Hallo allemaal,
Zoals de vraag luidt haha: hoe dring je door tot je dreumes op zachte wijze? Hij is nu 17 maand, en met verschonen word hij dramatisch. Plas is niet zo erg. Maar poep luiers. Jeetje wat een gedoe. Dingen in de hand geven etc allemaal al geprobeerd. Echt heel goed staan kan hij nog niet. Niet zo duidelijk dat hij niet valt met zijn geworstel. Afijn als ik zachtjes zeg; naam: dit mag niet. Niet doen, nee. Lacht die me stijl uit lijkt wel😅 pas als ik hem bozig aan kijk en iets mijn Stem verhef dan heb ik de aandacht en gaat hij huilen. Maar ik wil geen stem hoeven verheffen om de aandacht te krijgen. Hoe pak ik dit probleem aan? Dat t ook iets relaxter voor mijzelf word😂 want ik krijg al n verhoogde hartslag zo langzaam aan als ik ruik dat hij gepoept heeft🙈 dan denk ik al shit here we go again. De stront zit zowat overal zo wild word hij. Als iemand de gouden tip heeft graag😊