk en goed verwoord boek...

Hier ook zo eentje hoor, een dreumes van 20 maanden die flink pittig kan zijn. Kan ook nog niet lang alleen spelen, moet veel vermaakt worden, kliedert de boel eronder met eten, zoekt grenzen op en wordt boos als iets niet mag. Ik denk niet dat je je gelijk zorgen hoeft te maken. Hoewel het soms pittig is, dat ben ik helemaal met je eens, is het denk ik normaal dreumes gedrag. En het ene kindje is nou eenmaal ook makkelijker dan het andere kindje. De ene volwassene is immers ook sneller boos of overprikkeld o.i.d. dan de andere. We zijn allemaal anders. Zelf zijn wij heel erg aan het zoeken naar een positievere modus met ons zoontje. In plaats van de hele dag 'nee' en 'mag niet' roepen proberen om hem wat meer vrijheid te geven om de wereld te ontdekken. Binnen wat mogelijk is en veilig is natuurlijk. Meer samen met hem spelen. Meer erop uit gaan naar buiten en hem laten ontdekken en laten kliederen met eten. Het vergt soms wat van jezelf en is niet altijd leuk of makkelijk, maar ze moeten kunnen leren en ontdekken. Dit alles zorgt hier in elk geval zichtbaar voor minder driftbuien dus dat is al erg fijn. Ook ons zoontje praat nog niet, ik denk dat het dan wellicht ook wat makkelijker wordt voor hem als hij zich beter kan uitdrukken en wij hem begrijpen. Hang in there ❤️ misschien kan je af en toe wat hulp krijgen van je omgeving wat jou even lucht geeft, al is het maar een paar uurtjes?

Je hebt een dreumes, gefeliciteerd! 🥳🤪 Met bestek eten? Hahaha arm ding, nu al torenhoge verwachtingen 😅 Nee flauw, ik zit te geinen. Dit is echt een kwestie van verwachtingen bijstellen, want uit je toch wel iets dramatische titel had ik echt heel ander (en dus zorgelijk)gedrag verwacht. Dit is 100% normaal gedrag passend bij de leeftijd. Fijn! Hoef je je daar iig geen zorgen meer om te maken 😘

Dank je wel voor je reactie. Het geeft me meteen wat rust in me hoofd dat het niet zo erg is en dit eigenlijk “normaal” is

Dank je voor de tip van het boek die ga ik zeker lezen!! En uiteraard fijn dat mijn zoontje niet de enige is 😊

Het gaat niet om de verwachtingen wat hij kan. Ik gun hem al zijn tijd om zich te ontwikkelen op zijn tempo. Het gaat me om het gedrag in mijn omgeving hebben ouders dit niet zo met hun kindjes. Maar ik lees hier dat het normaal is dus geeft me een gerust gevoel

Nee ik wissel zijn speelgoed steeds om en berg het andere dan op. Zou blijft het natuurlijk ook interessant dan dat alles in de kamer ligt hij alles maar kan pakken.

Toen ik de titel las dacht ik oh jee wat zou er zijn? Maar alles wat je zegt doet mijn dochter van 19 maanden ook, behalve dat ze al wel veel praat. Vanuit ons als ouders, opvang en CB zijn er nul zorgen! . Die korte aandachtspanne en rotzooi maken: heel herkenbaar hoor! Vanmiddag lekker boekjes met haar gelezen, ze heeft er 10 gepakt en na 2 pagina's per boekje was ze er alweer klaar mee haha. Na het avondeten zit het letterlijk overal en na drinken uit de open beker lijkt het alsof er een overstroming is geweest. Ik ben geen expert maar net als wat de andere mama's zeggen klinkt dit als typisch dreumes gedrag. Probeer van deze heerlijke onbevangen fase te genieten! Als je je zorgen maakt kun je natuurlijk altijd contact opnemen met CB, het is alleen maar goed om je vragen te stellen natuurlijk. Vooral die driftbuien kunnen echt lastig zijn en denk dat het CB je daarin goede tips kan geven. Veel succes lieve mama!

Huh

?