Help, mijn kind speelt niet meer zelfstandig

Ohja, boekjes lezen doet ze wel. Eindeloos. Alleen, ook niet alleen

Heeel herkenbaar, hier ook zo. Net 22 maanden. Help je hem op weg wat bouwen. Gooit hij het om. Gooit met speelgoed. Nouuuu als ik ergens niet tegen kan is onvoorzichtig met spullen zijn dus ik ga daar helemaal op aan. En wat hij nooit deed alles uit de kast over de kop gooien. Huilen. Dwars om alles. Waar is mijn lieve behulpzame mooi spelende kindje? Mijn man gaat dan ook nog zeggen het is jouw schuld je speelt altijd te.veel met hem mee. Ik wilde net een topic openen over dit, verlies zo mijn geduld. Wat een rotweekend. We zouden vanmorgen rond 9u naar een bos hier verderop rijden, gezellig weg met elkaar. Maar we hebben er totaal geen zin meer in. Als iemand tips heeft heel graag.

Ik was lekker naar dat bos gegaan met z'n allen! Er even tussenuit. Je kindje doet eigenlijk niets verkeerd en ik zou vooral jullie eigen kijk hierop veranderen en voorlopig misschien tweedehands speelgoed? Google even op peuterpubertijd.

Lastig he! Wij gaan wel heel veel naar het bos en naar buiten, daar gaat het eigenlijk goed. Omgooien vind ik niet zo erg, dat past wel bij spel. Maar weggooien mag ze ook niet hier en zo dat niks doen is zo sneu voor haarzelf. Mijn man is even met haar naar Ballorig, daar kan ze ook wel van genieten! Maar dat lieve, behulpzame kindje dat altijd fijn speelt is wel even weg ja

Hier mag iets omgooien wel (hoort ook bij spel). Nu hij wat ouder is, hebben we hem geleerd wel te vragen of hij het al mag omgooien, want soms is iemand nog aan het bouwen. Met speelgoed gooien mag niet. Als hij dat doet, geven we een alternatief waar hij wel mee mag gooien (een kegelspel met pittenzakjes). Op die leeftijd speelde hij hier ook minder goed zelf. Wat hier dan hielp was zelf iets anders gaan doen. Op t moment dat ik op de bank zit, komt hij vragen om mee te spelen. Een ander alternatief is ze laten helpen met taakjes (tafel afdoen met een doekje, ...). Daar kon hij wel mee "spelen", ook als ik iets anders aan het doen was. Misschien heb je er nog wat aan?

Dat was het plan ook inderdaad. Maar er wordt hier eerst opgeruimd voor we weggaan. Tweedehands of nieuw speelgoed, het hoeft beiden niet stuk. We hebben speelgoed waar mee gegooid mag worden, ballen, pittenzakjes... dat is oke. Maar andere dingen niet. Dat kun je echt wel aanleren hoor.

Oh nee ik bedoel ook niet dat je het kort toejuichen, maar het is een fase en je er heel hard aan opjagen heeft weinig zin. Ze zullen het toch wel doen voorlopig.

Zoals met alles is dit ook een fase.. mijn zoontje had dit ook en kan nu weer meer zelf spelen. Hij was weken heel aanhankelijk en onzelfstandig, maar dit ging hand in hand met ontwikkelingssprongen en grote taal vooruitgang. Dus helaas is het toch even geduld hebben, en verder helpt het om hem gewoon mee te laten helpen met klusjes en koken

Help mij dit maar los te laten dan haha. Ik ken de ontwikkelingsfasen en weet dat het steeds zoeken en bijstellen is maar soms is alles gewoon zo.veel met elkaar. De korte nachten, een peuter die alleen aan mij hangt, als ik op de wc zit of douche hoor ik hem huilen in de kamer, mijn man krijgt hem niet stil. En dan wordt het alleen maar erger. Voel me zo vastzitten kan geen stap naar links zetten of hij hangt aan me. Als dan ook het spelen niet meer wil en ik de hele dag bezig ben om alles te sussen, managen en regelen ben ik er soms zooo klaar mee. Heb hem net meegenomen op de fiets naar het park. Even naar de eendjes en nu slaapt hij en ga ik ook maar even slapen. Zal vast goed doen. 😋😜 Ps iemand ervaring met hoe lang die fase duurt? We kwamen net binnen en terwijl ik mijn jas uittrrek rent hij naar zijn speelhoek trekt een la uit de kast en gooit de la met blokken over de kop en loopt er overheen.... aaaarrgh. Hij is me zo aan het testen. Ik heb gezegd ik vind het niet leuk dat je dat doet, speelgoed is om mee te spelen. We gaan nu eerst slapen (ik had even geen energie meer die strijd weer aan te gaan op dit moment en hij was ook moe) en vanmiddag ga je er maar iets moois mee bouwen. Als hij vanmiddag iets anders wil doen kan dat ook maar dan is het wel eerst de blokken opruimen. Hij weet dit ook bij mij. Ik vermoed alleen dat ze bij de opvang hier losser mee omgaan. Daar was hij gisteren, kan hij een soort van de regels nu checken of zo? Wat is dit? Hoe zouden jullie dit doen?

Loslaten.. je kindje is 22 maanden.. je verwachtingen zijn echt te hoog. Wellicht helpt het om terug te kijken naar je eigen jeugd en waarom je hier zo op aan gaat? Dat helpt mij soms heel erg. Dat je ook zegt ‘waar is mijn lieve jongen’ vind ik persoonlijk best schokkend. Wat hij doet is normaal gedrag, hij is niet ‘niet lief’. Hij is ook niet aan het testen maar zich gewoon aan het ontwikkelen.

Gedrag wat zich herhaalt komt vaak coor uit de reactie wat het krijgt. Wat je kindje doet is echt super normaal gedrag. Je zegt zelf dat je geduld opraakt en elke emotie die duidelijk te zien is lokt weer z’n actie vanuit hem uit. Alle aandacht is aandacht. Ik zou, hoe lastig ook, zo min mogelijk aandacht eraan bestede, als jij gooit zeg je nee, pak het zelf ook en leg het op een plek waar hij niet bij kan maar het wel kan zien. Verplaats hem naar een andere plek in de kamer en als hij een “druiftbui” hierdoor krijgt negeer je hem. Dan merkt hij, oh hier krijg ik geen reactie meer van en na een paar keer snapt hij het wel. Maar ja… het is niet makkelijk en is nou eenmaal de peuter periode. Testen, grenzen op zoeken en ontdekken. Hier helpt het wel gelukkig. Succes :)

Ik zou dit niet weten, begrijp niet dat het me zo raakt. Wat maakt het dat het jou schrokt? Waar komt dat vandaan? Kinderen kunnen best niet lief doen hoor. Niet alles hoeft maar getolereerd te worden. Even voor de duidelijkheid ik zeg dit niet tegen hem he? Integendeel. Ik zeg altijd ik vind het niet leuk wat je doet en het maakt me boos vwrdrietig of whatever. Maar ook al ben ik dat ik vind je lief. Dacht dat we hier ook soms even stoom konden afblazen. Maar merk dat dit niet altijd meer kan.

En als je dan iets anders deed en hij vraagt jou mee te spelen en je doet dit en het gaat niet leuk. Wat deed je dan? Of bleef je dan bij de taak die je op dat moment deed en vroeg je hem met jou mee te doen?

Bij mij triggert het omdat ik zelf ben opgevoed met veel druk om op een bepaalde manier te gedragen en een stukje voorwaardelijke liefde. En uit ervaring kan ik dus zeggen dat dat niet fijn is. Mijn kinderen zijn altijd lief, of ze nu gooien met blokken of er mee bouwen. Tuurlijk kan je hier spuien maar wat ik zelf ook zo waardevol vind aan het forum is dat je soms even kan omdenken. Ik zou het echt proberen los te laten, en dus om te denken en het niet te zien als ‘niet lief’ gedrag maar als een gezond ontwikkeld kindje

Ik denk niet dat het er aan ligt dat hij gister bij de opvang was, maar aan de reactie die hij van jou krijgt. En het ontdekken van actie en reactie (zowel met ‘wat gebeurt er met de blokken als ik een toren omduw/bak omkieper/op blokken ga staan - maakt het herrie, doet het pijn etc, als ook hoe anderen daarop reageren) is heel normaal en gezond op deze leeftijd. Dat is niet ‘niet lief’ of ‘testen’, dat is zich ontwikkelen en dat is juist spelen! Daarmee zeg ik niet dat ze dingen bewust mogen slopen oid, maar ze moeten wel mogen leren wat er gebeurt, om later de afweging te kunnen maken of iets kapot gaat of niet. Hem zo lang na het gebeuren de blokken op laten ruimen heeft ook geen zin qua hem iets leren, dat linkt hij al lang niet meer aan elkaar. Ik zou zelf op dat moment hebben gezegd ‘dat maakt herrie/een troep/… zeg!’. En hem daarna meteen laten opruimen, of dus idd naar bed brengen maar dan zelf ff opruimen zodat je na het slapen gewoon weer met een schone lei kunt beginnen.

Prima laat maar jullue begrijpen me verkeerd

Nouja sterkte in ieder geval!! Ik heb even meegelezen. Ik snap best dat je het vervelend gedrag vind. Enige wat je kan doen is corrigeren op een liefdevolle manier en volgens mij doe je dat. Vervelend dat je man jou de schuld geeft wel… denk dat het weinig met schuld te maken heeft. Denk wel dat het voor jezelf relaxter is dit idd niet als stout oid te zien, maakt het gewoon makkelijker om ermee om te gaan! Maar ik ben het wel met je eens dat je dit niet moet accepteren. Simpelweg omdat als hij dat blijft doen andere kindjes en mensen hem ook niet leuk gaan vinden en dan loopt hij al 1-0 achter. Tis de taak van ouders om kindjes te socialiseren zodat ze het goed doen in onze samenleving. En denk dat een kindje van bijna 2 best kan leren dat hij dingen niet kapot mag maken of niet met speelgoed mag gooien. Mijn dochter van 14 maanden gooit nu ook bijna niet meer met speelgoed (behalve ballen!) simpelweg door haar te corrigeren en te zeggen: nee dat is niet voor gooien, kijk hier mag je mee gooien (geef balletje/zakje).

How can I make someone else’s topic about me 😅🤷‍♀️

Ja dit dus. TS krijgt amper reactie op haar verhaal 😅

Misschien is het een fase? Stom gezegd is er soms geen oplossing. Wil echt niet zeggen dat je iets verkeerd doet, zeker niet hoor!! Wellicht dat ze zelf haar speelgoed wil uitzoeken waar ze de komende tijd mee wilt spelen? Of wellicht als ze een dutje doet, alles uitzetten om haar uit te dagen qua spel? Dit heeft een naam maar kan er even niet opkomen 🙈