Help mijn kind gooit met alles

Hoe oud je jouw zoontje? In je profiel staat 1 jaar. Maar 12 of 20 maanden, maakt hierin wel verschil. Gaat hij naar de opvang? Wat zeggen ze daar? De zwaartekracht is hier ook een hot item. Dus alles beland op de grond en wordt uitgebreid nagekeken (en weer door ons opgeraapt). Ik heb het idee dat dat niet perse speelt. Maar in een eigen wereldje zitten. Is heel normaal voor kinderen tot 2/3 jaar. Daarom is bijv autisme meestal niet vast te stellen, omdat de kenmerken van autisme ook de gewone ontwikkeling van een kindje zijn. Het allerbelangrijkste is om altijd consequent te zijn. Maar dat is natuurlijk wel heel lastig.. zeker buitenshuis

In september is hij 2 jaar. Die driftbuien zijn echt heel zwaar. Hij kan super lief zijn, maar wanneer hij z’n gedachten op iets zet en hij z’n zin niet krijgt, ontploft hij. Terwijl ik die tekst aan het typen was, heb ik 5 keer z’n boterham van de grond moeten pakken 😭. En dan begint hij te wenen omdat hij z’n boterham heeft weggegooid en die eigenlijk wel wil 🤷🏻‍♀️

Ik herken wel de driftbuien en af en toe komt daar ook gooien bij als ze echt boos is. Ik blijf dan bij haar maar raak haar niet aan en geef ook zeker haar zin in niet als ze op dat moment haar eten op de grond zou gooien geef ik het niet direct terug maar laat haar ‘boos’ zijn liefst op de grond zodat ze zichzelf geen pijn kan doen. Ik blijf wel bij haar en geef aan dat ik zie dat ze boos is vervolgens wacht ik tot ze zelf bijdraait. Pas daarna krijgt ze haar eten weer terug. Misschien dat dit helpt. Ik vond het eerst heel moeilijk maar nu ik door zet worden de driftbuien wel minder.

Mijn tactiek (mijn zoontje is ruim 2) is dat ik niet ga oprapen wat mijn zoontje op de grond gooit. Of dat nu eten is of dat ie ineens speelgoed/boekjes oid op de grond gaat gooien. Dat moet hij zelf doen. Soms moet ik dan echt voet bij stuk houden en de driftbui even uitzitten, maar uiteindelijk merkt hij wel dat hij er niet aan ontkomt. Laat je niet "gijzelen" door zijn driftbui :) vroeg of laat houdt die een keer op. Ik houd meestal in gedachte: het is niet mijn voornaamste doel om te voorkomen dat mn zoontje driftbuien krijgt, maar om redelijke grenzen te stellen. Als hij een koek weggooit is het óf zelf oprapen óf de koek is weg. Als hij dan boos wordt is dat eigenlijk een goed teken: hij voelt dan de consequenties van zijn gedrag.

Onze zoon heeft ontzettend lang last gehad van driftbuien. Wij hebben toen een bijtketting gekocht, en geleerd dat als hij boos is hij op de ketting moet bijten ipv met spullen gooien. Dit werkte voor ons super goed, en zo kon ons zoontje ook zijn ei kwijt. Nu is hij inmiddels 3 en merken we dat hij de ketting eigenlijk niet meer nodig heeft omdat hij zich nu beter kan verwoorden.

https://www.bijtketting.nl/product/bijtketting-blauw-jongens-tractor/?gclid=Cj0KCQjw0emHBhC1ARIsAL1QGNdea9SpOrb7mvqUNmFESgFPJeSHIhJKDOL71zx3v3i2e8ffyvDT2cgaAq0VEALw_wcB Deze hadden wij

Kindjes in die leeftijd hebben nog geen controle over hun impulsen. En blijkbaar heeft jouw kindje een heel sterke impuls om te gooien. Het helpt dan idd niet om nee te zeggen; hij hoort je wel en hij begrijpt het ook, en misschien probeert hij zelfs al om het dan niet te doen, maar dat lukt dan gewoon nog niet. Vandaar wellicht ook het huilen en de extra frustratie als hij het dan toch gegooid heeft maar het eigenlijk ook wel op wilde eten. Hij leert het echt alleen door te blijven herhalen, en help hem ook actief het niet te doen. Dus bijv als hij iets vast heeft van zn bord en je ziet dat hij het wil gooien, een alternatieve actie aanbieden ipv alleen nee zeggen. Dus niet "nee, niet gooien" maar "nee, leg maar op je bord!" En dan evt afpakken en op zn bord leggen. Een alternatieve handeling benoemen kan het veel makkelijker maken om de eerste impuls te onderdrukken. Daarom werkt afleiden vaak ook goed. Het kan nog een hele poos duren en je zult echt even vol moeten houden maar uiteindelijk gaat je kindje het echt leren.

Me dochter is 4 en gooit nog steeds met alles. Echt vervelend.. het is altijd een ramp als we aan tafel zitten.

Kan je kindje al een beetje praten? Daarmee wordt t vaak al beter, je zou ook eens kunnen kijken op kindergebaren. Daarnaast zou ik kijken wat voor boodschap er achter het gedrag ligt. Misschien behoefte om meer zelf te doen? Behoefte aan slaap (mijn peuter is vooral driftig bij vermoeidheid) etc. En ik zou logische consequenties verbinden aan het gedrag: gooien met eten is bij ons bordje weg zetten. Daarna nog 1 nieuwe kans en anders is het voor ons een teken dat hij klaar is met eten. Heeft hij de grond vies gemaakt dan laat ik hem wel eens helpen met een doekje/stofzuiger. Wij straffen zelf niet echt, maar logische consequenties vind ik wel belangrijk.

Ahh echt nog een jonkie dus ^_^ soms komt de frustratie ook van zichzelf niet goed kunnen uitdrukken/nog niet kunnen praten.. er worden een hoop handige tips gegeven in de comments. Het enigste wat ik nog wil toevoegen is: kies een strategie en voer hem (samen met je man/vriend) consequent uit, anders heeft het geen zin. Beloon negatief gedrag niet (meteen z'n boterham terug geven is eigenlijk ook eem beetje negatief gedrag belonen :/ ) omdat je nog niet echt kan praten is het zoeken naar een andere manier van duidelijk maken dat spullen weg gooien consequenties heeft (bijv. Niet meteen terug geven maar wanneer jij dat wilt) en dat een driftbui er tegen aan gooien niet gaat helpen. Anders blijft hij met driftbuien gooien om zijn zin te krijgen.. veel succes ♥️

Hij zegt een paar woordjes. Hij begrijpt heel veel maar zelf praten doet hij nog niet echt. Bedankt voor de tip !

Mijn opmerking is misschien een beetje brutaal en ongepast (ook omdat mijn zoon bijna 1 is en ik dus geen ervaring heb met een bijna twee jarige) maar het valt me op dat je zegt dat je vijf keer zn boterham hebt opgepakt "terwijl je deze tekst typt". Gaat het misschien beter als je echt samen met hem onbijt, met je volle aandacht er bij en het eten leuk maakt? Door vrolijk te vertellen wat hij op zijn brood krijgt, leuke gezichtjes te maken met het beleg, zelf zichtbaar genieten van je eigen boterham of juist samen de boterham delen. Sorry als je dit al doet en toevallig voor een keertje met je telefoon bezig was!

Die boterham was gewoon om hem te sussen terwijl ik aan het koken was. Wij eten altijd samen en deze middag heb ik mijn kledij in de was moeten steken want ik ging vol soep omdat hij zijn soep over mij had gegooid. Hij krijgt alle aandacht van de wereld. Ik behandel hem als een prins waardoor m’n vriend zelfs vaak zegt dat ik hem veel te veel toelaat en veel te veel kansen geef dus ik kan u zeggen dat het echt niet ligt aan het feit dat ik m’n gsm in m’n handen had 😊. Mijn zoon was op z’n 1 jaar totaal niet zo dus het zal inderdaad misschien wel leeftijdsgebonden zijn.

Oke ik trek mijn woorden terug! Veel succes 🤞

Ik heb mijn zoontje ook eens geleerd om niet heel boos te worden (hij was boos dat zijn auto's niet goed van zo'n baan af reden) maar gewoon uh-oh! Te roepen en het nog eens te proberen. Dat hielp hem heel erg. Vooral een grappig geluid maken ivm boos worden en dus gooien, helpt m ook. Het leidt af en draait de emotie om.